Sunday , March 10 2024

තක්ෂිලා අක්කා 1 කොටස – පට්ට වැල කතාව

ක්‍රිෂාන් කියන්නේ කවුද?”අඟහරුවාදා උදේම දෙවෙනි පීරියඩ් එක පටන් ගන්නකොටම ක්ලාස් එකට ආව හෙඩ් ප්‍රිෆෙක් අක්කා ක්ලාස් එකේ හැමෝම දිහා බලාගෙන ඇහුවා..”මම අක්කේ”මම උත්තර දුන්නා.මමනෙ ක්‍රිෂාන්.”රෝෂිනී මැඩම් කීවා හතරවෙනි පීරියඩ් එකේ විනය කාමරේට එන්න කියන්න කියලා..” කීව ප්‍රිෆෙක්ට් අක්කා ආපහු හැරිලා යන්න ගියා.වැඩේ හරි.මගෙ හිත යටින් අමුතුම සතුටක් ආවේ වෙන දේකට නෙමෙයි අද නම් හොඳට කන්න පුළුවන් කියන සතුටට.වේවැල් පාරක රස ජීවිතේට බලලා නැති මට තිබුණ අමුතුම ආසාව තමා මේක.රෝෂිනී මැඩම් කියනකොට සමහර කෙල්ලොන්ගෙ ඇස් උඩ යනවා.කොල්ලො අම්මෝ කියනවා.ඒත් මම හිතාමතාම වැරදි කරලා ගුටි කන්න ලෑස්තිය.රෝෂිනී මැඩම් කියන්නේ අපේ ඉස්කෝලෙ විනය භාර මැඩම් ඉතිං.හැඳින්වීම කියවපු ඕන කෙනෙක්ට මතක ඇතිනේ.අවුරුදු 32ක් විතර වයස ලස්සනම මැඩම් කෙනෙක්.ඉස්කෝලේ ඉන්න ලස්සනම මැඩම් තමා ඒ.මම ආසා කරේ ඒ මැඩම්ගෙන්ම පාරක් කන්න ඒකයි.අනිත් හොඳම දේ තමා රෝෂිනී මැඩම් කොච්චර ලොකු දඬුවමක් දුන්නා උනත් බැන බැන ගහන්නේ නෑ කියලා මම අහලා තිබ්බා.මැඩම් ආදරෙන් වැරැද්ද තේරුම් කර කර ලමයට ලැජ්ජා හිතෙන විදියට දඬුවම් කරන්නේ.මම සමහර දඬුවම් දැකලා තිබුණා උනත් කවදාවත් මැඩම්ගෙන් ගුටි නම් කාල තිබුණේ නෑ….
දැන් මගේ සේරම බලාපොරොත්තු හතරවෙනි පීරියඩ් එකේ ඉෂ්ඨ වෙන්න යන්නේ.ඔයාල බලනවා ඇති ඇයි මේ කියලා.

©©©© දිනකට පෙර ©©©©

සඳුදා උදේම මම ඉස්කෝලේ ගියේ මට පිරිසුදු කිරීම් කටයුතු තිබුණ නිසා.7 විතර වෙනකොට ඉස්කෝලෙට ගියපු මම මිදුල අතුගාලා ඉවර වෙලා කැන්ටීන් එකට ගියා.කැන්ටීන් එකට යනකොට 11 වසරේ ක්ලාස් එකක් ඉස්සරහ රෝෂිනී මැඩම් වේවැලත් තියාගෙන ඉන්නවා මම දැක්කා.මැඩම් කොන්ඩේ ස්ට්‍රේට් කරලා ඉන්නේ.දිග කොන්ඩේ.එදා ඇඳන් හිටියේ නිල්පාට සාරියක්.හීනි වේවැල අතේ අතුල්ල අතුල්ල මැඩම් කෙල්ලො ටිකක් වට කරගෙනයි හිටියේ.ඉස්කෝලෙ පටන් අරගෙනත් නෑ තාම.මමත් යන ගමන නවත්තලා ටිකක් ඒ දිහා බලන් හිටියේ ගුටිකන්න වගේම වේවැල් පාර දෙන දිහා බලන්නත් මගේ හිතේ තිබුණ පුදුමාකාර ආසාව නිසා.මැඩම් හිනාවෙවී මොනවද ලමයින්ට කියනවා මට ඇහෙන්නේ නෑ ඒත්.කෙල්ලො 4 දෙනෙක් තමා වටවෙලා හිටියෙ.ලස්සන අක්කලා ටිකක්.හතරදෙනාම බෑග් කරේ දාගෙන තාම.මම ටිකක් සිද්දිය වෙන තැනට ලංවෙලා බැලුවා.ලමයි එහෙ මෙහෙ දුවන අස්සේ මම බලාන ඉන්න එක මැඩම්ට කොහෙත්ම පේන් නෑ.මම මැඩම් කතා කරනවා ඇහෙන තරමටම ලඟට ගිහින් මොකද්ද වෙන්නේ අහගෙන හිටියා.අනේ මේ වැරැද්ද කරපු අය අතරේ මමත් හිටියා නම්.අක්කල හතරදෙනාගෙ මුණු දැක්කම පේනවා බය වෙලා තියෙන තරම.”පස්ස පැත්තට ඉර එලිය වැටෙනකන් නිදියලා බෑ දැන් හොඳේ.උදේ පංති තියෙන දවසට 6.25 වෙනකොට ඉස්කෝලෙ ඉන්න ඕන දුවලා..ආයෙ මේ වැරැද්ද වෙන්න බෑ.අදට මම පොඩි වේවැල් කසායක් දෙනවා..අල්ලන්න දුව අත ඉස්සරහට”රෝෂිනී මැඩම් හිනාවෙවී වේවැල උස්සලා එක අක්ක කෙනෙක්ගෙ අත ඉස්සරහට දික් කරන්න කීවා.කිස් කිස් කිස් කිස් අම්මෝ ඒ සද්දේ ඇහෙනකොට මගෙ ඇඟ හිරිවැටුනා.මැඩම් පොඩි දඬුවමක් කීවට දුන්න පාරවල් ටිකට අක්කගෙ අත පැලෙන්න ඇති.අත ගස ගස ගවුමේ පිහදාන්න ගත්තා ඒ අක්කා.ඇස් දෙකෙන් කඳුළු පැනලා.මැඩම් “හා..දැන් යන්න ක්ලාස් එකට”කීවා.අනිත් හතරදෙනාටත් 4 ගානෙ ගැහුවා.මට නිකං ඉන්ටර්නෙට් එකෙන් වීඩියෝ එකක් බලනවා වගේ.මාර ආසාවෙන් මැඩම් වේවැල උස්සන විදිය.ගුටිය වදිනකොටම අක්කගෙ මූණේ ප්‍රතිචාර.අල්ලට වෙන දේ.සේරම හොඳට රසවින්ද මම මැඩම් එතනින් යනකන් ඉඳලා මගේ ගමන යන්න ගත්තා.”මටත් ගුටි කන්න තිබ්බා නම්”හැමවෙලේම මම තනියම මටම කියාගත්තෙ මේක.එදා මම මොකක්හරි වැරැද්දක් කරලා රෝෂිනී මැඩම් ගාවට යන්න අවස්ථාවක් හදාගන්න හිතාගත්තා.ඉස්කෝලෙ පටන් අරගෙන ඉන්ටවල් එකත් හම්බුනා.ඉන්ටවල් එකෙන් පස්සේ ක්ලාස් එකට ආව මම හිතාගත්තේ අවසාන පීරියඩ් එක කට් කරලා විහින්ම මැඩම්ට අහුවෙන්න.අවසාන පීරියඩ් එකේ තිබුණේ ඉතිහාසය.කොහොමත් මට ඒ විෂය බෝරිං නිසා මම හත්වෙනි පීරියඩ් එක ඉවර උන ගමන්ම කාටවත් නොකියා ක්ලාස් එකෙන් ගියා.යාලුවො කොහෙද යන්නේ ඇහුවම මම කීවෙ පුස්තකාලෙට ගිහින් එන්නම් බං කියලා.රෝෂිනී මැඩම් ගොඩක් වෙලාවට අවසාන පීරියඩ් එකේ ඉස්කෝලේ ඇවිද ඇවිද ඉන්නේ.ලමයි කරන වැරදි අල්ලගන්න තමා ඒ.මමත් මැඩම්ට අහුවෙන්න හිතාගෙනම ඔහේ ඇවිද ඇවිද යනකොට මෙන්න ඉන්නවා මැඩම්.වේවැල අතේමයි.උදේ එක නෙමෙයි හැබැයි.ටිකක් මහත අල්ලගන්න රවුම තියෙන වේවැලක්.වේවැල අතේ දාගෙන මැඩම් මම එන දිහාට එනවා.”ඔහොම ඉන්නවා…..”මැඩම් මාව දැකලා කතා කරා.වැඩේ හරි.මගේ හිත මටම කීවා.මම බිමබලාගෙන මැඩම් ඉන්න පැත්තට ඇවිදගෙන ගියා.”මොකද්ද පුතා ක්ලාස් එක?මොකද මේ වෙලාවෙ එලියේ?කොහෙද යන්නේ?කෝ බැහැරවීමේ අවසර පත්‍රය දෙන්න බලන්න”එකපිට සේරම ප්‍රශ්න අහගෙන ගියා මැඩම්.මට ආසාවක් තිබ්බත් මොකද එකපාරටම හිතට පොඩි බයකුත් ආවා.මැඩම්ගේ වේවැල දැකලා ඒකෙන් කන්න ආසාව හිතේ නලියන අතරේ මොන වගේ දෙයක් වෙයිද වේවැල් පාර වැදුනම වගේ දේකුත් මගේ හිතේ තිබ්බා.”ම..ම…මැඩම් 10-C මැඩම් ක්ලාස් එක…පුස්තකාලෙට යන්නේ මැඩම්….එක්සිට් කාඩ් එක නම් ගේන්න බැරි උනා…” මම මැඩම්ට උත්තර දුන්නෙත් පැටලි පැටලි.”ම්ම්ම්ම්…ක්ලාස් එකේ උගන්නන් නැද්ද” මැඩම් ඇහුවේ වේවැල් රවුමෙන් අල්ලගෙන අතට ගන්න ගමන්.”නෑ මැඩම්…ඉතිහාසය මිස් තාම ආවෙ නෑ” මම බයෙන් වගේ කීවා.”ඕකේ…මම හොයලා බලනවා මේවා ඇත්තද බොරුද කියලා..මට නම පංතිය මේ කොලේ ලියලා දෙන්න පුතා” මැඩම් මගේ අතට පොතක් දෙන ගමන් කීවා.මම නමයි පංතියයි ඒ කොලේ ලියලා මැඩම්ට දුන්නා.”හොඳයි.අවසරපත්‍රයක් නැතුව ක්ලාස් එකෙන් බැහැර වෙන එක වරදක්.පුස්තකාලෙට නිසා සමාවක් ලැබෙනවා..ගිහින් වැඩෙ ඉවර වෙලා ඉක්මනට මිස් එන්න කලින් ක්ලාස් එකට යනවා.” මැඩම් වේවැල වන වන මට කියලා යන්න ගිය ගමන යන්න හැරුනා.කරුමට අදත් ගුටි කන්න උනේ නෑ.මම කැන්ටින් එක පැත්තට යන්න හැරුනා.ඒත් නම පංතිය ලියාගත්ත නිසා මැඩම් අනිවාරෙන් ඉතිහාසය මිස් ගෙන් අහනවා විස්තර.රෝෂිනී මැඩම් කියන්නේ හොඳට හොයලා බලලා ලමයින්ට දඬුවම් කරන මැඩම් කෙනෙක්.මම එදා ඉස්කෝලෙ ඇරෙන්න බෙල් කරනකන්ම කැන්ටින් එකෙ ඉඳලා බෙල් කරලා ලමයි ගියාම ක්ලාස් එකෙන් බෑග් එකත් අරන් ගෙදර ගියා.ගියවෙලාවෙ ඉඳන් හීන මැව්වේ රෝෂිනී මැඩම්ගෙන් හෙට වේවැල් පාර කන විදිය.අනිත් ලමයි මැඩම්ගෙ නම කීවම බයෙන් වෙව්ලුවත් මට ඒක සුන්දරයි.ඉතිං ඔය විදියට එදා හවස් වෙනකන් කල්පනා කර කර හිටිය මම හැමදාම වගේ හංදිය පැත්තට යන නිසා එදත් ගියා.හංදියේම කඩේ ගාව ගෙදර.වෙන කාගෙවත් නෙමෙයි තක්ෂිලා අක්කගේ ගෙදර.අක්කා කැම්පස් ඇරිලා ඇවිත් සඳුදා ,සිකුරාදා දවස් දෙකේ හවස ක්ලාස් කරනවා.5ට තමා ක්ලාස් ඉවර.නැටුම් වලට දක්ෂ තක්ෂිලා අක්කාගෙම් නැටුම් ඉගෙනගන්න අපේ ගමේ වගේම ටවුන් එකේ කෙල්ලොත් ගොඩක් ආවා.ක්ලාස් එක කරේ වෙනම තැනක ගෙදර.ලමයි 30ක් වගේ ක්ලාස් එකේ හිටියා.මම යනකොට ක්ලාස් එක ඇරිලා ලමයි යනවා මම බලාගෙන.ආව එකේ අක්කා එක්ක කතාවක් දාල යනවා කියලා හිතාගෙන ගෙවල් පැත්තේ ගියා.

මම – අක්කේ……..

තක්ෂිලා අක්කා – ආ…එන්න මල්ලි…..මම දැන් අනේ ක්ලාස් ඉවර උනේ…….වාඩිවෙන්නකෝ ඇවිත්…

මම – මොකද අක්කේ මේ වේවැලක් අරගෙන අනේ….

තක්ෂිලා අක්කා – අයියෝ හදිස්සියට ඒකත් අරන් ආවනේ සාලෙට…නැටුම් පංතියේ පාවිච්චි කරන එක අනේ…..ක්ලාස් ඉවරවෙලා මෙහෙන් ගෙනත් තියන්න ආවේ…

වේවැල් කසාය ගැනම හිත හිත හිටිය මට එකපාරම දකින්න හම්බුනේ හිතුවෙවත් නැති සිද්දියක්.තක්ෂිලා අක්කා නැටුම් වලට අඳින කලිසමකුයි ටීෂර්ට් එකයි ඇඳගෙන දාඩිය පෙරාගෙන වේවැලකුත් අරන් එනවා මගෙ ඉස්සරහට.දෙයියනේ අක්කගෙ වේවැලෙන් පාරක් කන්න ඇත්නම්.මගේ යටි හිත මටම කීවා.
තක්ෂිලා අක්කා – මොකද මල්ලි මේ වේවැල දිහා කන්න වගේ බලන් ඉන්නේ අනේ…..ඔයාට ගහන්න නෙමෙයි ගෙනාවේ..(හිනාවෙමින්)

අක්කා කියනකොටයි මම පිහවි සිහියට ආවේ.මම අක්කා එක්ක විස්තර කතාබහ කරත් හිත තිබුනෙම වෙනම තැනක.ඒ මෙච්චර කල් දැකලා තිබුණ ලස්සනම කෙල්ල වෙන තක්ෂිලා අක්කගේ අතින් වේවැල් පාරක් කන්න ඇත්නම් කියන දේ.ඒ ආසාව ඇතිවෙන්න ගියේ තප්පරයක් වගේ කාලයක්.දැන්ම නැති උනත් පස්සේ දවසක අක්කට මේ ආසාව කියනවා කියල හිතාගෙන රෑ උන නිසා මම ගෙදර ආවා.කොහොමහරි එදා රෑ නින්ද ගියෙත් නෑ වැඩිය මේ වේවැල් මතක් උන නිසා.හෙට ඉස්කෝලෙ මොනව වෙයිද, තක්ෂිලා අක්කාට මේක කියන්නේ කොහොමද වගෙ දේවල් හිත හිත ඉඳලා නින්ද යනකොට ගොඩක් රෑවෙලා.පහුවදා ඉස්කෝලෙ ගියේ වෙනදට වඩා ආසාවෙන්.ඇයි රෝෂිනී මැඩම්ගෙන් වේවැල් කසාය කන්න වෙන සම්භාවිතාව වැඩී පහුවදා..ඔන්න ඉස්කෝලෙ පටන් අරන් දෙවෙනි පීරියඩ් එක යනකොට මගේ ඇඟ කිලිපොලායන විදියේ පණිඩුඩයක් එනවා.ඒ තමා අද කොටස ආරම්භයේ තිබුණ පණිවුඩය.කීව වගේම හතරවෙනි පීරියඩ් එක වෙනකන් මගේ හිතේ තිබුණේ නොඉවසිල්ලක්.පපුව ඩිග් ඩිග් ගානව.ආසාව ටික ටික වැඩි වෙනවා.තුන්වෙනි පීරියඩ් එක ඉවර වෙනකන් ඇඟිලි ගැන ගැන ඉඳලා බෙල් කරා විතරයි මම කරේ ඉක්මනට ඔෆිස් එක ගාව තියෙන විනය කාමරේට ගියපු එක.විනය කාමරේ කියන්නෙ රෝෂිනී මැඩම්ගේ කාමරේ.ඒකෙ සිද්ද වෙන්නේ ලමයින්ගේ ප්‍රශ්න විසඳන එක තමා.කවදාවත් ඒ කාමරේ ඇතුලට මම ගිහින් තිබුණේ නෑ.එලියට ඇතුලෙ වෙන කිසිම දෙයක් නොපෙනෙන්නෙ වගේම ඇහෙන් නැති විදියට තමා කාමරේ හදලා තියෙන්නේ ප්‍රින්සිපල් මැඩම්ගේ කාමරේටම එහා පැත්තෙන්.මම ගිහින් දොරට තට්ටු කරාම ටිකවෙලාවකින් ඇවිත් මැඩම් දොර ඇරියා.ලස්සන කහපාර සාරියක් ඇඳන් හිටිය මැඩම් එදා වෙනදටත් වඩා ලස්සනයි.”ඇතුලට එන්න පුතා..”මැඩම් කතා කරලා ගිහින් මැඩම්ගේ පුටුවෙන් වාඩිවෙලා ෆයිල් එකක් අරගෙන “ක්‍රිෂාන් 10- C නේද ” ඇහුවා.මම ඔව් මැඩම් කීවම මැඩම් හොඳ හුස්මක් පාතට දාල මගෙ මූණ දිහා බැලුවා.

රෝෂිනී මැඩම් – ඊයෙ අවසාන පීරියඩ් එකේ ඔයා ක්ලාස් එකේ ඉඳලා නෑ….මම හරිද දරුවො??

මම – ඔ.ඔ….ඔව් මැ..ඩම්..

රෝෂිනී මැඩම් – හ්ම්ම්ම් ම්ම්ම්…12.55ත් 1ත් අතර ඔයා මට මුණගැහුන වෙලේ පුස්තකාලෙට යනවා කීවා.ඉතුරු කාල සීමාවේ මොකද කරේ…පැහැදිලි කිරීමක් තියෙනවද?මම – මැඩම් පුස්තකාලෙට ගිහින් මම ක්ලාස් එකට යනකොට ප්‍රිෆෙක්ට් කෙනෙක් හම්බෙලා පුටු වගයක් අදින්න එක්ක ගියා මැඩම්.(වචන පැටලෙමින්)

රෝෂිනී මැඩම් – බොරු කියන්න එපා ලමයො..මට බොරු කරන්න අමාරුයි ලමයෙක්ට..අවසාන පීරියඩ් එකේ ප්‍රිෆෙක්ට්ස්ලා සේරම හිටියේ මගේ මීටින් එකේ….හ්ම්ම්ම්…වැරැද්ද පිලිගන්නවද?වෙන නිදහසට හේතු තියේ නම් කියන්න පුළුවන්..(ෆයිල් එක වසා පුටුවෙන් නැගිටිමින්)

මම – ඔව් මැඩම්..වැරැද්ද පිලිගන්නවා මැඩම්.මට සමාවෙන්න මැඩම්..මම කැන්ටින් එකේ හිටියේ මැඩම්..(බයෙන් වෙව්ලමින්)

ඇත්තටම චණ්ඩියා වගේ ගුටිකන්න ආසාවෙන් කාමරේට ගිය මට උනේ මොකද්ද මටම තේරුනේ නෑ..දාඩිය දාලා මාව හොඳටම වෙව්ලන්න අරන්.මැඩම් පුටුවෙන් නැගිටලා මගෙ පිටිපස්සට ආවා.මම හොඳටම බයවෙලා.බය අස්සෙන් ආසාව.අමුතුම හැඟීමක්.ඒක කියන්න තේරෙන් නෑ ඇත්තටම.

රෝෂිනී මැඩම් – තාම කොට කලිසම් නේද..?මාසයක් තියෙනවනේ තව…හ්ම්ම්…විනය කාමරේට ආව පලවෙනි පාරද පුතා…?

මම – ඔව්…ඔව්..මැඩම්..අනේ සමාවෙන්න මැඩම්.ආයෙ මම එහෙම කරන් නෑ…

රෝෂිනී මැඩම් – හ්ම්ම්ම්…රෝෂිනී මැඩම් ගැන හරියටම දන්නේ නෑ වෙන්න ඕන පුතා…මම පුතා නිකංම හොයා බලන් නැතුව ලමයෙක්ගේ ඉගෙනගන්න කාලය නාස්ති කරලා මෙතෙන්ට ගෙන්නන්නේ නෑ.ඒ වගේම මෙතෙන්ට ආව ලමයෙක් කරපු වැරැද්ද ආයෙ කරන්නෙත් නෑ.කලිසමේ පිටිපස්සේ පොකට් එකේ තියෙන ඒවා මේසෙ උඩින් තියන්න පුතා..

මම – අනේ…මැඩම්….

මම ආසාවෙන් හිතලම වැරැද්ද කරලා පිංසෙන්ඩු වෙන්නේ ඇයි කියලා මටම හිතාගන්න බෑ.මම හොඳටම වෙව්ලනවා.රෝෂිනී මැඩම් මගේ පිටිපස්සට වෙලා බලාගෙන ඉන්නවා පොකට් එක හිස් කරනකන්.මම සාක්කුවේ තිබ්බ පර්ස් එක අරන් මේසෙ උඩින් තියලා අත්දෙක පහලට දාගෙන හිටියා.

රෝෂිනී මැඩම් – පලවෙනි වතාව නිසා මම විස්තර කරලා ඉන්නම්.මම ලමයෙක්ට දඬුවම් කරන පිලිවෙලක් වගේම එක එක වරදට නියමිත දඬුවම් තියෙනවා පුතා.ඒවා විදුහල්පති තුමිය වගේම විනය මණ්ඩලය දැනුවත්ව අපි සකස් කරගත්ත දඬුවම්.ඔයා මේ වෙනකොට වැරදි දෙකක් කරලා තමා මේ කාමරේට ඇවිත් ඉන්නේ.කියන්න බලන්න වැරදි දෙක…?

මම – පීරියඩ් කට් කරලා මැඩම්……අනික මොකද්ද මැඩම්….(පැටලෙමින්)

රෝෂිනී මැඩම් – අවංකභාවය නැති එක තමා පුතා අනික.බොරුවක් කීවා නේද මට ප්‍රිෆෙක්ට්ස්ලාගේ වැඩක් කරන්න ගියපු නිසා ප්‍රමාද උනා කියලා..ඒ වැරදි දෙකට නියමිත දඬුවම් කරනවා මම අද..

රෝෂිනී මැඩම් එහෙම කියලා ගිහින් කාමරේ තිබුණ කබඩ් එක ඇරියා.මගෙ ඇස් උඩ ගියා එවෙලේ.එක එක විදියේ එක එක සයිස් වේවැල්.නිකං පිටරට ඉස්කෝලෙක කෑනින් රූම් එක වගේ.මැඩම් වේවැල් දිහා බලලා මගේ පස්ස පැත්ත දිහත් බලලා වේවැලක් අතට ගත්තා.අරගෙන කබඩ් එක වහලා මං ගාවට ආව මැඩම් “මොකද…බය උනාද?වැරැද්ද කරන්න කලින් බය තිබ්බනම් අද මෙහෙම වෙන්නෙ නෑ නේද දරුවෝ.” කීවා.වේවැල් ටික දැකලා මගේ බය වගේම ආසාව තව තවත් වැඩිවෙලා උපරිමේටම ගියා.තව තප්පර ගානකින් රෝෂිනී මැඩම් අතින් මට වේවැල් පාර ලැබෙනවා.මොන වගේ වෙයිද දඬුවම,හිතේ ආසාව තරමටම බයක් තිබුණා.ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට වේවැලකින් පස්සට ගුටි කන්නේ..ඒකත් බලාපොරොත්තු උන විදියෙම ලස්සන වයසින් අඩු සැර මැඩම් කෙනෙක්ගේ වේවැලෙන්.අනික තනියම කාමරේක.ඇඟ දාඩියෙන් තෙත් වෙලා.පස්සටත් දාඩිය දාල බව තේරෙනවා.මැඩම් වේවැල දකුණු අතින් අල්ලගෙන බිමට වන වන මගෙ පස්සට මැඩම්ගේ අත තිබ්බා කලිසම උඩින්.වෙනම ලෝකෙක හිටිය මම ගැස්සුනා ඒ තිබ්බ විදියට.පස්ස ගල් උනා වගේ උනා.මැඩම්ගේ අත ලොකූයි.තට්ටමේ ගොඩක් ආවරණය වෙනවා ඒ නිසා..අත පස්සට තියාගෙන වේවැල බිමට වන වන හිටිය මැඩම් “ක්‍රිෂාන් පුතා..මීට කලින් වේවැල් පාර කාල තියෙනවද?මං අහන්නේ පස්ස පැත්තට?” ඇහුවා.”අනේ නෑ මැඩම්..මම එහෙම ගුටි කාලම නෑ මැඩම්…” මම බයෙන් වෙව්ල වෙව්ල කීවා.පස්ස හිරිවැටිලා වගේ නිකං.මැඩම් තාම අත ගත්තේ නෑ.එකපාරම අත අහකට ගත්‍ත මැඩම් “පීරියඩ් කට් කරපු ලමයෙක්ට මම වේවැල් කසාය 10ක් දෙනවා…..හොඳද…ඒ වගේම ගුරුවරයෙක්ට වැඩිහිටියෙක්ට බොරු කියලා මෙතෙන්ට එන ලමයෙක්ට මගෙන් වේවැල් කසාය 6ක් ලැබෙනවා..වැදගත්ම දේ තමා පුතා විනය කාමරේදී 10වෙනි වේවැල් පාරෙන් පස්සේ ලැබෙන වේවැල් පාරවල් කිසි එකක් කලිසම උඩට ලැබෙන්නේ නෑ.ඒ කියන්නේ ක්‍රිෂාන්‍ට අද කලිසම උඩින් වේවැල් කසාය 10ක් වගේම කලිසම පාත් කරලා වේවැල් කසාය 6ක් දෙනවා මම…තේරුණාද පුතා..?” මැඩම් සේරම පැහැදිලිව තේරුම් කරාම මගේ ආසාව නිකංම වැඩි උනා වගේම බය දෙගුණ තෙගුණ උනේ නිකංම.දෙයියනේ පාරවල් 16ක්.මම ඇත්තටම හිතුවේ මැඩම් ආදරෙන් කතා කරනකොට වේවැලෙන් දෙකක් විතර දීල නිකං ඉඳී කියලා.රෝෂිනී මැඩම්ට ලමයි මෙච්චර බය ඇයි තේරුණේ එතකොට තමයි.”ඔව් මැඩම්..අනේ මැඩම් එච්චර ගහන්න එපා මැඩම්…තේරුනා මැඩම් මම පැටලි පැටලි මොනවා කීවද මංවත් දන්නේ නෑ.”හොඳයි පුතා…බයවෙන්න එපා….අපි වැරැද්ද හදාගමු…මෙහෙම ඉඳන් වේවැල් කසාය දෙන්න බෑනෙ..මෙතෙන්ට එන්න” මැඩම් බිත්තියේ කරු දෙකක වගේ රඳවලා තිබුණ බටයක් ගාවට මාව එක්ක ගියා.ඒ බටේ උස වෙනස් කරන්න පුළුවන් ඇණයක් කරකවලා පාත් කරන්න තිබ්බේ.මැඩම් මම බටේ ලඟට ගියාම ඒක මගේ උස අනුව වෙනස් කරලා මට ලේසියෙන් අල්ලන්න පුළුවන් වෙන්න හදලා දුන්නා.”හ්ම්ම්ම්ම්..හරි පුතා…මේ බටේ අත් දෙකෙන් අල්ලගෙන හොඳට පිටිපස්සට පස්ස පැත්ත ඇදලා අල්ලන්න.කකුල් දෙක පහසු විදියකට තියාගන්න.මම දඬුවම ඉවර වෙනකන් එකම විදියට ඉන්න.පස්ස අතගාන්න තහනම්.ඒ කියන්නේ මේ බටේ අතාරින්න බෑ.”මැඩම් කියාගෙන කියාගෙන ගියා.මම බටේ අල්ලගෙන පස්ස දික් කරා පිටිපස්සට.මට නිකං හීනයක් වගේ..ඒත් මම හොඳටම බයවෙලා හිටියේ.රෝෂිනී මැඩම් වේවැල දකුණු අතට අරගෙන මැඩම්ගේ කොණ්ඩේ පිටිපස්සට දාගෙන වේවැල පස්සට ඔන්න මෙන්න සීමාවට ලංකරලා ටිකක් ඈතට ගියා.මැඩම් කකුල් දෙක පහසු විදියට හොඳට ඇඟට හයිය ගන්න පුළුවන් විදියට හදාගෙන වේවැල කෙලින්ම පස්ස කෙලින් තියලා හදාගත්තා.තොල් දෙක හප හප මැඩම් හොඳට හුස්මක් පාතට දාල වේවැල් පාර දෙන්න ලෑස්ති උනා.මට නිකං ෆිල්ම් එකක් වගේ.ගුටිකන්න තියෙන ආසාව උපරිමෙනුත් උපරිමේටම ඇවිත්.ඉවසිල්ලක් නෑ වගේම කකුල් ගැහෙන්න බයයි.”මම ආස නෑ පුතා ලමයින්ට වේවැල් පාර දෙන්න…නමුත් මේක හොඳ බේතක් වැරදි හදාගන්න..ආයෙ මේ වැරැද්ද කරන්නෑ කියලා හිතට අරගෙන ලෑස්ති වෙන්න වේවැල් කසාය කන්න”මැඩම් අවසාන වශයෙන් මට අවවාද කරලා වේවැල පස්සට ඇද්දා මම එක ඇහැකින් වගේ දැක්කා.මෙච්චර කල් ආසාවෙන් බලාගෙන හිටිය වේවැල් පාර දැන් ලැබෙන්න යන්නේ.කිස්…….පස්සට කරන්ට් වැදුනා වගේ.පපුව ගැහෙන එක තව වැඩි උනා.පලවෙනියටම පස්සට කෑව වේවැල් පාර.එකපාරම පස්ස දනවා වගේ දැනිලා කකියන්න ගත්තා.කිස් සද්දේ කණේ දෝංකාර දෙනවා වගේ.හිතන්න වෙලාවක් නෑ තප්පරේට එක ගානෙ වගේ පස්සට හොඳම වේවැල් පාරවල් වදින්න උනා.මම බටේ අල්ලගෙන කකුල් දෙක හොලවන් නැතුව පස්ස වැනෙව්වා වේදනාවට.හිතන තරම් ලේසි උනේ නෑ..ගැහෙන්න අරන් මුළු ඇඟම වගේ.රෝෂිනී මැඩම්ගේ මූණේ රිඇක්ෂන් එකත් හොරැහින් බැලුවා.පාරක් දෙන්න හයිය ගන්න මැඩම් තොල් දෙක හපාගන්නවා.දෙන්න පුළුවන් සැරම පාරවල් තමා දුන්නේ.තප්පර 10ක් වගේ යනකොට පලවෙනි වැරැද්දට දඬුවම් කරලා ඉවරයි.පස්සට ගිනිපෙල්ලක් තියලා වගේ.කැක්කුම,දැවිල්ල,හිරිවැටීම හැමදේම තට්ටම් දෙකට දැනිලා තිබ්බේ..ඒ මදිවට අමුතුම රස්නයක් වගේ පිටවෙනවා තේරුණා තට්ටම් වලින්…සේරම ඉවසගෙන හිටියා.ආසාව සංසිඳවුන එකට හිතේ වේදනාවට වඩා ලොකු සතුටක් තිබුණා..”හොඳයි පුතා…..රිදෙනවද??ආ….මොකද දැනෙන්නේ දරුවෝ…?මැඩම් වේවැල මේසෙ උඩින් තියලා අත් දෙකෙන් තට්ටම අතගාන ගමන් ඇහුවා.මැඩම්ගේ අතේ උණුසුමට වේදනාව සෑහෙන්න සමනය උනා දැනුනා මට.”ඔව් මැඩම්..රිදෙනවා ගොඩක්…ආයෙ වැරදි කරන් නෑ මැඩම්….දනවා වගේ මැඩම් පස්ස” මම කීවා.”ම්ම්ම්ම්….දනවා වගේ නේද….හොඳයි හොඳයි….වැරැද්ද හදාගන්න හොඳේ….” මැඩම් පස්ස අතගාන එක ඉවර කරලා තට්ටුවක් දාන ගමන් කීවා.”බටේ අතෑරලා කෙලින්වෙන්න ක්‍රිෂාන්..”මැඩම් කීවා.මම කෙලින් උනාම මැඩම් මගේ ඉස්සරහින් ඇවිත් කලිසමේ හක් දෙක පන්නලා කලිසම බිමට වැටෙන්න ඇරියා.මට එවෙලේ ලොකු ලැජ්ජාවක් දැනුනා.තරුණ මැඩම් කෙනෙක් ඉස්සරහ වැරැද්දකට දඬුවම් වෙන්න කලිසම පාත් කරන එක කොච්චර ලැජ්ජයිද.”මොකද ලැජ්ජයි ද පුතේ…..ලැජ්ජාව තවත් දඬුවමක් හොඳ ද?මැඩම් හිනාවෙලා කියාගෙන “හා හා..ආයෙ බටේ අල්ලාගන්න”කියලා පස්සට ලංකට් එක උඩින් අත තිබ්බා.මගේ නිල් පාට ලංකට් එක උඩින් මැඩම් අත තියාගෙන පස්සට තට්ටු කරා.වේවැල් පළු උඩින් මැඩම්ගේ අත වදිනකොට ඉන්න බෑ.”හ්ම්ම්ම්….වැඩිහිටියන්ට බොරු කියන්න එපා ආයේ හොඳද….කලින්ට වඩා දැන් පාරවල් රිදෙයි පුතා…අපි වැරැද්ද හදාගමු ඒ පාරවල් වලින්….” මැඩම් ආයෙ වේවැල දකුණු අතට ගන්න ගමන් කීවා.එකපාරම පස්සට වේවැල තිබ්බ මැඩම් වේවැලෙන් පස්සේ හැමතැනටම තට්ටු කරන්න ගත්තා.”ඇයි ඉතිං ක්‍රිෂාන් පුතා මට බොරු කීවේ….බය නිසාද??”වේවැලෙන් තට්ටු කරන ගමන් මැඩම් ප්‍රශ්න කරා..”අනේ ඔව් මැඩම්…ආයෙ එහෙම කරන් නෑ මම..” මම කීවත් එක්කම කිස් කිස් ගාලා වේවැල පස්සට වදින්න ගත්තා.කලින් වගේ නම් නෙමෙයි.පස්ස තුවාල වෙනවා වගේ මට දැනුනේ.කලින් වගේ එකදිගටම නෙමෙයි මැඩම් ගැහුවේ.වේවැල් පාර දෙකක් දීලා අතින් තප්පරයක් විතර අතගෑවා.පාරවල් 4ක් දීලා පස්ස අතගාන ගමන් “ඉවසන් ඉන්න පුතා….තව දෙකයි…”කියලා අවසාන පාරවල් දෙක දුන්නා.මම කොහොම ඒ පාරවල් 6 කෑවද මංදා..මැඩම් වේවැල කබඩ් එකට දාන ගමන් “කෙලින් වෙන්න එපා…මම කියනකන් පස්ස පැත්ත අතගාන්න තහනම්” කීවා.කබඩ් එකට වේවැල දාල ලඟට ආව මැඩම් ලංකට් එක උස්සලා පස්ස බැලුවා.බලලා හිනාවෙලා ” සති තුන හතරක් මතක් වෙන්න පාර හිටලා තියෙනවා පුතා” කියලා කෙලින් වෙන්න දැන් කියලා මගෙ ඉස්සරහ පැත්තෙන් ආවා.මැඩම් ඉස්සරහට ඇවිත් බිම වැටිලා තිබ්බ කලිසම අත් දෙකෙන් උස්සන්න නැමෙන ගමන් “රෝෂිනී මැඩම්ගේ වේවැල් පාරට කොල්ලට කලිසමේ චූ වෙන්න ඇවිත්” කීවා.මාව හිරිවැටුනා ලැජ්ජාවට.එතකොටම ලංකට් එකේ ඉස්සරහ බලනකොට චූ පැල්ලමක් හිටලා.නොදැනිම චූ විදින්න ඇවිත් ඒ කියන්නේ…මැඩම් හිනාවෙවීම කලිසම උස්සලා හක් දෙක දාල “ඕකේ…දැන් හරි…ආයෙ මේ වගේ වැඩ කරලා මේ කාමරේට ආවොත් මම දෙනවා $$$ යන්න කොල්ලට” රෝෂිනී මැඩම් අතින් දෙකක් පස්සට ගහන ගමන් ගිහින් වාඩිඋනා..අර කලින් ෆයිල් එකේම මොනවද සටහන් කරපු රෝෂිනී මැඩම් “හරි පුතා…දැන් ක්ලාස් එකට යන්න…” කීවා.මම “හා මැඩම් කියලා පස්ස අතගගා ම ක්ලාස් එකට ගියා”..ජීවිතේ ලොකු ආසාවක් වෙලා තිබ්බ වේවැල් කසාය කන එක ඉෂ්ඨ උන එක ගැන මාර සතුටක් අමුතු හැඟීමක් හිතේ තිබ්බා….

මතුසම්බන්ධයි………

මීලඟ කොටසෙන් –

මම – මැඩම්…….

රෝෂිනී මැඩම් – ආ….ක්‍රිෂාන් පුතා….කඩේට ආවද….(හිනාවෙමින්)

මම – ඔව් මැඩම්….

පුංචි – ආ…රෝෂිනී….ඔයා දන්නවද මෙයාව…මේ මගේ අයියගේ පුතා….

රෝෂිනී මැඩම් – ආ…නේ….මෙයාව නොදන්නේ මොකද…අපේ ඉස්කෝලෙනේ මෙයා මේනකා…ඔයාගෙ නෑයො බව නම් දන්නේ අද…අහලා බලන්නකෝ පුතාගෙන් මාව දන්න විදිය……

රෝෂිනී මැඩම්ගෙන් වේවැල් කසාය කාල අමාරුවෙන් ක්ලාස් එකට ගිහින් එදා දවස ගෙවාගත්තේ..ඉස්කෝලෙ ඇරිලා ගේට්ටුව ගාවට යනකොට මැඩම් ඉන්නවා..මැඩම් දැකලා හිනාවෙලා “මෙහෙ එන්න” කියල කතා කරා. මම මැඩම් ගාවට ගියා.මැඩම් හැමදාම ඉස්කෝලේ ඇරිලා යනකොට උදේට වගේම ගේට් එක ලඟ ලමයි දිහා බලාන ඉන්නවා.මම මැඩම් ලඟට ගිහින් හිටගත්තා.මැඩම් පේලියට එන 13 වසරේ අක්කලා ටිකක් දිහා බලාන ඉඳලා “ඔය දෙවෙනි ලමයා…ඔව් ඔව් ඔයා තමා දුව..මෙහෙ එන්න”කියලා අක්කා කෙනෙක්ට කතා කරා.තලෙලු අක්කා කෙනෙක්.කොන්ඩේ දිගයි.කොන්ඩේ කඩා දාගෙන එක පැත්තක් එයා හිටියේ.මැඩම් ඒක දැකලා තමා කතා කරේ.පේලියට යන ලමයි සේරම බලාගෙන.”මොකද්ද ක්ලාස් එක?” මැඩම් අක්කගෙ මූණ දිහා බලාගෙන කොණ්ඩේ අතගාන ගමන් ඇහුවා..”ආර්ට් මැඩම්” අක්කා බයෙන් උත්තර දුන්නා.”හෙයාස්ටයිල් දාලද ඉන්නේ…?ආ ලමයො…” මැඩම් කොන්ඩේ හොඳට අතගගා බලන ගමන් ඇහුවා.”අනේ නෑ මැඩම්…ගෙදර යන නිසා මැඩම්…..සොරි” අක්කා බිමබලාගෙන කීවා.මැඩම් අක්කගේ ඔලුවට වම් අත තියලා කොන්ඩෙ එකපැත්තකට කරන ගමන් “දුව ඉස්කෝලෙ යුනිෆෝම් එක පිටින්නේ පාරෙ යන්නේ නේද…එතකොට මෙහෙම යන්න බෑනෙ…ඒක වැරදි..” කීවා.දැන් මම දැනගත්තා වදින බව.ඒ අක්කත් ඇස් දෙක පියාගෙන වගේ මිස් දිහා අහිංසක විදියට බලාන හිටියා.මිස් වම් අතින් ඔලුව තද කරලා අල්ලගෙන දකුණු අත කම්මුලට තිබ්බා.අක්කා ඇස් පියාගත්තා.චටාස් චටාස් ගෑව එකපාරම.ලමයි හැරිලා බලලා ශූ ගාගෙන යනවා.අක්කගෙ ඇස් දෙකෙන් කඳුලු පෙරෙනවා.වම් කම්මුලේ මිස්ගේ ඇඟිලි පාර හිටලා රතුපාටට.තප්පරයක් ගියේ නෑ කම්මුල් පාරවල් දෙක වදින්න.”කොන්ඩේ හරියට ගොතාගෙන යන්න අරහෙට ගිහින්” මැඩම් අක්කගෙ ඔලුවෙන් අතගන්න ගමන් කීවා.අඬ අඬම පැත්තකට ගිය ඒ අක්කා කොන්ඩේ ගොතාගන්න පටන් ගත්‍තා ගිහින්…”ක්‍රිෂාන් පුතා..මම කතා කරේ අමාරුවක් නෑනේද බලන්න” මැඩම් මම දිහා බලලා කීවා..”රිදෙනවා විතරයි මැඩම්….”මම ලැජ්ජාවෙන් කීවා..”හොඳයි…එහෙනම් යන්න…”මැඩම් කීවා.කට්ටිය ඉස්සරහ ලැජ්ජා කරන්න මොනාට කතා කරාද මංදා මට හිතුනා.මම ලැජ්ජාවෙන් එතන හිටිය කවුරුත් දිහා නොබලා ගෙදර ගියා.ගෙදර ගියපු ගමන් කරේ කාමරෙ කණ්නාය ලඟට ගිහින් පස්ස බැලුව එක.වීඩියෝ වල වගේම පස්ස පුරා ඉරි ඉරි වේවැල් පාර හිටලා තිබ්බා.අල්ලනකොට ඉන්න බෑ හම තැලිලා වගේ.මම හිතලම වරද කරපු විදිය ,මැඩම් දඬුවම් කරපු හැටි මට මැවිලා වගේ පේන්න ගත්තා.මැඩම්ගේ කතා විලාසය.ලමයෙක්ට ආයෙ දඬුවම් කරන්න නොවෙන්නම මැඩම් ලැජ්ජා කර කර වේවැල් කසාය දුන්න විදිය සේරම මට ආයෙ ආයෙ මතක් උනා.එක ආසාවක් නම් හරි.ඉස්කෝලෙ ඉන්න ලස්සනම මැඩම්ගෙන් ගුටි කෑවා.ඒකත් හොඳටම.
^ඕකේ…දැන් හරි…ආයෙ මේ වගේ වැඩ කරලා මේ කාමරේට ආවොත් මම දෙනවා $$$ යන්න කොල්ලට^
මැඩම් කීව ඒ වාක්‍ය ඇහෙන්න වගේ උනා..දැන් ඉතිං තියෙන්නේ තක්ෂිලා අක්කගෙන් වේවැල් පාරක් කන එක….කොහොමද මේක කරන්නේ….කල්පනා කර කර ඉන්නකොට මට කෝල් එකක් ආවා…
මම – හෙලෝ…

පුංචි – හෙලෝ.පුතා..අනේ මට බඩු වගයක් ගන්න මාකට් යන්න ඕන.එනවද මේ පැත්තේ……

මම – හා…හරි පුංචි එන්නම්…

ආ කෝල් එක ආවා කීවට කවුද මේ පුංචි කියන්න අමතක උනානේ..මේ තමා අපේ තාත්තගේ මල්ලිගේ වයිෆ්.වයස අවුරුදු 31ක් වගේ ඇති..තලෙලුයි.ඇඟ මාරම ලස්සනයි.පස්ස එහෙම දැක්කම ඉතිං පිස්සු හැදෙනවා.අඳින්නෙම කොටට.බාප්ප රට නිසා හොඳට සල්ලි තියේ.බබාලා නෑ.ඉතිං මට පුතාට වගේ සලකන්නේ.ගෙදර ඉන්නේ ගොඩක් තනියම නිසා අපෙ ගෙදර එනවා යනවා ගොඩක්.මමත් එහෙ යනවා එනවා.මාකට් යන්න මට තමා කතා කරන්නේ ගොඩක්ම.පුංචිත් කැම්පස් ගිහින් ඩිග්‍රී එකක් තියෙන කෙනෙක්.ගෙදර 6-10 අයට ඉංග්‍රීසි ටියුෂන් එකකුත් කරා.ඉතිං ඕවා තමා එයාගෙ විස්තර.මම අමාරුවෙන් වොශ් එකක් දාගෙන ඇඳුමක් මාරු කරගෙන පුංචිලගේ ගෙදර ගියා.ගිහින් බයික් එකේ තමා මාකට් යන්න උනේ.බෑ කියන්න බෑනෙ.බයික් එකේ සීට් එකේ වාඩිවෙනකොට ඉතිං අම්මෝ…..ඒක දන්නේ අත්දැකීම තියෙන කෙනෙක් විතරයි.පුංචිට අමාරුව පෙන්නන්නත් මොකද්ද මොකද්ද වගේ.මම මාකට් එක ලඟට බයික් එක පැදගෙන ගියේ මාරම අමාරුවෙන්.පස්ස සීට් එකේ ගෑවෙද්දි ඉන්න බෑ.මාකට් එකට ගිහින් බහිනකොට වෙලාව 4.45ට වගේ ඇති.පුංචි බඩු ගන්නකන් ඇවිද ඇවිද හිටිය මට එකපාරම දැකලා පුරුදු කෙනෙක් බඩු ගන්නවා පෙනුනා.කළු පාට ටයිස් සායක් ඇඳගෙන කහ පාට බ්ලවුස් එකක් ඇඳගෙන පස්ස හරවගෙන බඩු තෝරනවා.එකපාරම අනිත් පැත්ත හැරෙනකොට තමා මගේ ඇස් උඩ ගියේ..රෝෂිනී මැඩම්.සාරියට වඩා හැඩයි මෙහෙම.පස්ස ඉස්සිලා හොඳටම.මැඩම් දැක්ක ගමන් මට වේවැල් පාර දුන්න හැටි පිලිවෙලට ඇස් දෙක ඉසසරහ මැවෙන්න ගත්තා.මාව දැකලා මං පැත්තට ආව මැඩම් දැකලා මම කතා කරා..

මම – මැඩම්…….

රෝෂිනී මැඩම් – ආ….ක්‍රිෂාන් පුතා….කඩේට ආවද….(හිනාවෙමින්)

මම – ඔව් මැඩම්….

පුංචි – ආ…රෝෂිනී….ඔයා දන්නවද මෙයාව…මේ මගේ අයියගේ පුතා….

රෝෂිනී මැඩම් – ආ…නේ….මෙයාව නොදන්නේ මොකද…අපේ ඉස්කෝලෙනේ මෙයා මේනකා…ඔයාගෙ නෑයො බව නම් දන්නේ අද…අහලා බලන්නකෝ පුතාගෙන් මාව දන්න විදිය……

ඔන්න එතන කතා බහට ආව පුංචිත් අඳුරනවා වගේ මැඩම් එක්ක කතාව.එතකොටයි මම දන්නේ රෝෂිනී මැඩම් ව පුංචි හොඳට අඳුරන වග.කොහොමහරි මැඩම් පැත්තකට ගිහින් පුංචි එක්ක කතා කරන්න ගත්තා.මටත් ලාවට ඇහුනා කතා කරපුවා..

පුංචි – ඇයි රෝෂිනී…මොකද අපේ කොල්ලා වරදක් වත් කරාද?

රෝෂිනී මැඩම් – නෑ නෑ ලොකු ප්‍රශ්නයක් නෑ..අද මගෙන් හොඳට වේවැල් කසාය කාල ඉන්නෙ ඔය.පීරියඩ් එකක් කට් කරලා දන්නේ නැද්ද..වයසේ වැරැද්දනෙ…මම දුන්නා ටිකක් සැරට මේනකා හැබැයි…

පුංචි – ආ ඒක හොඳයි රෝෂිනී…දෙන්න තිබ්බේ තව.මමත් දෙනවා අද එහෙනම් මෙයාට…(මං දිහා රවලා බලමින්)

රෝෂිනී මැඩම් – නෑ..නෑ…වැරැද්ද හදාගන්න ඇති මට්ටමට මම දඬුවම් කරා මේනකා….අපි බලමුකො ආයෙ කරොත්…මම යන්නම් මේනකා එහෙනම්..මම යනවා පුතා…

පුංචි – හරි රෝෂිනී…මම වෙලාවක එන්නම් ගෙවල් පැත්තේ….

මම – හා..මැඩම්..

මැඩම් හිනාවෙලා පස්ස වන වන යන්න ගියා.පුංචි මං දිහා රවලා බලලා “අද යන්කො ගෙදර…රෝෂිනී කියන්නේ මගේ කැම්පස් එකේ යාලුවා…”පුංචි ටිකක් සැරෙන් මට කීවා.මට හිතුනා පුංචිගෙනුත් කන්න වෙයිදෝ කියලා.මොකද ගෙදර ටියුෂන් කරන නිසා පුංචි ගාවත් වේවැල් ඇති කියලා මට නිකමට හිතුනා.මම අමාරුවෙන් බයික් එක පැදගෙන පුංචිලගෙ ගෙදර ගියා.ගිය ගමන් බඩු ටිකත් ගෙට දාල මම සාලෙන් වාඩි උනා.”පුතා…” පුංචි කුස්සියට ගිය ගමන්ම මට කතා කරනවා ඇහුනා.මම කුස්සිය පැත්තට ගියාම පුංචි ඉන්නවා බලාගෙන..

පුංචි – මොකද කොල්ලෝ උනේ ඉස්කෝලේ..??

මම – මොකුත් නෑ අනේ….දන් නැද්ද.මැඩම් කීවෙ ඉතිං අනේ…..(අකැමැත්තෙන්)

පුංචි – වොශ් එක දාගෙන යනවකො මගෙ කාමරේට…මම එන්නම් මේ ටික අස් පස් කරලා….

මම – අනේ…ඇයි අනේ…..

පුංචි – කීවම කරනවා ලමයො…ගුටි නොකා…

පුංචි හිනාවෙන ගමන් බොරු තරහක් මවාගෙන කීවා.මගෙ යටිහිතේ ආසාවක් ඇති උනා අද පුංචිගෙන් වේවැල් පාර කන්න වෙයිද කියලත්.
මම වොශ් එකක් දාගෙන උඩ තට්ටුවේ පුංචිගේ කාමරේට ගිහින් හිටියා….
©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©
<<<<< සති දෙකකට පසු >>>>>>>
එදා පුංචි කාමරේට ඇවිත් මට වේවැල් පාර දුන්නද?නැත්තන් මොකද කරේ?ඒක දැනගන්න නම් අද මේ කොටසෙන් පුළුවන්කමක් ලැබෙන්නේ නෑ.මොකද ඒක මම ඔයාලට හිතන්න ඉතුරු කරනවා..දැන් මේ දවස එහෙමත් නැත්තන් ජීවිතේ තිබුණ ලොකු බලාපොරොත්තුවක් දිනාගන්න ලැබුණ දවස ගෙවිලා සති දෙකක් කාලය ගතවෙලා ගියා..ඉස්කෝලෙදි රෝෂිනී මැඩම් දකින්න ලැබුණත් ආයෙ දඬුවම් කරන්න වෙන වැරදි නම් මම කරේ නෑ.එකක් බය.අනික ලැජ්ජාව.ඒත් වේවැල් පාර කන්න තියෙන ආසාව ඒ විදියටම තිබුණා..ඔන්න දැන් තමා තක්ෂිලා අක්කා.එහෙමත් නැත්තන් කතාවේ ප්‍රධාන චරිතය මේ සිදුවීම් වලට සම්බන්ධ වෙන්නේ…එක දවසක් සිකුරාදා ඉස්කෝලෙ ඇරිලා ගෙදර ආව ගමන් මම කම්මැලි නිසා තක්ෂිලා අක්කලගෙ ගෙවල් පැත්තේ ගියා.මම ගියේ බලාපොරොත්තු දෙකක් හිතේ තියාගෙන.එකක් අක්කා ඩාන්ස් කරනවා බලන එක.අනික අක්කාගෙන් වේවැල් පාර කන්න අවස්ථාවක් ගන්න පුළුවන් වෙයිද බලාගෙන.අක්කගෙ ක්ලාස් එක එලියට හොඳට පෙනුනේ නැතත් උවනවාවෙන් බැලුවොත් හොඳටම පේනවා.මම ගිහින් අක්කට පේන් නැතිවෙන්න ක්ලාස් එක දිහා බලාගෙන හිටියා .එදා එයාලා හිංදි සිංදුවකට නටන්න පුරුදු වෙන ගමන් හිටියේ.වෙනදා වගේ ඩාන්සින් කරන්න අඳින ජීන්ස් නෙමෙයි ලමයි ඇඳන් හිටියේ.ඩෙනිම් ශෝර්ට් ටිකකුයි බඩ පේන්න අඳින ටීශර්ට් එකයි.කෙල්ලො ටික පස්සවල් දික් කර කර නටනවා.සේරටම එහා අක්කා.අක්කා ඉස්සරහ හැමෝටම පේන්න ඩාන්ස් කරනවා.ලා නිල් පාට ඩෙනිම් කොට කලිසම පස්සට අලවලා වගේ ඇත්තටම.අක්කා නැටුම හැමෝටම පේන්න කරලා “ඕකේ…ලමයී…දැන් ගොඩක් රියසල් කරා…මේ පාර 100%නිවැරදිව හැමෝම ටයිමින් වලට නටමු….වරදින අයගේ පස්ස පැත්තට වේවැල් පාර ගානෙ වදී එක ස්ටෙප් එකට එක ගානෙ….හොඳේ….වන්…ටූ…ත්‍රී…..ස්ටාර්ට්” අක්කා මේසෙ උඩ තියෙන වේවැල අරගෙන හැමෝටම කියන ගමන් සෝන්ග් එක ප්ලේ කරලා ක්ලාස් එක වටේ ඇවිදින්න ගත්තා…කෙල්ලො ටික නටනවා එකම විදියට..මාර ලස්සනයි බලන් ඉන්න.මම නම් ඇත්තටම පස්සවල් ටික බලන්න ආසාවෙන් හිටියේ…කිස්…ඔන්න හරි වැදුනා පලවෙනි පාර එකියක්ට.ඒත් එක්කම ඊට එහා කෙල්ලට…”ස්ටොප්” අක්කා කෑ ගැහුවා.”ගුටි වැදුන දෙන්නා ඉස්සරහට එන්න” අක්කා කතා කරා…ගමේ ලස්සන කෙල්ලො දෙන්නෙක්.ශෝර්ටක් ඇඳලා මාර විදියට වෙනස් වෙලා..දෙන්නා ගියා ඉස්සරහට..”නටන අතරෙ ඇඹරෙන්නේ මොකද ශශිනි…බඩ රිදෙනවද?” අක්කා හිනාවෙලාම ඇහුවා.ලමයි සේරම හයියෙන් හිනාවෙනවා.ශශිනි ලැජ්ජාවේ බිම බලාගෙන.”මේ අනිත් කෙනා….හොඳට නටන්න පුළුවන්.ඇඟේ කෑලි ගැලවෙයි කියලා බයේ වගේ ඉන්නේ ඒත්…” අනිත් ලමය පෙන්නලා කට්ටියට කීවා අක්කා..මටත් මේ වගේ ඉස්සරහට ගිහින් බැනුම් අහන්න ඇත්තන් කියලා හිතුනා..”මේ අහු උන දෙන්න විතරයි.අනිත් අයත් මේ වගේ තමා හිනා උනාට..හොඳට ඇඟ පද්දලා නටන්න ලමයි..ඔයාලට බැරි නෑ.උවමනාව නෑ ඒකයි අව්ල…ආයෙ නම් මම සමාව දෙන් නෑ හොඳේ…..දෙනවා ක්ලාස් එකටම…දැන් මේ දෙන්නා ඉස්සරහ නටයි…අනිත් අයත් පටන්ගන්න” අක්කා කට්ටියට සැර කරලා ආයෙ වැඩේ පටන් ගත්තා.දැන් නම් කට්ටිය බයටම හොඳට නටනවා වගේ.කාටවත් වේවැල් පාර වැදුනේ නෑ.”හොඳයි..අන්න එහෙම…ඕකෙ…දැන් හැමෝම පොඩි ඉන්ටවල් එකක් ගන්නකො..” අක්කා ලමයින්ට ඉන්ටවල් එකක් දීලා ක්ලාස් එකෙන් එලියට එනකොට එකපාරම මාව දැක්කා….
තක්ෂිලා අක්කා – අනේ…අනේ….මොකද මල්ලි..හොරෙන් බලාන.කෙල්ලො නටනව….(හිනාවෙමින්)

මම – හී..නිකං ඉතිං..අක්ක හරි සැරයිනේ අනේ….මටත් වේවැල් පාරක් කන්න තිබ්බනම් කියලා හිතුනා ගහනවා දැකලා..(විහිලුවෙන්)

තක්ෂිලා අක්කා – දෙනව මම දැන් ඇත්තටම හොඳ පාරක් හොර වැඩ කරනවට…හා හා ගෙට ගිහින් ඉන්නවා…මම ක්ලාස් ඉවර වෙලා එන්නම්….

මම – හා…අක්කේ..

ඔන්න අක්කට විහිලුවෙන් වගේ හිතේ තිබ්බ දේ කියාගන්න පුළුවන් උනා..ඒත් අක්කා ඒක සීරියස් නම් ගත්තේ නෑ..අක්කා ආයෙ ගිහින් ක්ලාස් එක කරලා 5ට විතර ඉවර වෙලා ආවා.මම සාලෙට වෙලා හිටියා අක්කා එනකන්.
තක්ෂිලා අක්කා – අම්මෝ…හරි මහන්සි අනේ..මම වොශ් එකක් දාගෙන එන්නම් මල්ලි…ඉන්න යන්න එපා ඔයා…

මම – හරි අක්කේ….

අක්කා දාඩිය පෙරාගෙන වොශ් එකක් දාගන්න ගියා.විනාඩි 15කින් විතර මෙන්න එනවා අක්කා නාගෙන එහෙම.කොට ස්කර්ට් එකක් ඇඳන් කොන්ඩේ තාම තෙත පිටින් තියාගෙන හිනාවෙවී ආව අක්කා මගෙ ලඟින්ම වාඩිඋනා..
තක්ෂිලා අක්කා – ඉතිං මල්ලි…මොකෝ මේ පැත්තේ…..කොහොමද ඉස්කෝලෙ වැඩ එහෙම..

මම – හොඳයි අක්කේ ඉතිං…..මං ආවෙ නම් වෙන දේකටත් එක්ක…ඒක ඉතිං ඔයාට කියන්න මොකද්ද වගේ…..ඔයා මොනවා හිතයිද දන්නේ නෑනේ……..

තක්ෂිලා අක්කා – ම්ම්ම්ම්ම්..මොකද්ද අනේ…මං මොනවා හිතයිද බලන්න කියන්න එපැයි ඉතිං…කියන්නකෝ බලන්න….

මම – ඕන නෑ අක්කේ…මම පස්සේ කියන්නම් ඒක…..දැන් පරක්කු උනා..මම නිකං ආවේ….මං යනවා අක්කේ….

තක්ෂිලා අක්කා – හ්ම්ම්ම්ම්.හා හා..පරිස්සමෙන් යන්න මල්ලි….

කියන්න හිතට කොච්චර හයිය ගත්තත් මට ඒක කියාගන්න ශක්තියක් තිබුණේ නෑ..කලබල උන පාරට ඇඟට දාඩිය දාගෙන ඇඟ සීතල වේගෙන ආව නිසා මම ඉක්මනට නැගිටලා ගෙදර එන්න ආවා..තක්ෂිලා අක්කා මොනවා හිතුවද දන්නේ නෑ….කොහොමහරි ගෙදර ඇවිත් කල්පනා කරේ අක්කා මොනවා හිතුවද කියලා..වොශ් එකක් දාගෙන කාමරේට ආව මම හැමදාම වගේ ෆේස්බුක් වත් යන්න හිතාගෙන ෆෝන් එක හොයනකොට තමා ඇඟ සීතල උනේ…..”දෙයියනේ….ෆෝන් එක තක්ෂිලා අක්කලගේ සෝෆා එක උඩ…හදිස්සියට එනකොට ඒක ගන්න අමතක උනානේ…”මම මටම කියාගත්තා……

මතුසම්බන්ධයි….

ඔන්න අද කතාව ටිකක් කුතුහලයෙන් වැඩි එකක්..පුංචි එදා කාමරේට ඇවිත් මොකද කරේ……
ෆෝන් එක බැරිවෙලා ආව එකට මම මෙච්චර බයවෙන්නේ ඇයි???

ප්‍රශ්න දෙකයි…හිතෙන විදියට කමෙන්ට් කරගෙන යමු…සේරම ප්‍රශ්න වලට උත්තර එක්ක හෙට කොටස එනවා..

පෙර කොටසෙන් >>>>
පුංචි – මොකද කොල්ලෝ උනේ ඉස්කෝලේ..??

මම – මොකුත් නෑ අනේ….දන් නැද්ද.මැඩම් කීවෙ ඉතිං අනේ…..(අකැමැත්තෙන්)

පුංචි – වොශ් එක දාගෙන යනවකො මගෙ කාමරේට…මම එන්නම් මේ ටික අස් පස් කරලා….

මම – අනේ…ඇයි අනේ…..

පුංචි – කීවම කරනවා ලමයො…ගුටි නොකා…

පුංචි හිනාවෙන ගමන් බොරු තරහක් මවාගෙන කීවා.මගෙ යටිහිතේ ආසාවක් ඇති උනා අද පුංචිගෙන් වේවැල් පාර කන්න වෙයිද කියලත්.
මම වොශ් එකක් දාගෙන උඩ තට්ටුවේ පුංචිගේ කාමරේට ගිහින් හිටියා….

අද කොටස එතැන් සිට……

එදා මම පුංචිගේ කතාව නොකියා ඊට සති දෙකකට පස්සේ උන දේවල් තමා කීවේ….අද බලමු රෝෂිනී මැඩම්ගෙන් ගුටි කාල හවස පුංචිලගෙ ගෙදර ගිය වෙලේ මොකද උනේ කියලා…
පුංචි එනකන් කාමරේට වෙලා මම හිටියේ මොකද්ද මේ වෙන්න යන්නේ කියලා කල්පනා කරන ගමන්.පුංචිගෙන් වේවැල් පාරක් කන්න ඇත්තටම ආසාවක් තිබුණත් ඒක මේ තරම් ඉක්මනට මේ විදියට සිද්ද වෙයි කියල නම් හිතුවේ නෑ..විනාඩි 20ක් විතර කල්පනා කර කර ඇඳේ වාඩිවෙලා ඉන්නකොට ලානිල් පාට කොට සායක් ඇඳගෙන කළු පාට බ්ල්වුස් එකක් ඇඳගෙන එනවා පුංචි..වෙලා ගිහින් තියෙන්නේ නාගෙනම එන්න ඉඳලා..අතේ තිබ්බ එක දැකලා ඇස් දෙක උඩ ගියේ මගෙ.මහත කහම කහපාට වේවැලක්.අලුත්ම එකක්.රෝෂිනී මැඩම් ගැහුව එකට වඩා මහතයි වගේම අලුත් පාටයි.කහපාට පොලිෂ් ගාල වගේ..කාමරේ ඇතුලට හිනාවේගෙනම ආව පුංචි “මොකද ලමයෝ..බයවෙලාද?” අහගෙනම වේවැල ඇඳ උඩට දැම්මා.මම “නැහ් නැ….නෑ..පුංචී මේ….ඇයි මේ වේවැල කියලා බැලුවේ…” ගොත ගහ ගහ කීවා.පුංචිට හිනා.මට ආසාවක් ඇති උනා ඒ වෙලේ වේවැල් කසාය කන්න ඇත්තටම.රෝෂිනී මැඩම් මතක් උනා..”නැගිටිනවකො මුලින්ම..වේවැල ඇයි කියන්නම් මම..” පුංචි කීවා.මම නැගිට්ට පුංචි කීව වගේම.නැගිටලා පුංචි දිහා බලන් ඉද්දි “මොකද මගේ මූණ දිහා බලන්නේ…පස්ස හැරෙනවා පස්ස” පුංචි කීවා.මම කීව වගේම පුංචිට පස්ස හැරෙව්වා.රෝෂිනී මැඩම් ගාවදි නොදැනුනු අමුතු හැඟීමක් මට ආව එවෙලේ.වෙලාවත් රෑ වෙලා,ගෙදර යන්න උවමනාව තිබ්බත් මෙතන වෙන දේට මගේ හිත ආස කරා.පුංචි ඇඳේ වාඩිවෙලාම කිස් ගාල මගේ කලිසම පහලට ඇද්දා.මට ලැජ්ජා හිතුනා එවෙලෙ නම්.”කෝ බලන්න රෝෂිනී ගේ පාරවල් ටික” කලිසම පාතට දැම්ම පුංචි ලංකට් එක දණිස්ස ගාවට ඇදලා දාන ගමන් කීවා.”හ්ම්ම්ම්…..නියමයි…ඔය තියෙන්නේ පස්ස පැත්ත තනිරූල් පොත වගේ…කීයක් වැදුනද ක්‍රිෂාන්”පුංචි පස්සේ එහා මෙහා ඇඟිලි යවන ගමන් ඇහුවා.මට එවෙලේ නම් ලැජ්ජා හිතුනා.පස්ස පැත්ත හෙළු කරගෙන පුංචිට හරවන් ඉන්නවා දැන් මම.පුංචි පස්සෙ එහා මෙහා වේවැල් පාරවල් දිගේ අතගෑවා..”16ක් පුංචි” මම කීවා.”හ්ම්ම්ම්ම්ම්…කලිසම උඩින් නේද?” පුංචි ප්‍රශ්න කරා…”10ක් කලිසම උඩින්..අනිත් 6 කලිසම ගලවලා ගැහුවේ පුංචි” මම ලැජ්ජාවෙන් උනත් උත්තර දෙන්නම වෙන නිසා කීවා.”රෝෂිනී ඉස්සරහ කලිසමත් පාත් කරන්න උනාද අනේ…වැරදි කරනවට හොඳ වැඩේ.මටත් එක්ක ලැජ්ජයි.අද දෙනවා මාත් කසායක් හොඳේ…” පුංචි සැරෙන් කීවා.”අනේ….පුංචී…රිදෙනවා…”මම ගුටි කන්න ආසාව නොපෙන්වා කීවා…”හ්ම්ම්ම්ම්හ්…කලිසමයි ලංකට් එකයි ඇඳ උඩට දාල එනවා…” පුංචි කීවා.පුංචි නම් ආදරෙන් උනත් සැරෙන් කීවේ.මම කලිසම ගලවලා ඇඳට දාලා පුංචි දිහා බැලුවා..”ඇයි මොකද…ඕක අහකට දානවා”පුංචි සැර කරාම දණ්ස්ස ගාවට පාත් කරලා තිබ්බ ලංකට් එක ගලවලා ඇඳට දැම්ම මම බලාන හිටියා.හිත අස්සේ ආසාව තිබ්බ උනත් පෙන්නන්න ගියේ නෑ.බයකුත් තිබුණා.මොකද වේදනාව ගුටි කෑව වෙලේ වගේම තිබුණ නිසා..”එනවා…ස්පෑන්කින් එකක් දෙන්න මුලින්ම මතක හිටින්න…මගෙ ඔක්ක උඩ පස්ස උඩට හිටින්න නැමෙනවා ක්‍රිෂාන්..” පුංචි කීවා..මම ප්‍රශ්න කරන්න නොගිහින් පුංචිගෙ කකුල් දෙක උඩින් නැමුනා.දැන් මගේ පස්ස හරියටම පුංචිගේ ඔක්ක උඩ උඩුබැලි අතට හිටින්න…පුංචි කකුල් දෙක හොඳට හදාගෙන වම් අතින් මගෙ කොන්ද හරිය අල්ලගෙන දකුණු අත පස්සේ වම් තට්ටම උඩට තිබ්බා.තියලා ඇඟිලි වලින් එහාට මෙහාට අතුල්ලන ගමන් “තාම පොඩි ලමයෙක් පුතේ ඔයා හොඳේ…පීරියඩ් කට් කරන ඒවා වගේ වැඩ කරන්න ලෑස්ති වෙන්න එපා…එහෙම උනොත් මමත් අද ඉඳන් හොයලා බලලා දඬුවම් කරනවා” පුංචි අවවාද කරා.පුංචිගේ අත් රෝෂිනී මැඩම්ගේ තරම් මහත නෑ.ඇඟිලි ගොඩක් හීනී.එතකොට ඉතිං ඇඟිලි වලින් වදින පාරක් කිස් කනවා.වේවැල් පාරවල් දුන්න පස්සට වදිනකොට ඕනෙම නෑ ඉතිං.මට දැන් පේන්නෙ බිම පොලොව විතරයි.මුනිං අතටනෙ ඉන්නේ.පුංචි අතින් තට්ටු කරලා කරලා තක් තක් තක් තක් ගාල ඇඟිලි හොඳට පස්සේ වදින විදියට තට්ටම තලන්න ගත්තා.මුල්ම ටික හිරිවැටුනා වගේ උනත් ටිකක් වෙලා යද්දි පස්සෙන් දුම් විසිවෙන්න රත් උනා පස්ස.එකදිගට පුංචි ටිකක් වෙලා පස්සට අතින් තලලා “ඇයි පීරියඩ් කට් කරේ පුතේ…ඉතිං “ඇහුවා.මම ගුටිකන්න ආස නිසා කියන්නද..”කම්මැලි හිතුනා.අනේ පුංචි රිදෙනවා….ආයෙ කරන් නෑ මම එහෙම…සමාවෙන්න” කීවා.ඒ තරම් රිදුනා ඇත්තටම.අත් පාරවල් 20ක් විතර එක තට්ටමකට වැදිලා ඉවරයි ඒ වෙද්දිත්.තට්ටම් දෙක පුපුරුගහනවා.”වැරදි හදාගන්න මේකත් උදව්වක් වෙයි…කට වහන් ඉන්නවා.තාම මේ වෝර්ම් අප් එක විතරයි පනිශ්මන්ට් එකේ…” පුංචි සැර කරලා දිගටම ස්පෑන්ක් කරා.එක තට්ටමක් 30ක් වගේ අතින් ගුටි කෑවා.ගහලා ඉවරවෙලා අතින් අතගෑව පුංචි “හ්ම්ම්ම්…නැගිටිනවා දැන්…රෝෂිනීත් ගහලා නිසා පොඩි වේවැල් කසායක් දෙනවා..නැත්තන් මේ වැරදි වලට දෙන්නේ මම $$$ වෙන්න පුතේ හොඳ ද” කීවා. “අනේ එපා….රිදෙනවා පුංචි.වේවැල් පාර නම් එපා ” මම ඒ පාර නම් තවත් ගුටිකන්න බැරුවමයි කීවේ…”කීව දේ කරනවා…නැගිටලා ඇඳට අත්දෙක තියලා නැමෙනවා” පුංචි හොඳටම සැර කරා.මම බයටම ඇඳට අත්දෙක තියලා පස්ස දික් කරා.පස්ස එක විදියට තියාගන්න පණ නෑ වගේ..පුංචි අර කහම කහ වේවැල අතට අරන් අතින් හොඳට වේවැල පිහලා හුලං කැපෙන්න කිස් කිස් ගාල වැනුවා.මට හොඳටම බය හිතුනා ඒ වෙලේ..”බයවෙන්න අවශ්‍ය නෑ අද එච්චරම….පස්ස පැත්ත අල්ලන් ඉන්නවාකෝ…පුංචි අද ගොඩක් සැරට ගහන් නෑ” පස්සට අත තියන ගමන් පුංචි කීවා.වේවැල ඒ එක්කම රත්වෙලා තිබ්බ පස්ස උඩින් තිබ්බා.මට දැනුනේ නිකං පස්ස උනුවෙනවා වගේ.රත් කරපු යකඩ කූරක් තිබ්බ වගේ උනා.මම ඉස්සරහට විසිඋනා වගේ..”හා හා…එක විදියකට ඉන්නවා ඉතිං..” පුංචි අතින් දෙකක් පස්සට දීලම කීවා.පුංචි තට්ටු කරලා කරලා පස්සේ උඩම හරියේ ඉඳන් පහලටම එනකන් වේවැල් කසාය දෙන්න පටන් ගත්තා.මම අම්මෝ කියලා කෑ ගැහුවා.සැරට දෙන්නෑ කීවට දෙන්න පුළුවන් උපරිම සැරටයි ගැහුවේ..මම ඇඳ උඩට වැටුනා අවසානෙ.වේවැල් පාරවල් 8ක් හෝ 10ක් ගැහුවා මට හරියටම නිච්චි නෑ ගාන.”හ්ම්ම්ම්ම්..අදට ඔච්චරයි.වොශ්රූම් ගිහින් ඉක්මනට එනවා…” පුංචි වේවැල අතේ තියන් කාමරේ ඇඳෙ වාඩිවෙන ගමන් කීවා.විනාඩි 10කින් විතර මම එනකොට පුංචි කාමරේ වාඩිවෙලා ඉන්නවා අතේ මොකක්හරි බාම් එකක් වගේ තිබ්බා.”හ්ම්ම්ම්..එන්න පුතා..දැන්..පස්සට බාම් ටිකක් ගාමු”පුංචි කීවා.වේවැල ඇඳේ පැත්තක තියලා තිබ්බා.පුංචි ඇඳේ වාඩිවෙලා “කෝ..ස්පෑන්ක් එකට වගේ නැමෙන්න බලන්න” කීවා.මම කලින් වගේ නැමුනා.ඇත්තටම පස්ස පැත්තට ගොඩක් වේදනයි.පුංචි මම නැමුනම පස්සට අත තියලා “හ්ම්ම්ම්..තාම පස්ස රස්නෙයි..අද දඬුවම් කරන්න උනා මටත් මොකද මේ වැරදි දිගටම කරොත් කියන බයට හොඳද…”කියන ගමන් බාම් එක පස්සේ ගෑවා.පුංචිගෙ අත බාම් එකත් එක්ක ගෑවෙනකොට පස්ස කූල් වෙනවා වගේ.බාම් එක තට්ටම් දෙකේ හොඳට තවරලා පුංචි දකුණු අතින් පැයකාලක් විතර පස්ස අතගෑවා.මසාජ් එකක් වගේ දුන්නේ.තට්ටමට මාර සනීපයක් වගේම ආයෙ ආයෙ මසාජ් කරවගන්න ආසාවක් මට ආව.ගුටිත් දීලා මසාජ් කරනවා.මට හිතුනා.”ම්ම්ම්ම්…දැන් හරි පුතේ…පරක්කුත් උනානෙ..ගෙදර යන්න…”පුංචි කීවා..ඒ කියලා මාව නැගිට්ටවන ගමන් මාව ඇඟට තුරුල් කරගත්ත පුංචි ” වේවැල් කසාය දුන්නේ හැදෙන්න මිසක් තරහට නෙමේ….තරහ වෙන්න එපා…පුංචිගෙන් ගුටි කෑව පලවෙනි දවසනේ….” කියල මගෙ පිටට ආදරෙන් තට්ටු කරා.මමත් එහෙමම ගෙදර ආවා.ගෙදර ආව වෙලේ ඉඳන් මගේ හිතට එක එක ඒවා හිතුනා.එදා දවස පොතක ලියලා තියන්න තරම් වටින ජීවිතේ වැදගත්ම අමතක නොවන දවසක් උනා මට.
©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©
ඔන්න පොරොන්දු උනා වගේ එදා සිද්දිය කීවා..දැන් සාමාන්‍ය පරිදි කතාවට එමු.මතකනෙ ඉවර උන තැන…අමතක අයට පොඩ්ඩක් මතක් කරන්නම්..

“දෙයියනේ….ෆෝන් එක තක්ෂිලා අක්කලගේ සෝෆා එක උඩ…හදිස්සියට එනකොට ඒක ගන්න අමතක උනානේ…”මම මටම කියාගත්තා……”

තක්ෂිලා අක්කලගෙ දිහා ගිහින් අක්කට වේවැල් පාර දෙන්න යෝජනා කරන්න ගියපු මට උන දේ මතකනේ.අන්තිමේ බලනකොට ෆෝන් එකත් දාලායි හදිස්සියේ දුවගෙන ඇවිත් තියෙන්නේ…මම කරන්න දෙයක් නැති නිසා නිදාගන්න ඇඳට ගියත් මතක් උනේම ෆෝන් එක.එච්චර මතක් වෙන්න හේතු ගොඩයි ඉතිං.විශේෂම හේතුව ෆෝන් එකට ලොක් එකක් දාල නෑ.ඒ හිංද ඕන කෙනෙක්ට ඩේටා ඇක්සස් කරන්න පුළුවන්.ඉතිං තක්ෂිලා අක්කා ෆෝන් එක බැලුවොත් කියන සැකේ..ඇයි ඉතිං එච්චර බය.මොකද බැලුවම කියලා ඔයාල හිතයි.මගේ හිතේ තිබ්බ ආසාවල් ගැන ලීව කතා, ඒ මදිවට ඉන්ටර්නෙට් එකෙන් ගත්ත spanking , caning වීඩියෝස් , තක්ෂිලා අක්කගේ නැටුම් ක්ලාස් එකේ ඈත ඉඳන් ගත්ත ෆොටෝස් දෙයියනේ ඒ සේරම ගැලරි එකේ.මගේ පුද්ගලික දේවල් සේරම ඒකෙ.තක්ෂිලා අක්කා දැකලා මොනවා හිතයිද.එක්කො එයා ආයෙ මගෙ මූණවත් බලන එකක් නෑ.මට එක එක ඒවා හිතුනා.ඒ මොනව හිතුනත් ඒ තප්පරේ උන අමතකවීම නිසා දැන් වෙන්න තියෙන දේවල් සේරම වලක්වන්න බැරි තරමටම වෙලා ඉවරයි.කල්පනා කර කර ඉඳල දන්නෙම නැතුව නින්ද ගිහින්.පහුවදා ඉස්කෝලෙ ගිහිල්ලත් ඕක ගැනම හිත හිත ඉඳලා ඉස්කෝලෙ ඇරුන ගමන් ගෙදර ආවේ තක්ෂිලා අක්කලගෙ ගෙදර ගිහින් ෆෝන් එක අරන් එනවා කියලා හිතාගෙන.
ගෙදර එනකොට ස්කූටියක් නවත්තලා තිබ්බා ගෙදර මිදුලේ.අම්මලා වැඩට යන නිසා මේ වෙලාවට ගෙදර කිසි කෙනෙක් ඉන්න විදියක් නෑ.මම කල්පනා කර කර ලඟට යනකොට දැක්කේ තක්ෂිලා අක්කගේ බයික් එක කියලා ඒ.ගෙදර ඉස්සරහ තියෙන පුටුවක වාඩිවෙලා හිටිය තක්ෂිලා අක්කා දැකලා ඇඟ සීතල උනා.
මම ගෙදර ඇවිත් හොඳ බොරුවකුත් කල්පනා කරගෙන තක්ෂිලා අක්කලගේ ගෙදර ගිහින් ෆෝන් එක ඉල්ලන් එන්න හිටියේ.දැන් ඉතිං මොන බොරු කල්පනා කරන්නද.සේරම ඉවරයි.මම එක තැන ගල් උනා වගේ උනා.
තක්ෂිලා අක්කා – ආ….මල්ලි..මම දැන් ආවේ ඔයා ගෙදර ඇති කියලා..ඊයෙ මාර වැඩේනෙ උනේ ඔයාට නේද..ෆොන් එක බැරිවෙලා ඇවිත්නෙහ්…(කට කොනකින් හිනාවෙමින්)

මම – අ..අනේ…ඔව් අක්කේ….මම ඇවිත් එහෙ එන්න හිටියේ…..තෑන්ක්ස් ඔයා අරන්ම ආවද…(අපහසුතාවයකට පත්වෙමින්)

තක්ෂිලා අක්කා – ඔව් මල්ලි..මම අද කලින් ගෙදර ආවා.මේ පැත්තේ ආවෙත් නෑනෙ කාලෙකින්.එන්න හිතුනා.සංජුලගෙ ගෙදරත් ගිහින් යන්න හිතාගෙන ආවේ…

මම – හදිස්සි නෑනේ අක්කේ.ඇතුලට එන්න.මම චේන්ජ් එකක් දාගෙන ඉක්මනට එන්නම්….(දොර අරිමින්)

තක්ෂිලා අක්කා – නෑ පරක්කුවක් නම් නෑ.එන්නකො ඔයා..මට කතාවකුත් තියේ………..

මම ඉක්මනට කාමරේට ගිහින් ඇඳුමක් දාගෙන ආයෙ අක්ක ඉන්න තැනට ආවා.අක්කගෙ මූණෙ තරහක් නම් තිබුනේ නෑ.සමහරවිට ෆෝන් එක බලන්න නැතුව ඇති.ඕන එකක් උනාවෙ කියලා මම ඒ වෙනකොට හිත හදාගෙනයි හිටියෙ..

මම – ඉතිං අක්කේ….මොකද්ද කතාවක් තියේ කීවේ…

තක්ෂිලා අක්කා – කතාවක් කියන්නේ මල්ලි මෙහෙමයි.ඊයෙ ඔයාගෙ ෆෝන් එක බැරිවෙලා ආවනේ.මම ඇත්තම කියන්නම්.ලොක් එකක් දාලත් නෑනෙ මේකට.මම නිකමට ෆෝන් එක බැලුවා.හැබැයි පස්සේ හිතුනේ අනුන්ගේ දෙයක් බලන එක වැරදි උනත් මම මේක බැලුවේ වෙලාවට කියලා..ඔයාගෙ ෆෝන් එකේ මල්ලි ගැලරි එකේ මගේ නැටුම් ක්ලාස් එකේ ෆොටෝම කීයක් තිබ්බද?සේරම හොරෙන් ගත්ත ඒවා…මම වේවැල අතේ තියන් ඉන්න ඒවා අරව මේවා.ඒක දැකලා මට තව අවුස්සලා බලන්න හිතුනා.නෝට්පෑඩ් එකේ ලියපු කතා..ඒවත් මං සම්බන්ධ ඒවා.ලමයින්ට වේවැලෙන් ගහන වීඩියෝ ෆොටෝ.ෆෝන් එක පුරාම ඒවා..මට ඔයා ගැන තිබ්බ පැහැදීම ඇත්තටම නැති උනා මල්ලි.නමුත් ඔයා ගාව මේකට පැහැදිලි කිරීමක් හරි ඇතිනේ.අපේ ගෙදර නිදහසේ මේ ගැන කතා කරන්න බැරි නිසයි මම අද මෙහෙම ආවේ…

මම – ම්ම්ම්……ඔ..ඔව් අක්කේ…..මුලින්ම මට සමාවෙන්න.මම වැරදි අදහසකින් ඔයාගෙවත් ක්ලාස් එකෙ කාගෙවත් ෆොටෝ ගත්තා නෙමේ.ඇත්තම කියන්නම්.මම කිසි දෙයක් කොතනක වත් අප්ලෝඩ් කරලා මොකුත් කරලා නෑ.ඒවා මගේ ෆෝන් එකේ මට බලන්න ගත්ත ඒවා.මම ආසයි වේවැලෙන් ගහන ඒවා,ලමයින්ට ලස්සන මිස්ලා දඬුවම් කරන ඒවා බලන්න.එ වගේම ගුටිකන්න ආසයි.මගේ ආසාවල් තමා අක්කේ අර කතා වල ලියලා තිබ්බේ…..(බිම බලාගෙන ලැජ්ජාවෙන්)

තක්ෂිලා අක්කා – හොඳයි මල්ලි..ඔයාගෙ ෆෝන් නම්බර් එක මම ගත්තා..මම දැන් යනවා.මම ඔයාට ලඟදිම දවසක කෝල් එකක් හෝ මැසේජ් එකක් දාන්නම්..

තක්ෂිලා අක්කා මම කියන සේරම අහගෙන ඉඳලා බයික් එකත් අරන් යන්න ගියා.මට එවෙලේ ඇත්තටම ගොඩක් දුක හිතුනා.අක්කා මං ගැන මොනවා හිතුවද දන්නේ නෑනෙ..ඔහොම ටික දවසක් ගෙවිලා ගියා සාමාන්‍ය විදියට…එක දවසක් සෙනසුරාදා තමා මගෙ ජීවිතේ බලාපොරොත්තු නොවුන දෙයක් මට උනේ……..

මතුසම්බන්ධයි……….

ඔන්න අදත් කතාව මෙතනින් ඉවරයි.කුතුහලයෙන් ඉන්න වෙනවා ඊලඟ කොටස එනකන්.බලමු අපි සෙනසුරාදා මොකද්ද උනේ කියලා ඊලඟ කොටසෙන්……තමන්ට හිතෙන දේ කමෙන්ට් කරන් යමු….
සෙනසුරාදා මොකද්ද උනේ බලන්න කට්ටියට සෙනසුරාදා වෙනකන්ම ඉවසන්න වෙනවා….

කතාවට ලයික් එකක් කමෙන්ට් එකක් දාලා ශෙයා කරන් යයි කියලා බලාපොරොත්තු වෙනවා.

පෙර කොටසින් >>>
..ඔහොම ටික දවසක් ගෙවිලා ගියා සාමාන්‍ය විදියට…එක දවසක් සෙනසුරාදා තමා මගෙ ජීවිතේ බලාපොරොත්තු නොවුන දෙයක් මට උනේ……..

මම ක්ලාස් ගිහින් 12.30ට විතර ගෙදර එනකොට කෝල් එකක් ආවා මට.දන්නේ නැති නම්බර් එකක්.මම ආන්සර් කරා..

????? – හෙලෝ…මේ ක්‍රිෂාන් ද?

මම – ඔව්..කවුද මේ…?

????? – ක්‍රිෂාන්..මම ඔයා හොඳට දන්න කෙනෙක්ගේ යාලුවෙක්..මට එයා තමා ඔයා ගැන කීවේ…එයා කවුද කියන එක මම දැන්ම කියන්නේ නෑ…ඔයාට අද 4 ත් 4.30ත් අතර ටවුන් එකට එන්න පුළුවන් ද?වැදගත් දේකට…

මම – කවුද මේ කතා කරන්නේ කියන්නකෝ…ඇයි මම එන්නේ…මට වැදගත් දේ මොකද්ද?

?????? – තක්ෂිලා තමයි කියන්න කීවේ.මම තක්ෂිලා ගෙ කැම්පස් එකේ යාලුවෙක්.කැමති නම් වෙලාවට ඇවිත් මේ නම්බර් එකට කෝල් එකක් දෙන්න.අකමැති නම් එපා..

ඔන්න ඔය විදියේ කෝල් එකක් තමා මට ආවේ..මුලින්ම කාගෙ හරි බයිට් එකක් කියලා හිතුවත් පස්සේ තක්ෂිලා අක්කගෙ නම කීවම මට මතක් උනා අර එදා කෝල් එකක් දෙන්නම් කීව කතාව.ඒක කියලා කෝල් එක කට් කරා.මම ආයෙ ඒක ඩයල් කරත් ෆෝන් එක ඕෆ් කරල.මම කල්පනා කරලා ඕනදෙයක් වෙන්න ඇරලා 3.50ට විතර ටවුන් එකට ගියා.ගිහින් අර නම්බර් එකට කෝල් කරත් තාම ෆෝන් එක ඕෆ්.හරියටම 4.01 ට වගේ ආයෙ ට්‍රයි කරාම මෙන්න රින්ග් වෙනවා..

?????? – හෙලෝ….

මම – මම ඇවිත් ඉන්නේ…

????? – ඕකේ..ඔහොමම මම එවන ලොකේෂන් එකට එන්න..මම එතන ඉන්නවා…

මම – හා..හරි…

ෆෝන් එකට එකපාරම වට්සැප් වලින් ලොකේෂන් එකක් ආවා.මම මැප් එකේ බලනකොට මම හිටිය තැනට ටිකක් එහා.මම ඒ හරියට පයින් ගිහින් වටපිට බලනකොට ඩෙනිම් කලිසමක් ඇඟට හිරවෙන්න ඇඳපු ටිකක් මහත වගේ ඒ උනත් ලස්සන සුදු කෙනෙක් හිටගෙන ෆෝන් එක දිහා බලාගෙන හිටියා.මේකප් කරලා හිටියේ.වටපිට බල බල ඉන්න නිසා මම හිතුවා මෙයා වෙන්න ඕන කෝල් කරේ කියලා.ඒත් ඇයි මෙයා මාව හම්බෙන්න ඕන කියන්නේ..කවුද මේ කෙනා..මම කල්පනා කර කර ඉන්නකොට එකපාරම මගේ ෆෝන් එක රින්ග් උනා.මම ආන්සර් කරාම “කළු පාට බ්ලවුස් එකක් ඇඳගෙන ඉන්නේ මම..ඩෙනිම් එකට.ඔයාට පේනවද” ඇහුවා.මම ඔව් කියලා බලනකොට මම හිතපු එක හරි.එයා තමා කෙනා.මං පැත්‍ත හැරුන පාරම මට ඒ කෙනාගෙ ඇඟ හොඳට දැකලා පිස්සු හැදුනා.මාරම හැඩයි ඇඟ.කොන්ඩෙ ටින්ට් කරලා ස්ට්‍රේට් කරලා දිගට දිගේ තිබ්බා.පස්ස නම් කලින්ම දැක්කනේ.වයස 25ක් ඇති උපරිම.ලස්සනම ගර්ල් කෙනෙක්.තක්ෂිලා අක්කට වඩා ඇඟ හැඩයි ටිකක් මහත නිසා.මම එයා ගාවට ගියා.

?????? – ක්‍රිෂාන්..මම ෂෙනායා..තක්ෂිලා ගේ බැච් එකේ යාලුවෙක්.ඔයාගෙ විස්තර තක්ෂිලා තමයි මට කීවේ….මුලින්ම වාඩිවෙලා ඉන්නකෝ.(පාර අයිනේ සවිකර තිබූ කොන්ක්‍රීට් පුටුවක් පෙන්වමින්)

මම – හරි….තෑන්ක්ස්.(තැති ගැන්මෙන්)

ෂෙනායා – මම කෙලින්ම කතාවට එන්නම්.මම මෙහෙම කතා කරලා මේ සම්බන්ධ උනන්දු අයව ගෙන්න ගන්න කෙනෙක් නම් නෙමෙයි.තක්ෂිලා නිසයි මම කතා කරන්නේ.ඔයාගේ ආසාවල් සේරම තක්ෂිලා මට විස්තර ඇතුව කීවා.ඒක සාමාන්‍ය දෙයක් ක්‍රිෂාන්.තාම 10 වසරේ කීවනෙ.ඇත්තටම කීවොත් මම වේවැල් පාර දෙන මිස් කෙනෙක්.වැරදි වලට නම් නෙමෙයි.ආසාව තියෙන අයට.ඔයාගේ ආසාව තක්ෂිලාගෙන් ගුටිකන්න නේ.ඒකටත් අවස්ථාව මගේ තැන තියෙනවා.අදට මීට වඩා දෙයක් කියන්න බෑ.මගෙ නම්බර් එක මෙන්න.ෂෙනායා මිස් කියන්න මට.මට හොඳට හිතල බලලා කෝල් එකක් දීලා එපොයින්මන්ට් එකක් දාගන්න මගේ තැනේදි හම්බෙලා මේ ගැන කතා කරමු.ඕකේ එහෙනම් මම යනවා..

විස්තර ටිකක් කියාගෙන කියාගෙන ගිය ෂෙනායා කියන කෙනා නැගිටලා යන්න ගියා.මට එකපාරම මොනවද ඒ උනේ මොකද්ද මේ වෙන්නේ තේරුන්ගන්න බැරි උනා.අතට දුන්න කාඩ් එක දිහා බලලා මේ සේරම ගෙදර ගිහින් කල්පනා කරනවා කියලා හිතාගෙන මම ගෙදර ගියා ඉක්මනට.කාමරේට ගිහින් දොර වහගෙන දුන්න කාඩ් එක දිහා බැලුවා.
Mrs.Shenaya Madubhashini
Contact – 0777******
Call for appointment
සරලව කීවොත් ඔය දේවල් ටික කාඩ් එකේ තිබ්බා.තක්ෂිලා අක්කගෙන් මේක ගැන අහන්න එයාගෙ නම්බර් එකවත් නෑනෙ මගේ ලඟ.කලින් තිබුණ නම්බර් දැන් වැඩ නෑ.කොහොමහරි හරි කමක් නෑ තක්ෂිලා අක්කගෙන් වේවැල් පාර කන්න චාන්ස් එකක් තියෙනවා.ඊටත් වඩා අර දැක්ක ෂෙනායා මිස්.තක්ෂිලා අක්කා පරාදයි ඒ මිස්ට නම්.අම්මෝ මට ඒ මිස්ව සැරෙන් සැරේ මැවෙන්න වගේ උනා.වේවැල් පාර කන්න ආස අයට වේවැල් පාර දෙනවලු.ඒ කියන්නේ එහෙම අයත් ඉන්නවා.මම සේරම දේවල් හිත හිත එදා දවස ගෙවලා පහුවදා ඒ කියන්නේ ඉරිදා තක්ෂිලා අක්කා ගෙදර නිසා එයාලගෙ ගෙවල් පැත්තේ ගියා.යනකොට අක්කා ගෙදර ඉන්නව ඈත තියාම දැක්කා.මම ගිහින් බයික් එක නවත්තලා බැහැලා යනකොට ,
තක්ෂිලා අක්කා – ආ..මල්ලි..ආව නෙහ්…මම මේ කෝල් කරන්න හිටියේ පස්සේ….

මම – ඔව්…අක්කේ..මොනවද මේ වෙන්නේ කියලා දැනගන්නත් එක්ක ආවේ…

තක්ෂිලා අක්කා – ඇයි මොකෝ….ඔන්න නියම මිස් කෙනෙක් සෙට් කරා මම…මොකද කීවේ ෂෙනායා ඔයාට…

මම – කවුද අක්කේ ඒ?ඔයාගෙ කැම්පස් එකේ යාලුවෙක්ද?මට පොඩ්ඩ්ක් විස්තර කරලා කියන්නකෝ…

තක්ෂිලා අක්කා – ම්ම්ම්..ඔව් .කැම්පස් එකේ යාලුවෙක් නම් තමා.එයත් ඔයා වගේ ඔය වීඩියෝ එහෙම බලලා මේ දේවල් වලට ඒ කියන්නේ වේවැල් පාර දෙන්න වගේ ඒවට ආසා කෙනෙක්.ටීචින් නම් කරන් නෑ.එයාලට හොඳට සල්ලි තියෙනවා.එයා ටවුන් එකේ වෙනම තැනක මේවට ආස විශ්වාසවන්ත අයට ට්‍රීටමන්ට් එහෙමත් නැත්තන් වේවැල් මසාජ් කියලා කියනවා එයා නම් අන්න ඒව දෙනවා.සල්ලි ගන්නව මම හිතන්නේ.මම එහෙම බෝයි කෙනෙක්ට වේවැල් පාර දීලම නෑ මල්ලි අනික.ඔයාගෙ අර ලියලා තිබ්බ කතාවල මගෙන් ගුටිකන්න ආසා විදියවල් තිබ්බනෙ ඉතිං මම එයාට මේවා කීවා.එයා කීවා මිට්වෙලා කතා කරන්නම් කියලා..අපිට අපේ ගෙදරදිවත් ඔයාලගෙ ගෙදරදිවත් මේ වගේ දේවල් කරන්න බෑනෙ.ඒ නිසා එයාගෙ තැනේදි අපි ඇපොයින්මන්ට් එකක් දාගෙන මීට්වෙලා බලමු.මුලින්ම ඔයා ෂෙනායා මැඩම්ගෙන් පොඩි ට්‍රීටමන්ට් එකක් ඔයාගෙ වචනෙ හැටියට වේවැල් කසායක් අරන් බලන්න ආසයි නම් ඉතිං…

තක්ෂිලා අක්කා කියාන කියාන ගියා.මගේ හිතේ සතුට කියන දේ උපරිම මට්ටමට වැඩි උනා.ඇයි දෙයියනේ ඒ කියන්නේ මට තක්ෂිලා අක්කගෙන් ගුටි කන්න පනිශ්මන්ට් ගන්න චාන්ස් එකක් ලැබුනානෙ.අක්කත් කැමති වගේ වැඩේට.කැමති කියන්නේ අකැමැත්තක් නෑ ඉතිං.කැමත්තක් ඇති හිතේ.මම එදා මාර හැපී එකේ ගෙදර ගියේ.ගිහින් අර ෂෙනායා මැඩම් දුන්න කාඩ් එකේ තිබුණ නම්බර් එකට කෝල් කරා….

ෂෙනායා මැඩම් – හෙලෝ….

මම – හෙලෝ මැ…මැ..මැඩම්….

ෂෙනායා මැඩම් – ඔව් කියන්න..කවුද මේ?

ලස්සන වගේම ටිකක් සැර කටහඬක් මට එහා පැත්තෙන් ඇහුනේ….මට ටිකක් තැතිගැන්මක් වගේ ආවා කතා කරද්දි.ඒ හිංද පැටලි පැටලි තමා උත්තර දුන්නේ…

මම – මැඩම් මම ක්‍රිෂාන්…අර සෙනසුරාදා හම්බුනේ…ඇපොයින්මන්ට් එකක් දාගන්න මැඩම් කතා කරේ….

ෂෙනායා මැඩම් – ම්ම්ම්ම්…ආ මතකයි මතකයි.අපේ පොඩි කොල්ලනෙ මේ..ක්‍රිෂාන් ඔයාට ඉරිදා ඒ කියන්නේ ලබන සතියේ…උදේ 10ට එන්න මම එවන ඇඩ්‍රස් එකට…එතෙන්ට ආවම ඔයාට මම හරියටම කියන්නම් විස්තරේ…..

මම – ඕකේ මැඩම්….

අමාරුවෙන් කතා කරලා කොහොමහරි ඔන්න චාන්ස් එකක් ගත්තා.දැන් අමාරුම දේ තමා ඉතිං ලබන සතිය වෙනකන් ඉවසන් ඉන්න එක.අපරාදෙ ඊයෙම කතා කරානම් අදම යන්න දාගන්න තිබ්බා කියලත් හිතුනා.කොහොමහරි ඔන්න ඔය විදියට ඉරිදා වෙනකන් දින ගැන ගැන සතිය ගෙවන්න ගත්තා.සඳුදා දවසත් ගෙවුනා.අඟහරුවාදා දවසත් ගෙවුනා.බදාදා දවසේ ඔන්න ඉස්කෝලෙ ගියා කලින් දවස් දෙකේම වගේ..බදාදා 6වෙනි පීරියඩ් එකේ ඒ කියන්නේ 11.30 ඉඳන් 12.10 වෙනකන් වෙලාවට තිබුනේ සිංහල.අපේ සිංහල මැඩම් එදා ක්ලාස් එකට ආවේ නෑ මීටින් එකක් නිසා.පැවරුම් එවලා තිබුණෙත් නෑ ඉතිං.මායි තව එකෙකුයි සෙට් වෙලා ඉස්කොලේ වටේ පොඩි රවුමක් ගහන්න හිතුවා ඒ හිංද.කෑව ගමන්ම නිසා නිදිමතයි ඉඳගෙන ඉන්නත් කම්මැලිනේ.මාත් එක්ක ගිය අනිත් පොර තමා චානුක.චානුකයි මායි ලයිබ්‍රි එක තිබ්බ පැත්තෙන් ඇවිදගෙන කැන්ටින් එකට යනකොටම අපේ ඉස්සරහින් රෝෂිනී මැඩම්.අපි දෙන්නා මූණෙන් මූණ බලාගෙන එක තැන ගල් වෙලා වගේ ඉන්නවා.මැඩම් ඈත තියාම අපිව දැකලා වේවැලෙන් මැඩම්ගේ අතට ගහ ගහ අපි දිහාට ආවා..එදා රෝෂිනී මැඩම්ගෙන් ගුටිකෑව දවසෙන් පස්සේ ඇත්තටම මැඩම්ගෙන් ආදරෙන් වේවැල් පාරක් කන්න මගේ යටි හිත ආසා කරත් පොඩි බයක් හිතේ තිබ්බා.එදා මැඩම් අතේ තිබ්බේ මහත වේවැලක්.කළු පාට වයිරන් වයිරන් තිබ්බ මහත පොල්ලක් වගේ නිකං.මම හිතන්නේ මැඩම් දඬුවමක් දෙන්න ගිහින් එන ගමන්ද කොහෙද.රතුපාටට හුරු සාරිය ඇඳගෙන වේවැල වන වන මැඩම් දන්නේම නැතුව අපි ලඟටම ඇවිත්.හරියටම අපිට වම් පැත්තේ ඈතිබ් ගර්ල්ස් ටොයිලට් එක.ඈත ඉඳන් අපි ඉන්න දිහා බැලුවොත් හොඳට පේනවා අපි ඉන්නවා.කෙල්ලො ටිකක් ඒ පැත්තේ ඉන්නවා දැකලා අයියෝ කෙල්ලොන්ට පේන්න ගුටි කන්න වෙයිද කියලා ලැජ්ජාවකුත් ආවා.”කොහෙද දෙන්නා….සංචාරයේ යනවද?කෝ දෙනවා බලන්න එක්සිට් පාස් දෙක” මැඩම් අත දික් කරලා එක්සිට් කාඩ් එක ඉල්ලුවා.ක්ලාස් එකෙන් අවේලාවේ බැහැර වෙනවනම් අනිවාරෙන් එක්සිට් කාඩ් එක තියෙන්න ඕන.එදත් මේ වගේම සිද්දියක් වෙලානෙ මම විනය කාමරේ ගුටි කෑවේ.මගෙ පපුව ගැහෙන්න ගත්තා.ඇත්තටම කොච්චර වේවැල් පාර කන්න ආස උනත් මැඩම් ප්‍රශ්න කරන ක්‍රමේට බය ඉබේම එනවා.”මැඩම් එක්සිට් කාඩ් නම් නෑ මැඩම්..” අපි දෙන්නන කීවා.”හ්ම්ම්ම්…කොහෙද මේ අවසර නැතුව යන්නේ….?මොනවද තියෙන්නේ දැන්?” මැඩම් ඇහුවා.”සිංහල මැඩම්.අද ටීචර් ආවේ නෑ…අපි කැන්ටින් එකට යන්න ආවේ මැඩම්…” මොනා උනත් එදා බොරු කියලා මට්ටු උන මම ඇත්තම කීවේ මැඩම් ඇත්ත කියන ලමයින්ට ටිකක් කැමති බව දන්න නිසා.”ආ….ක්ලාස් එකේ ටීචර් කෙනෙක් නෑ කියලා කැන්ටින් යන්න කවුද අවසර දුන්නේ…ක්‍රිෂාන්…එදා වගේ බොරු නෙමේනේ කියන්නේ…” මැඩම් හිනාවෙලා ඇහුවා.”අනේ නෑ මැඩම් නෑ…” මම කීවා.”දවස් දෙකක් අහු උනා පුතේ ඔයා…මේ ලමයා නම් අද පලවෙනි දවස..ක්ලාස් එකේ වැඩ නැතිවෙලාවට එහෙ මෙහෙ ඇවිදින එක පුරුද්දට ගිහින් දැන් තියෙන්නේ…මෙන්න මේ බැම්මට අත් දෙක තියලා මට පස්ස හරවන්න…අද දෙන්නටම පොඩි බේතක් දෙනවා…” මැඩම් වේවැලෙන් එතන තිබුණ බැම්ම පෙන්නල කීවා…මැඩම් දෙන්න යන්නේ වේවැල් පාර.වේවැල දකුණු අතට අරගෙන බිමට වැනුව රෝෂිනී මැඩම් අපි දෙන්නා බැම්මට අත් දෙක තියලා පස්ස අල්ලනකන් බලාන හිටියා.ඈතින් අක්කල වගේකුත් බලන් ඉන්නවා මම ලාවට වගේ දැක්කා.ලැජ්ජයිත් එක්ක.හැබැයි කවුරුත් මැඩම්ට පේන්න බලන් නෑ.”මොකද්ද පුතාගෙ නම ?”රෝෂිනී මැඩම් චානුකගෙ පස්සට කොට කලිසම උඩින් අත තියලා ඇහුවා.වරදක් කරලා උනත් මැඩම් ගහන්න ඔන්න මෙන්න මේ දක්වන ආදරේ දඬුවම අමතක නොවෙන්න හොඳ හේතුවක්.”චානුක” ඌ උත්තර දුන්නා.මැඩම් වේවැල දකුණු අතින් තදට අල්ලගෙන මැඩම්ට ලඟම හිටිය චානුක ගෙ පස්සට තියලා “ආයෙ අවේලාවේ එක්සිට් කාඩ් එක අතේ නැතුව ඇවිදිනවද පුතේ?” ඇහුවා හිනාවෙවීම.අරූගෙ කකුල් දෙක ගැහෙනවා හොඳටම.මාත් ටිකක් බයවෙලා.”නෑ මැඩම්..ආයෙ කරන් නෑ මැඩම්” ඌ උත්තර දුන්නා.”වෙව්ලන එක කන්ට්‍රෝල් කරගන්න දරුවෝ…අද මම ගොඩක් රිදෙන්න ගහන්නේ නෑ…”මැඩම් අතින් පස්සට තට්ටු කරන ගමන්ම කියලා කිස් කිස් කිස් ගාල පාරවල් 3ක් පස්සට දුන්නා චානුකගෙ.ඌ සූ ගානවා පාරවල් තුනට.මැඩම් පස්සට අතින් එකක් ගහලා “දැන් ක්ලාස් එකට යන්න පුතේ…ආයෙ අහුවෙන්න එපා…” කීවා.ඌ පස්ස අතගගාම මට ගහනකන් ඉන්නෙත් නැතුව දිව්වා.මම තාම බැම්මට අත් දෙක තියලා පස්ස දික් කරන් ඉන්නවා.මැඩම් එහෙමම වේවැල මගේ තට්ටම් දෙකට තියලා කිස් කිස් කිස් කිස් ගාල චානුක ට ගැහුවට වඩා වේගෙන් 4ක් ගැහුවා.ඒ ගහලා පස්සට අත තියලා තද කරලා අතගාන ගමන් ” දෙන්නෙ මම අනිත් දවසේ පුංචිට උණ ගැනෙන්න..යනවා දැන් ක්ලාස් එකට” කීවා.මමත් පස්ස අතගගාම දිව්වා.මැඩම් හිනාවෙවී වේවැල වන වන යන්න ගිය ගමන් ගියා දැක්කා මම.පස්සට මහත වේවැලෙන් වැදුන නිසාද කොහෙද වෙනසක් දැනුනා.නිකං හම තැලිලා වගේ.රිදෙනවා ඉන්න බෑ.අතගගාම ක්ලාස් එකට දිව්වා.අපරාදෙ ක්ලාස් එකේම හිටියනම් කියලා හිතුනා.ඒත් ආදරෙන් වේවැල් පාරක් කෑව එකට පොඩි කැමැත්තකුත් තිබුණා ඉතිං.කොහොමහරි බදාදා දවස ගෙවුනේ ඔන්න ඔහොම ඉතිං.තව දවස් 4යි.ඒ දවස් ටික දැනුනේ අවුරුද්දක් වගේ.ගොඩාක් කල් ගියා වගේ දැනුනා.කොහොමින් කොහොමහරි ඉරිදා දවස උදා උනා.වෙනදට වඩා කලින්ම නැගිට්ට මම උදේම නාගෙන ලෑස්ති උනා වෙලාවටත් කලින්ම මැඩම් කීව ටවුන් එකේ තැනට යන්න.ඇඩ්‍රස් එක තිබුනේ සැලුන් එකක නමක්.”මධු සැලෝන්” මම 9.50 වගෙ වෙනකොට එතෙන්ට ගියා.ගිහින් දොර ගාව ඉඳන් මැඩම්ට කෝල් කරා.

මම – හෙලෝ….මැඩම් මම ක්‍රිෂාන්…මැඩම් අර කීව තැනට මම ආවා මැඩම්.දැන් සැලුන් එකේ දොර ගාව ඉන්නේ…

ෂෙනායා මැඩම් – ආ…ඔහොමම එන්න ක්‍රිෂාන් උඩ තට්ටුවට.එතන දොරක් ඇති.ඒක ඇරගෙන එන්න.මම විතරයි ඇතුලේ ඉන්නේ..

මම – ඕකේ මැඩම්.

මම එතන තිබුණ පඩිපෙල නැගලා උඩට ගියා.ඒ.සී කාමරේක වගේ දොරක් තිබ්බා.මේ බිල්ඩින් එකේ තුන්වෙනි තට්ටුව.වටේම හොඳට ආවරණය උන කාමරයක්.දොරත් කලු වීදුරුවකින් දාල තිබ්බේ.මම දොර තල්ලු කරන් ඇතුලට ගියාම “වෙලාවටම ආව නේද කොල්ලා….” කීවා මැඩම්.කාමරේ තනිකරම A/C කරලා තිබ්බේ.සෝෆා සෙට් එකක් උඩ කොටම කොට සායක් ඇඳන් කකුලක් පිට කකුලක් දාගෙන මැඩම් වාඩිවෙලා හිටියා.මට දැක්කම මොකද්ද උනා එකපාරම.කාමර් ඇතුලේ දොරවල් දෙකක් තිබ්බා.බෝඩ් දෙකක් ගහලා තිබ්බේ එකක් Washroom අනික Treatment Room විදියට.මම පුදුමෙන් වගේ වටපිට බල බල ඉන්නකොට මැඩම් ලඟටම ඇවිත් දන්නෙත් නෑ.මැඩම් දොර ලොක් කරලා “ඇතුලට ගිහින් වාවිවෙනවා.අපි කතා කරලා ඉමු මුලින්ම” මැඩම් එතන තිබුණ මේසෙ ගාව පුටුව පෙන්නලා මට කීවා.ඇත්තටම මගේ හිතට ලොකු බයක් ආවා ඒවෙලේ.ගුටිකන්න නම් නෙමෙයි බය .මොන වගේ තැන්ක්ද දන්නේ නෑනේ ඒකයි.හැබැයි තක්ෂිලා අක්කා මට වරදක් වෙන දෙයක් කරන් නෑ කියලා හිතුන නිසා ඒ බය ටිකක් අඩු උනා..මම ගිහින් වාඩිඋනාම මැඩම් ඇවිත් එතන තිබ්බ කැරකෙන පුටුවෙන් වාඩිවෙලා ෆයිල් එකක් අරන් ඒක ඕපන් කරා.

ෂෙනායා මැඩම් – ම්ම්ම්…කොහොමද පටන් ගන්නෙ…මම මෙහෙම කියන්නම්.මෙතන ඇත්තටම ඔයාල වගේ අයට හදපු තැනක්.නමුත් මම ඉස්කෝලෙ යන අයට නම් කවදාවත් වේවැල් පාර දීලා නෑ.මොකද ඒක නීති විරෝධී.ඒ නිසා කවදාවත් මේවා යාලුවො එක්ක කියන්න එපා.ආ අනික මේක slave treatment දෙන තැනකුත් නෙමෙයි.මම ඒවට ආස නෑ.මම කරන්නේ ඉස්කෝලෙ කාලෙන් පස්සෙ ඒ කාලෙ දෙන විදියේ දඬුවම් ඊට වඩා ටිකක් වැඩිකරලා දෙන එක.එක එක දඬුවම් තියේ.සාමාන්‍යයෙන් නම් එන අය ගෙවීමක් කරලා තමා දඬුවම් ගන්නේ.තක්ෂිලා මගේ යාලුවෙක් නිසා ඔයාගෙන් සල්ලි ගන්නෙ නෑ.ඒ වගේම මේ දේවල් ඉගෙනීමට බාධාවක් වෙන විදියට කරන්න හදන්නත් එපා.මම ඉගෙනීම් කටයුතු පිලිවෙලට කෙරෙනවද කියන එක බලනවා ක්‍රිෂාන්..තේරුණා නේ සේරම…

මම – ඔව් මැඩම්.මම එහෙම කරන්නේ නෑ මැඩම්.මේක මගේ ආසාවක් විතරයි.මාත් ආස ඉස්කෝලෙ දෙන වගේ දඬුවම් ලස්සන මැඩම් කෙනෙක් ලවා ගන්න විතරයි.තක්ෂිලා අක්කගෙන් දඬුවම් වෙන්නත් ආසයි.

ෂෙනායා මැඩම් – ඕකේ..තක්ෂිලා ඉදිරියේදී දවසක ඔයාට මෙතනදි දඬුවම් කරයි.අද අපි ඔය ආසාව ටික දවසකට මගෑරෙන්නත් එක්ක සාමාන්‍ය ට්‍රීටමන්ට් එකක් ගමුකො..(කොලයක් දිගෑරලා මට පෙන්වමින්)

මම – හා මැඩම්…

ෂෙනායා මැඩම් – ම්ම්ම්..මම ප්‍රශ්න ටිකක් අහලා අද ඔයාට දෙන දඬුවම ප්ලෑන් කරන්නම්…
කියන්න බලන්න ඉස්කෝලෙ ගුටි කාල තියෙනවද?කීයක් වගේද උපරිම?

මම – ඔව් මැඩම්.ගුටි කාල තියේ.16ක් තමා මැඩම් උපරිම.මාසෙකට වගේ කලින් මැඩම්..අපේ ඉස්කෝලෙ විනයභාර මැඩම්ගෙන්..

ෂෙනායා මැඩම් – ම්ම්ම්ම් හොඳයි..මම දෙන මේ කොලේ බලලා ඔයා අද ආස කොයි වගේ පනිශ්මන්ට් එකකටද කියලා මාර්ක් කරලා දෙන්න බලන්න…

මැඩම් කොලයක් දික් කරලා මගෙ අතට පෑනක් දෙන ගමන් කීවා.A4 ශීට් එකක වගුවක් වගේ එකක පේලියට එක එක දඬුවම් තිබ්බා.ඒකෙ තිබුණේ ඉස්කොලේ දි එක එක වැරදි වලට අපිට දෙන දඬුවන් ලැයිස්තුවක්ම..
ඒ අතර Spanking (අත්ලෙන් තට්ටමට ගැසීම) , Caning (වේවැලෙන් ගැසීම) , kneeling (දණ ගැස්සවීම) වගේ එක එක දඬුවම් තිබුණා.මම කල්පනා කරලා බලලා පලවෙනි දවස නිසා මැඩම්ගේ පාරවල් වල සැර දන්නෙත් නෑනේ.ඒ නිසා මැඩම්ට කීවා “මැඩම් සාමාන්‍යයෙන් වරදකට ඉස්කෝලෙ ප්‍රින්සිපල් මැඩම් කෙනෙක් දෙන විදියේ දඬුවමක් දෙන්න,මට කොලේ මාර්ක් කරන්න එච්චර තේරෙන් නෑ මැඩම්” කීවා..මැඩම් හිනාවෙලා බලලා කොලේ අරන් ෆයිල් එකට දාලා “හ්ම්ම්ම්….යමුකො බලන්න ට්‍රීටමන්ට් රූම් එකට එහෙනම්” කියලා මාව එක්කගෙන ගියා.ඒක ඇතුල නම් හරි අමුතුයි.ලයිට් එක දානකන් කළුවරයි වගේ.පැත්තක ටේබල් එකක් තිබ්බා නිකං ඇඳක් වගේ.ඒ.සී නෑ ඒකට.තව පැත්තක වැලි දාල තිබ්බා බිමට නිකං ලී රාමුවක් වගේ හදලා පොලොවේ.තව පැත්තක පුටුවක් තිබ්බා කුෂන් කරපු.එදා ඉස්කෝලෙ රෝෂිනී මැඩම් අල්ලාගන්න කීවා වගේ බිත්තියේ රඳවපු බටයක්.කාමරේ පැත්තක සුදුපාට තින්තෙන් තව රවුමක් ඇඳලා තිබ්බා.එච්චර ලොකුත් නෑ පොඩි රවුමක්.තව එක එක විදියේ අමුතු පුටු,ඉස්කෝල ඩෙස්ක් වගේ තිබ්බා කාමරේ.කාමරේ ඇතුලේ ෆෑන් එකක්වත් නෑ.මාරම රස්නෙයි.ඒ.සී එකේ ඉඳලා ආවම නිකංම දාඩිය දැම්මා වගේ උනා.මැඩම් දොර ලොක් කරලා කාමරේ තිබ්බ කබඩ් එක ලඟට ගිහින් “මොකද?බයවෙලාද කාමරේ දැකලා..?ආ..” අහලා කබඩ් එක ඇරලා වේවැලක් එලියට අරන් මගෙ ලඟට ආවා.වේවැල මේසෙ උඩින් තියලා “කලිසම ගලවලා රැක් එකට දාලා..ලංකට් එක විතරක් ඉතුරු වෙන්න අනිත් ඇඳුම් සේරමත් ගලවලා රැක් එකේ එල්ලලා එනවා” මැඩම් ටිකක් සැරෙන් මට බිත්තියේ රැක් එක පෙන්නලා කීවා.මට ආසාවට වඩා බයක් තිබුණේ එවෙලේ.මොකද මේ වගේ අත්දැකීමක් ඇත්තෙමෙ නෑනෙ.ඉස්කෝලෙ වගේ නම් කමක් නෑ..මේක එහෙම නෙමේනේ.ඒත් දැන් කරන්න දෙයක් නෑ.මේ වගේ මැඩම් කෙනෙක්ගෙන් කන්න තියේනම් කියලා හිතට අමුතු ආසාවක් දැනුනා කලිසම ගලවද්දි.ලංකට් එක ඉතුරු වෙන්න ඇඳුම් සේරම බිත්තියේ එල්ලලා මම මැඩම් දිහා බැලුවා.මැඩම්ගේ ස්කර්ට් එක අස්සෙන් මැඩම්ගේ පෑන්ටි එක පවා සැරෙන් සැරේ පේනවා.ඒ තරම් කොටයි.ඇඟට හිර වෙන්න බ්ල්වුස් එකක් ඇඳලා හිටිය මැඩම් වේවැල අරන් ඉන්නකොට මාරම ලුක් එකක් තිබ්බේ.”හ්ම්ම්ම්…මුලින්ම ස්පෑන්කින් එකක්,එනවා මෙහෙට..” මැඩම් ගිහින් අර කුෂන් පුටුවෙන් වාඩිවෙන ගමන් මට අතින් ඇවිත් නැමෙන්න කීවා.මම ගිහින් මැඩම්ගේ කකුල් දෙක උඩින් නැමුනා.ඇඟ රත් උනා වගේ නිකං.මෙච්චර තරුණ ලස්සන හොට් මැඩම් කෙනෙන්ගේ කකුල් දෙක උඩ නැමිලා අතින් පස්ස තලාගන්න තියේනම්.ලංකට් එක විතරයි ඇඟේ තියෙන එකම ඇඳුම.මැඩම් හිමින් හිමින් මැඩම්ගෙ හීනි දිග ඇඟිලි වලින් පස්සට තට්ටු කරන්න ගත්තා.ටික ටික වේගෙ වැඩි වෙනවා තේරුනා.ටික වෙලාවක් යනකොට තක් තක් ගාන සද්දෙට එදා පුංචි දුන්න පාරවල් අභිබවා යන වේගෙන් මැඩම් මගෙ තට්ටම් දෙක තැලුවා.20ක් වගේ ගහලා “පොඩ්ඩක් ඉස්සෙන්න” කියලා ලංකට් එක පාත් කරපු මැඩම් මගෙ තට්ටම කෙලින්ම හම උඩින් ස්පෑන්ක් කරා තව පාරවල් 20 විතර.”ඕකේ…නැගිටලා ලංකට් එක උස්සාගන්නවා” කීවා මැඩම්.පස්ස රත්වෙලා වගෙ පුපුරු ගහනවා.කැමැත්තෙන් ගුටිකන්න ඇවිත් ඇති කියන්නද.මැඩම් නැගිටලා “කෝ දෙනවා බලන්න එක අතක් මට” කියලා මැඩම්ගේ වම් අත දික් කරා.මැඩම්ට මගේ වම් අත දික් කරා මම.මැඩම් අත අල්ල පාදලා බලලා මාව කබඩ් එක ලඟට එක්ක ගියා.කබඩ් එක ඇරලා මැඩම් ඒකෙ තිබ්බ දිලිසෙන වේවැල් ගොඩෙන් හීනිම එකක් අතට අරගෙන “හ්ම්ම්..යමු වැලි ගොඩ ගාවට” කීවා.මට මොකක් කරන්න යනවද මුලින්ම පැහැදිලි උනේ නෑ.අර කලින් කීව වැලි ගොඩ ගාවට මාව එක්කගෙන ගිය මැඩම් එතන තිබ්බ ඩස්ට්පෑන් එකෙන් වැලි හොඳට හැමතැනම විසිරෙන්න හදලා “මේක නම් චුට්ටක් අමාරුවෙයි…දණහිස හොඳට වැලි ගොඩෙ බරවෙන්න දණගහනවා ක්‍රිෂාන් ඉක්මනට” මැඩම් කීවා.මාව ගැස්සුනා ඒකට.දෙයියනේ හීනි උල් වගේ වැලිකැට.දණිස්ස ඉවරයි ඇනුනොත් ඉතිං.මොන්ස්වා කරන්නද.මම හිත හදාගෙන වැලි ගොඩේ දණගැහුවා.අම්මෝ ඒ වේදනාව.හෙලවෙන්න බෑ වැලි ඇනෙනවා දනිස්සේ.මැඩම්ට හිනා.”ක්‍රිෂාන්…දණිස්සට බරදීලා ඇඟ හොඳට කෙලින් කරගන්නවා…ඒ කරලා දික් කරනවා අත්දෙක ඉස්සරහට හොඳට ඇඟිලි ටික දිගෑරලා”මැඩම් හයියෙන් සැර කරා.ඒ කරලා අර හීනිම වේවැල කිස් කිස් ගාල වැනුවා.කන් දෙකේ ඒ සද්දේ හිර උනා වගේ.කාමරේ රස්නෙට මැඩම්ටත් හොඳට දාඩිය දාල.ලංකට් එක ඇඳගෙන අල්ලට වේවැල් කසාය කන්න බලාගෙන මම වැලිගොඩේ දණගහලා.මම අත් දෙක ඉස්සරහට දික් කරගෙන හිටියා හෙලවෙන් නැතුව.මොකද හෙලවෙන්න හෙලවෙන්න වැලිකැට ඇනෙනවා දණිස්සේ..ඉන්න බෑ උල් වගේ වැලි කැට.මැඩම් හීනිම වේවැල මගේ වම් අතට තියලා ඇතිල්ලුවා.ඒ කරල කිස් කිස් කිස් කිස් ගාල උපරිම සැර පාරවල් 4ක් අල්ලට ගැහුවා.අම්මෝ අල්ල රතු උනේ බලාන ඉන්නකොට.ඇස් දෙකෙන් කඳුලු පැන්නා වේදනාවට.අනිත් අල්ලට වේවැල තිබ්බ මැඩම් “මේකට 2යි දෙන්නේ ලියන්න අමාරුවෙන නිසා” කියන ගමන් කිස් කන පාරවල් දෙකක් ගැහුවා දකුණු අල්ලට.මට ඇත්තටම චූ බර හැදුනා.මොකද පස්සත් රත්වෙන්න ගුටි කාල ඒ මදිවට වැලි ගොඩේ දණගහගෙන.අල්ල පැලෙන වේගෙන් වේවැල් පාර කනවා.නිකං ම චූ බර හැදුනා.”අල්ල ගසන්න තහනම්.අල්ලට වේදනාව දැනෙන්න අරිනවා..දැන් අනිත් පැත්ත හැරිලා ඔතනම දණගහගෙන ඇඟිලි දිගෑරිලා තියෙනකොටම අත්දෙක හොඳට උඩට උස්සනවා…”මැඩම් හීනිවේවැල මේසෙන් තියන ගමන් කීවා.මම වේදනාව ඉවසගෙන අත්දෙක උස්සලා අනිත් පැත්ත හැරිලා ආයෙ දණගැහුවා.වැලි කැට දණිස්සේ රැඳිලා වගේ..ඉන්න බෑ.අම්මෝ…ෂෙනායා මැඩම් අර මුලින්ම ගත්ත වේවැල මේසෙන් අරගෙන දකුණු අතට ගන්න ගමන් කොන්ඩේ එක පැත්තකට දාල නැමුනා.දණගහගෙන ඉන්න තැන හරියටම කණ්නාඩියක් මූණ බලන විදියේ.මට මගෙ මූණ වගේම පිටිපස්සෙන් වේවැල් පාර දෙනවා කණ්නාඩියෙන් හොඳට පේනවා.ඒක අමුතුම අත්දැකීමක්.මැඩම්වත් කණ්නාඩියේ පැත්තකින් පේනවා.මැඩම් මගෙ පස්සෙ වදින නොවදින ගානට වේවැල හිටින්න නැමිලා “ක්‍රිෂාන්..මම ස්පෑන්ක් කරද්දි දැක්කා මහත වේවැලකින් පස්සට වැදුන පාරවල් ටිකක පළුදාලා.ඉස්කෝලෙ ද? ඇහුවා..”ඔව් මැඩම්.රෝෂිනී මැඩම් ගැහුවේ ” මම කීවා.ෂෙනාය මැඩම් වේවැල පස්සට තියන ගමන් කට කොනකින් හිනාවෙනවා මට කන්නාඩියෙන් හොඳට පේනවා.හිනාවෙලාම මැඩම් වේවැල පස්සේ ලංකට් එක උඩින් අතුල්ලන්න ගත්තා.ස්පෑන්ක් එකට රත් උන පස්ස උඩ එහා මෙහා වේවැල ගෙනියද්දී රිදෙනවා තව.හෙලවෙන්නෙ බෑ වැලි කැට ඇනෙන නිසා.කිස් කිස් ගානවා කන්දෙකට ඇහෙනව එක්කම පස්ස උණු වෙනවා වගේ දැනුනා මට.”පාරවල් කීයද ක්‍රිෂාන්…?මැඩම් හයියෙන් ඇහුවා.උත්තර දෙන්න පණ නෑ වගේ.ඒ තරම් සැරයි වේවැල් පාර.”2යි මැඩම්”මම කීවා..මැඩම් මට ගහනන නැමිලා ඉන්න විදියට මැඩම්ගේ පස්ස නම් අනිවාරෙන් එලියේ.ඒත් මට කන්නාඩියෙන් මැඩම්ගෙ පස්ස පේන් නෑනෙ.සාය හොඳටම ඉස්සිලා කියලා විතරයි පෙනුනේ.ආයෙත් වේවැල පස්සට තිබ්බ මැඩම් කිස් ගාන සද්දෙට තව පාරවල් 4ක් එක දිගට දුන්නා.වේවැල් පාර දෙනකොට මැඩම් තොල හපාගන්නවා.මොකද ඒ තරම් හයිය අරන් දෙන්නේ ආයෙ ඉතිං සැර උපරිමයි පාරක.”අවසානෙට වැදුනේ කීවෙනෙ වේවැල් පාරද ක්‍රිෂාන්?” මැඩම් පටලවලා වගේ ප්‍රශ්නෙ ඇහුවා.මට කලබලේටයි වේදනාවටයි ඇහුනේ කලින් වගේ පාරවල් කීයද අහනවා වගේ නිසා “4යි මැඩම්” මම කීවා.මැඩම් කට ඇද කරා කන්නාඩියෙන් එකපාරම.නිකං දඬුවම මදි වගේ කියලා හිතලා වෙන්න ඕන.උත්තරේ හරි කියලා හිතාගෙන මම අත්දෙක උස්සන් ඉන්නවා.හෙලවෙනවද උල් වගේ වැලි ඇනෙනවා දණිස්සේ…
“ම්ම්ම්…4යි නේද…?සිහියක් නෑ…”මැඩම් වේවැල අරගෙන කබඩ් එක ලඟට යන ගමන් කීවා..කබඩ් එක ඇරිය මැඩම් මහතම වේවැලක් අතට ගන්නවා මම කන්නාඩියෙන් දැක්කා.දැන් නම් ඉවසන්නම බෑ චූ යන්න ඔන්න මෙන්න මට.රෝෂිනී මැඩම් ගැහුව එකටත් වඩා මහතයි ඒ වේවැල.කලු නෑ කහම කහයි.පොලිෂ් ගාල වගේ දිලිසෙනවා.”ම්ම්ම්..දඬුවම අතරෙදි අවදානය නැතිකමට මම කිසිම සමාවක් දෙන්නේ නෑ ක්‍රිෂාන්.ඒකට දඬුවම් තියේ මගේ ලඟ..” කියන ගමන් මගෙ ලඟට ඇවිත් මගෙ පිටිපස්සෙන් නැමුනා…

මතුසම්බන්ධයි….

ඉතිං කොහොමද අද කතාව…ඔන්න වෙනස්ම අත්දැකීමක්…පාසල් දඬුවම් වලින් ඔබ්බට ගිය කතාවක්…අනිවාරෙන් කමෙන්ට් කරන් යමු…..
මැඩම් ක්‍රිෂාන් ලඟට වේවැල අරන් ඇවිත් නැමුනේ ඇයි?මැඩම් වේවැල් පාරවල් කීයක් දෙයිද ක්‍රිෂාන්ට?

ඔන්න අද දිග කොටසක් දැම්මා ඔයාලා ආස විදියට..ඊලඟ කොටස සඳුදා…..

පෙර කොටසෙන් >>>
.”ම්ම්ම්..දඬුවම අතරෙදි අවදානය නැතිකමට මම කිසිම සමාවක් දෙන්නේ නෑ ක්‍රිෂාන්.ඒකට දඬුවම් තියේ මගේ ලඟ..” කියන ගමන් මගෙ ලඟට ඇවිත් මගෙ පිටිපස්සෙන් නැමුනා…

අද කොටස >>>>>
ෂෙනාය මැඩම් වේවැල දකුණු අතට අරගෙන මගේ පිටිපස්සෙන් පාත් උනා.කණ්නාඩියෙන් මට මැඩම්ගේ මූණ හොඳට පේනවා.ඒක අමුතුම හැඟීමක්.බයකුත් නෙමේ.කියන්න තේරෙන් නෑ ඒ හැඟීම.මැඩම් මූණ පැත්තකට ඇද කරලා වම් අතින් මගෙ ලංකට් එක පාතට ඇද්දා.මට කන්නාඩියෙන් පේන නිසාද කොහෙද ලොකු ලැජ්ජාවක් වගේ එකක් දැනුනා.ඇඟ නිකං හිරිවැටෙනවා වගේ උනා.මැඩම් අමුතු විදියට හිනාවෙනවත් මම දැක්කා.මැඩම් ලංකට් එක පාතට ඇදලා මැඩම්ගේ වවලා තිබුණ නියපොතු වලින් තට්ටම් දෙක සීරුවා වගේ එකක් කරා..මට ඒකෙන් නිකං කිචියක් වගේ ආවේ…වැලි කැට නම් ඇනෙනවා ඉතිං හෙලවෙද්දි එතකොට ඕන නෑ.මැඩම් ලංකට් එක ගැලෙව්වේ මට ලැජ්ජාව උපරිම වැඩිවෙන විදියට.මැඩම් නියපොතු පස්ස උඩ ටිකවෙලාවක් එහාට මෙහාට ඇදලා “ට්‍රීට්මන්ට් එක අතර කරන වැරදි වලට මම දඬුවම් කරනවා ක්‍රිෂාන්.”මැඩම් නැගිටලා සාය පාතට ඇදලා හදාගන්න ගමන් කීවා.එතකොට නම් කන්නාඩියෙන් මම මැඩම්ගේ යට ඇඳුම ටිකක් දැක්කා.” *දඬු වේවැල* ඉස්කෝලෙදි සමහරවිට අහලා ඇති” මැඩම් වේවැල පස්සට තද කරලා තියලා එහා මෙහා අදින ගමන් කීවා.මගෙ අත්දෙක උඩට උස්සන් ඉඳලා රිදෙනවා ඉන්නම බෑ දැන්.මම “ඔව් මැඩම්.අහලා තියෙනවා..ලොකු වැරදි කරාම රෝෂිනී මැඩම් දඬු වේවැලෙන් ගහනවා කියලා ලමයි කියනවා” මම උත්තර දුන්නා.මැඩම් ආයෙ වේවැල පස්සට තියාගෙනම මගේ ඉනට වම් අත තියලා තද කරන ගමන් නැමිලා “පස්ස පැත්ත තව පොඩ්ඩක් උඩට උස්සලා වගේ අල්ලනවා…..අන්න එහෙම…හ්ම්ම්..ගුඩ් බෝයි” කීවා.මම පස්ස ටිකක් පිටිපස්සට ඇදලා වගේ ඇල්ලුවාම මැඩම් වේවැල් පාර දෙන්න පුළුවන් ගානට නැමිලා වේවැලෙන් තට්ටු කරා.”චුට්ටක් වැඩිපුර රිදෙයි හොඳේ…”කට කොනකින් හිනාවෙන ගමන් මැඩම් කීවා.ඒ කියලා කට ගන්න උනෙ නෑ කිස් කිස් ගාල වදින්න පටන්ගත්තා.අම්මෝ පස්ස යකඩ පොල්ලකින් තලනව වගේ.මම ඉස්සරහට විසි උනා.දනිස්ස වැලි කැට වලට තුවාල වෙනවා හොඳට තේරුනා.මට නොදැනිම වේදනාවට චූ වැක්කෙරෙන්න ගත්තා.මැඩම් පාරවල් 8ක් ගැහුවා ඒ වේවැලෙන්.චූ ගිහින් හොඳටම දැන් වැලි ගොඩේ.ගඳේ බෑ.මට ලැජ්ජාව වේදනාව සේරම උපරිම දැන්.මැඩම් වේවැලෙන් තට්ටු කර කර හිටියා මූණ ඇද කරගෙන.පස්ස තුවාල වෙලා මට හොඳට තේරුනා..”හ්ම්ම්ම්.චූ වෙලා නෙහ්…”අනිත් පැත්ත හැරිලා දණගහගන්නවා අත්දෙක පාත දාගෙන.”මැඩම් නහයට වම් අත තියාගෙන කීවා.මැඩම් වේවැල ගිහින් කබඩ් එකට දාන ටිකේ මම මැඩම් පැත්ත හැරිලා දණගැහුවා.ටිකෙක් ටික මගෙ චූ එකෙන් චූ විදිනවා බයට වගේ.මැඩම් කබඩ් එක වහලා පුටුවෙන් වාඩිවෙලා කකුලක් පිට කකුලක් දාගත්තා.කාමරේ ඇතුලේ රස්නේ වගේම හුලඟ එලියට යන්න කවුළුවක්වත් නැති නිසා ගඳ එන්න එන්න වැඩිවෙනවා.මැඩම්ත් ඉන්න බෑ වගේ දැන්.”ඕකේ…ක්‍රිෂාන් අදට ට්‍රීටමන්ට් එක ඉවරයි…ඒ කියන්නේ දඬුවම ඉවරයි.නැගිටලා වැලි ටික ඩස්ට්පෑන් එකෙන් එකතු කරලා විසි කරලා රූම් එක සෝදනවා හොඳට තෙමුන නිසා…ඒ කරලා තමුනුත් වොශ් එකක් දාගෙන වොශ්රූම් එකෙන් ඇඳුම් ඇඳගන්නවා…”මැඩම් කාමරේ දොර ඇරලා යන ගමන් කීවා…අම්මෝ කියලා හිතට ලොකු සහනයක් ආවා ඒවෙලේ..මම නැගිට්ටට මොකද අත්දෙක පණ නෑ වගේ හිරිවැටිලා.කකුල් දෙකත් එහෙමමයි.පස්ස ඉතිං කියන්න දෙයක් නෑනේ.වේදනා සේරම ඉවසා දරාගෙන රූම් එක අස් කරලා සෝදලා මමත් නාගෙන ඇඳුම් ඇඳගත්තා..සේරම ඉවර කරන්න පැයකට වඩා ගියා මට.මැඩම් මැඩම්ගේ පුටුවේ වාඩිවෙලා ඉන්නවා මම යනකොට.”එන්න ක්‍රිෂාන් වාඩිවෙන්න ඇවිත්…”කලින් පුටුව පෙන්නලා මැඩම් කීවා..මම ගිහින් වාඩිඋනා..ඩෙනිම දනිසසට තද වෙනකොට දනවා තුවාල.පස්ස කකියනවා..”අමාරුයි නෙහ්…”මැඩම් හිනාවෙලාම කීවා.”හ්ම්ම්ම් ක්‍රිෂාන්…දැන් ඔන්න පලවෙනි දඬුවම මම දුන්නා…ආසාව ටිකක් අඩුවෙන්න ඇතිනේ….උපදෙස් ටිකක් දෙන්න ඕන නිසයි වාඩිවෙන්න කීවේ..නැත්තන් ට්‍රීටමන්ට් ඉවර උනාම කට්ටිය එක්ක මම කතා කරන්නේ නෑ එයාලට යන්න දෙනවා..” මැඩම් මට කීවා..

මම – ඔව් මැඩම්.තෑන්ක්ස් මැඩම්…

ෂෙනායා මැඩම් – යූ වෙල්කම් ක්‍රිෂාන්…අපි කතාවට එමු..මෙහෙමයි.අදින් මාස 1.5ක් වගේ යනකන් ඔයාට මගේ ලඟ කිසිම ට්‍රීටමන්ට් එකක් දෙන් නෑ.මොකද මේකට ඇබ්බැහි වෙන නිසා.ටික කාලයක් ගිහින් ආයේ ඕන කියලා හිතුනම තක්ෂිලා අක්ක එක්ක තිබ්බ ආසාව සම්පූර්ණ කරගන්න විතරක් පොඩි චාන්ස් එකක් ඔයාට තියෙනවා.එතකන් අක්කට කරදර කරන්න එපා..දඬුවම් ගැන කතා බහ කරාට අව්ලක් නෑ.ප්‍රැක්ටිකල් බෑ.ඒ වගේම මම පාසල් ලමයෙක් දඬුවම් කරපු පලවෙනි වතාව මේක.කලින් කීව වගේ මේ තැන පිලිබඳ කිසිම යාලුවෙක් එක්ක කියන්න විස්තර කියන්න සම්පූර්ණයෙන් තහනම්.වැදගත්ම දේ ඔයාගෙ ඉගෙනීම.මම කැම්පස් එකේ ඉගෙනගන්න කෙනෙක් අවසාන අවුරුද්දෙ.ඒ නිසා මම ඔයාගෙ ඉගෙනීම ගැන තක්ෂිලා ලවා හොයලා බලනවා.මේ ආසාවල් හොබී එකක් කරගත්තට ඉගෙනීමට බාධාවක් කරගන්න තහනම්.ඉගෙනීම නැතුව කිසිම දෙයක් වැඩක් නෑ…ඒ නිසා මම කීව උපදෙස් හොඳට පිලිපදින්න.දැන් යන්න පුළුවන්…

මම – ඕකේ මැඩම්…මම එහෙම කරන්නම් මැඩම්..මම යනවා එහෙනම්…

මැඩම්ට දණගහලා වැන්දා මම.මට ෂෙනායා මැඩම් ගැන ලොකු ගෞරවයක් ආවා ඒ වෙලේ ඇත්තටම.මැඩම් ඔලුව අතගාලා ආශිර්වාද කරාට පස්සේ මම කෙලින්ම ගෙදර ආවා.ඇත්තටම මට ආයෙ කාලෙකට ගුටික්න්න බෑ වගෙ හැඟීමක් ආවා.ආයෙ නම් ඉස්කෝලෙදිවත් ගුටි කන වැඩ කරන් නෑ.මම ෂෙනායා මැඩම් එක්ක උන සේරම මතක් කරලා මගේ හිත සතුටු කරගත්තා.සතියක් දෙකක් යනකන් ඉස්කෝලෙ ගිහින් ඉන්නකොට පවා අමාරුවෙන් හිටියේ.දණහිස , පස්ස ,අල්ල සේරම ගුටිකාපු තැන් රිදුනා.වේවැල් පාරවල් පවා සති දෙකක් තුනක් හිටලා ලාවට මැකුනේ ඊට පස්සේ..තක්ෂිලා අක්කා එක්ක ආයෙ ෂෙනායා මැඩම් ගාවට යන බලාපොරොත්තුවෙන් මම කාලය ගෙව්වා.ටික දවසක් ඔහොම ගෙවිලා යනකොට මට තමා මේ මම දැන් කියන්න යන සිදුවීම උනේ..සඳුදා දවසක අපිට ඉස්කෝලෙ හවස ක්ලාස් තිබ්බා ගණිතය.ක්ලාස් පටන් ගන්නේ 2ට කියලා චතුරිකා මිස් කීව නිසා මම කැන්ටින් එක පැත්තේ ගියා ඉස්කොලේ ඇරිලා.මම කැන්ටින් ගිහින් 13 වසරේ ආර්ට් ක්ලාස් පැත්තෙන් යනකොට මට ඇහුනා හුරුපුරුදු කටහඬක්.ඒ වෙලෙ ඒ පැත්තේ ලමයිනුත් නෑ කවුරුත්.”කවුද කියනවා මේවා ඉස්කෝලෙට ගෙනාවෙ…4දෙනාම තියාගත්තේ වැරැද්ද කරලා තියෙන්නේ කවුද හරියටම හොයාගන්න ඕන නිසයි.දුවේ මට කවුරුත් බොරු නම් කියන්න ලෑස්ති වෙන්න එපා මේ වෙලාවේ….මම බොහොම ආදරෙන් මේ කියන්නේ…”වෙන කාගෙවත් නෙමේ රෝෂිනී මැඩම්ගේ කටහඬ.ඇහෙන්නේ ආර්ට් ක්ලාස් එකක් ඇතුලෙන්.ක්ලාස් එකේ දැල් වලින් පේනවානේ ඇතුලේ වෙන දේ.මේ වෙන දෙ නම් මට බලන්නම ඕන.කාලෙකින් මැඩම් කාටවත් ගහනවා දැක්කෙත් නෑ.මම තනියම කල්පනා කරලා ඒ සද්දෙ ඇහුන ක්ලාස් එක ගාවට ගියාම අයියෝ කියලා හිතුනා.කර්ටන් සේරම වහලා හතරවටේම.සද්දේ ඇහෙනවා විතරයි.මැඩම් කට්ටියගෙන් තදටම ප්‍රශ්න කරනවා ඇහෙනවා.මේ වෙලේ ටීචර්ස්ලාත් නෑ ඉස්කෝලේ.ලමයි මේ පැත්තට එන්නෙත් නෑ.මේක නොබලා නම් ඉන්නත් බෑ.කර්ටන් එකක් අස්සෙන් බලනවා කොහොමහරි අහුවෙන් නැතුව.අහු උනත් දුවන්න පුළුවන් නේ කවුද පේන්න කලින්.මම හිතට හයිය අරන් කර්ටන් එකක් දැලෙන් අතදාල අමාරුවෙන් පොඩ්ඩක් එහාට මෙහාට කරලා ඇතුල හොඳට පේන්න හදාගත්තා.කාටවත් මං බලනවා පේන්නේ නෑ.මොකද මැඩම් ඉන්නේ මට පස්ස හරවලා.ලමයි ටිකත් දැන් ඉන්න බය අස්සේ ඕව කොහෙ දකින්නද.ෆිල්ම් එකක් බලනවා වගේ කට ඇරන් බලන්න ලෑස්ති උනා මම.ලස්සන අක්කලා 4දෙනෙක්.දෙන්නෙක් ටිකක් කළුයි වගේ.ඒත් මාරම ලස්සන ලුක් එකක්.දාඩිය පෙරාගෙන බයවෙලා.මැඩම් වේවැල අතේ තියාගෙන ඉන්නවා අක්කලාගෙන් ප්‍රශ්න කර කර.”භාග්‍යා…ඔයා මොනවද මෙතනින් ගෙනාවේ..” රෝෂිනී මැඩම් වේවැලෙන් මේසෙ පෙන්නලා එක කෙරවලක හිටිය අක්කා කෙනෙක්ගෙන් ඇහුවා.මම එතකොටයි මේසෙ උඩ තියෙන ඒවා දැක්කේ..ෆෝන් එකක්,කියුටෙක්ස් බෝතලයක්,පෙන් ඩ්‍රයිව් එකක් මේසෙ උඩ තිබ්බා.පේන විදියට බෑග් චෙක් කරද්දි අහුවෙලා වගේ..ඒත් එහෙනම් කාගෙ බෑග් එකේද තිබ්බේ මැඩම් දන්නවනේ..මම තනියම කල්පනා කරා.”මම මෙයාල එක්ක ඕවා හංගන තැන හිටියට මොකුත් ගෙනාවේ නෑ මැඩම්…පීරියඩ් කට් කරපු වැරැද්ද විතරයි මම කරේ….”භාග්‍යා අක්කා ඇඬෙන්න ඔන්න මෙන්න කීවා.”හ්ම්ම්…දසුනි දුව..ඔයා කරපු වැරදි කියන්න බලන්න” මිස් දෙවෙනි අක්කට වේවැල දික් කරලා කීවා.එතන හිටිය ලස්සනම අක්කා තමා ඒ.සුදුම සුදුයි..මූණ අහිංසක පාටයි.”මැඩම් කියුටෙක්ස් එකයි පෙන් එකයි මගේ මැඩම්..චෙක් කරනවා ආරංචි උන නිසා හැංගුවේ මැඩම්.පෙන් එක මාරු කරන්න ගෙනාවේ…සිංහල පීරියඩ් එක කට් කරා මැඩම් මමත් මෙයාල එක්ක” අඬ අඬම වගේ ඔලුව පාත් කරන් දසුනි අක්කා කීවා..”හ්ම්ම්ම්….ඔය කියන්නේ ඇත්ත…ලංකේශා…කියන්න බලන්න දුවත්” ඊලඟට හිටිය අක්කා..එයත් ටිකක් සුදුයි.ලස්සනයි.තොල් හප හප ඉන්නේ බයට.”මැඩම් ෆෝන් එක මගේ මැඩම්….මම ඊයේ ක්ලාස් ගිය ගමන් හවස බෑග් එකේ දාගෙන අමතක උනා මැඩම්..චෙක් කරන ආරංචියට අපි හංගන්න ගියේ..සිංහල පීරියඩ් එක කට් කරා මැඩම් මමත්..” එයාගෙ පාපොච්චාරණය එහෙම උනා.බයවල් වලින් පිරිලා මුණු.මට ඉවසිල්ලක් නෑ දඬුවම් කරනවා බලන්න.”මයුමි” මැඩම් කෙරවලේම හිටිය කෙට්ටු අක්කට වේවැල දික් කරා..”සිංහල පීරියඩ් කට් කරන්න විතරයි මැඩම් මම ගියේ.ඒ ගමන් මෙයාල මේවා හැංගුවා..” එ අක්කට නම් ඇඬිලා…”හ්ම්ම්ම්..බොහොම හොඳයි.හැමෝම ඇත්ත කීවනෙ අන්තිමේ.මට සේනාරත්න මිස් තමා කීවේ තමුසෙලා හතරදෙනා මේවා උණ පඳුර අස්සේ හංගනවා හොඳටම දැක්ක විත්තිය.ඒ මදිවට සිංහල පීරියඩ් එකේ හතරදෙනාම ක්ලාස් එකේ නෑ කියලා මට පැම්ණිල්ලක් ආවා සිංහල උගන්නන මිස්ගෙන්…” මැඩම් වේවැල වන වන හතරදෙනාම දිහා බල බල කීවා..අන්න එතකොට තමා මට හොඳටම වැඩේ තේරුනේ…මෙයාල ටික බඩුටික හංගනකොට දැකලා.ඒ මදිවට පීරියඩ් එකකුත් කට් කරලා..අද නම් ඉවරයි වගේ මට හිතුනා..දැන් නම් වෙලාව 2ටත් වෙලා ඇති.මම තාම මෙතන.ඒත් මේ අවස්ථාව මගෑරගන්න බෑ.මම තනියම හිතලා දිගටම බලාන හිටියා.”ඕකේ…දැන් ඉතිං තවත් හිත හිත කාලය ගතකරන්න අවශ්‍ය නෑ.රෝෂිනී මැඩම් ගැන හතරදෙනාම දන්නවනේ..මුලින්ම එන්න මයුමි දුව…”මැඩම් මයුමි කියන අක්කගේ අතින් අල්ලලා ලඟට ගන්න ගමන් කීවා.මම හොඳටම දැක්කා වෙව්ලනවා ඒ අක්කා.දාඩියට තෙත් වෙලා ඇඟම.”අනේ….අනේ…මැඩම් ගහන්න එපා මැඩම්…අනේ ප්ලීස්ස් මැඩම්..සමාවෙන්න මැඩම්..” අක්කා රෝෂිනී මැඩම් ගාව වැඳ වැටුනා.කඳුලු පෙරෙනවා ඇස් දෙකෙන්.මටත් දුක හිතුනා ඒකට නම්.”වැරදි කරාම දඬුවම් නොකර කොහොමද ලමයෝ…අඬන්න එපා…අනිත් තුන්දෙනා අතේ දුරින් ඈත් වෙලා අත් ඉහලට උස්සාගන්න.මයුමි ඇවිත් ගවුම පස්සට තද වෙන්න අත්දෙකෙන් අල්ලගෙන නැමෙන්න මෙන්න මෙතන” මැඩම් අණ කරා.මයුමි අක්කා අඬ අඬම ගවුම හිරට ඇදලා අල්ලාගෙන නැමෙන අතර අනිත් අක්කලා හතරදෙනා අත් ඉහලට උස්සාගත්තා.රෝෂිනී මැඩම් වේවැල දකුණු අතට අරගෙන මයුමි අක්කගේ පස්සට තිබ්බා.අක්කා ගැස්සුනා.අනේ මැඩම්ම්ම්ම් කීවා.මැඩම්ට හිනත් ගියා ඒ කීව විදියට.මැඩම් වේවැල අහකට අරගෙන ඒ අක්කගේ පස්සට අත තියන ගමන් “චූටි පස්සපැති ,ගහන්නත් දුකේ බෑ කෙල්ලේ….මගේ වේවැල් පාරක් කොහොම දරාගනීද මංදා පස්ස..ඒත් නොගහ හදන්නත් බෑ…”මැඩම් කියන ගමන් පස්ස අතගෑවා.”අනේ මැඩම්ම්ම්ම්…මම පීරියඩ් කට් කරා විතරයි මැඩම්…මම ආයෙ ජීවිතේට ඒ වැරැද්ද කරන්නෑ” මයුමි අක්කා කෑගැහුවා.මට නිකං වීඩියෝ එකක් බලනවා වගේ දැන්.මාර සතුටුයි.මැඩම් ආයෙ වේවැල අක්කගෙ ගවුම උඩින් තිබ්බා පස්සට.පස්ස වෙව්ලනවා එහාට මෙහාට.ඇත්තටම පස්සක් නෑ වගේ ඒ අක්කගේ.”ඉවසන් ඉන්න දුව…දඬුවම් නොකර බෑ…”මැඩම් කියලා ඉවර වෙනවත් එක්කම වේවැල උපරිම පිටිපස්සට ඇදලා දුන්නා අක්කගෙ පස්සට උපරිම වේගෙන් කිසි කිසි ගාල.හුලං කැපෙන කිස් සද්දෙට මමත් ගැස්සුනා.ඒ චූටි පස්ස කොහොම ඒ පාරවල් ඉවසුවද මංදා.අක්කා කෑ මොර දුන්නා.වෙලාවට කවුරුත් නැ ඒ වෙලාවේ ඒ පැත්තේ .මැඩම් වේවැල් පාරවල් 6යි ගැහුවේ..ගහලා වේවැල මේසෙ උඩින් තියලා මයුමි අක්කව තුරුල් කරගත්තා මැඩම්.ඒ කරගෙන පස්ස අත්දෙකෙන් මිරික මිරික අතගෑවා.”හෙට අංශ රැස්වීමෙදි සමාව ගන්න ඕන සිංහල මිස්ගෙන්…අද දුන්නේ නෑ මම හරියට හොඳ ද මයුමි..අම්මට කියලා පස්සට තෙල් ටිකක් ගා ගන්න…”මැඩම් පස්ස අතගාන ගමන් අක්කට කීවා.ඉකි ගහ ගහ අඬනවා මයුමි අක්කා.ඊට එහා ගහනවා බලන් හිටිය අනිත් අක්කලා.අත්දෙක උඩට උස්සන් අඬනවා හොඳටම.මැඩම් මයුමි අක්කට ගෙදර යන්න අවසර දීලා “භාග්‍යා එන්න බලන්න” මැඩම් කතා කරේ භාග්‍ය අක්කට.ඒ අක්කා මැඩම් ලඟට ආවේ නිකං මරන්න ඔන්න මෙන්න අවස්ථාවේ ඉන්නවා වගේ.මූණ පුරා කදුළු.ඒ අක්කා නම් ඇඟ හොඳට තිබ්බ අක්ක කෙනෙක්.ලස්සනයි පෙනුම.පස්ස එහෙමත් හොඳට තිබ්බා පිටිපස්සට නෙරලා වගේම ලොකුවට.අක්කා මැඩම් ලඟට ගියාම මැඩම් අක්කගෙ අතින් අල්ලාගත්තා.”අම්මා ටීචර් කෙනෙක් නේද ආ…දෙන්න ඕන පස්ස පැත්ත උනුවෙන්න”මැඩම් හිනාවෙන ගමන් කීවා.”හ්ම්ම්ම්..පීරියඩ් කට් කරපු එක විතරයිනේ.නැමෙනවා හොඳට අත්දෙක පාතට දාලා”මැඩම් අත අතෑරලා වේවැල දකුණු අතට ගන්න ගමන් කීවා .බයවෙලා තිබ්බ තරමට ඒ අක්කා නම් සමාව වත් ඉල්ලුවේ නෑ.පස්ස පිටුපස්සට දික්වෙන්න නැමුනා.ගවුම තද වෙන්න අල්ලගත්තම අම්මෝ පස්ස.වට්ටක්කා ගෙඩිය වගේ.මැඩම් පස්ස දිහා නැමිලා වගේ බලලා වේවැල පස්සට තියන ගමන් “මීට කලින් පස්සට වේවැලෙන් ගහලා තියේද භාග්‍ය දුව” ඇහුවා..”අනේ නෑ…මැඩම්ම්ම්….” අක්කා අමාරුවෙන් කියාගත්තා.මැඩම් වේවැල පස්සට තියලා තට්ටු කරන්න ගත්තා හැමතැනටම වගේ තට්ටමේ.තට්ටමට තට්ටු කරනකොට ටිස් ටිස් ගාන සද්දයක් වගේ ඇහුනේ.අක්කා අත්දෙකන් ගවුම හිරකරන් ඉන්නවා.”හ්ම්ම්…පලවෙනි වේවැල් කසාය…ආයෙ වැරදි වැඩ කරන්න යනකොට හොඳට මතක් වෙයි දුවේ…” මැඩම් කියනවත් එක්කම කිස් කන්න දුන්නා භාග්‍ය අක්කගේ පස්සට වේවැලෙන්.”අම්මෝ…ආ…..ව්ව්.මැඩම් ඇතී….” භාග්‍යා අක්කා කියනවා ගහන අතර.මැඩම් මයුමි අක්කට වගේම වේවැල් පාරවල් 6ක් භාග්‍ය අක්කටත් දීලා බදාගෙන පස්ස මිරික මිරික අත්ගෑවා.ගහලා ඉවර වෙලා එහෙම අතගානකොට එන සනීපේ වේවැල් පාර කෑව ඕන කෙනෙක් දන්නවා.මැඩම්ට තුරුල් වෙලා හිටිය අක්කා එකපාරම ඇඹරෙන්න වගේ ගත්තා මට තේරුනා..මැඩම් පස්ස අතාගන ගමන් අතින් තට්ටුත් කරා තට්ටම් දෙකට.”මැඩම්..මට චූ බරයි…”භාග්‍යා අක්කා අඬ අඬම කීවා.මැඩම් පස්ස අතගාන එක නවත්තලා “හ්ම්ම්…හෙට සමාව ගන්න ලෑස්ති වෙලා එන්න…දැන් වොශ්රූම් ගිහින් ගෙදර යන්න” මැඩම් කීවේ ඔලුව අතගාන ගමන්.දඬුවම බලාන හිටිය මට සතුට ඉහවහ ගිහින්..මම ඉස්කෝලෙ ඇරිලා හිටියේ ඇයි කියලා මතකත් නෑ..ඒ වෙනකොට වෙලාව 2.45ට විතර වෙලා ඇති.චතුරිකා මිස් එච්චර සැර නැති නිසා ගානක් නෑ මම හිතුවා.මැඩම් ඊලඟට “දසුනි..එන්න” කියලා ලඟට ගිහින් දසුනි අක්කගෙ අතින් අල්ලන් ඉස්සරහට එක්කන් ආවා.මම කලින් කීවත් වගේ ඒ එතන හිටිය ලස්සනම අක්කා.බයවෙලා නිසා තවත් ලස්සනයි වගේ මට නම් පෙනුනේ.”පෙන් ඩ්‍රයිව් එක ict රූම් එකෙන් චෙක් කරලා තමා ආපහු දෙන්නේ දුව..කියුටෙක්ස් ඉස්කෝලෙට ගේන්න තහනම් බව දන්නවනේ ඔයා.පීරියඩ් කට් කරලත් එක්ක….වැරදි 3යි…” මැඩම් කල්පනා කර කරම කීවා.”අනේ මැඩම්ම්..ආයෙ මම ඒ දේවල් ගේන් නැ මැඩම්..අදට සමාව දෙන්න…” දසුනි අක්කා අඬ අඬ කීවා..”සමාවක් ලැබෙන් නෑ කෙල්ලේ…..අඬන් නැතුව ඉන්න…වැරදි හදාගමු අපි…ඒකට තමා වේවැල තියෙන්නේ…පීරියඩ් කට් කරපු එකට පස්සට 6ක් දෙනවා…කියුටෙක්ස් ගෙනාව එකටයි පෙන් ඩ්‍රයිව් ගෙනාව එකටයි ඒවා හැංගුව එකටයි හොඳට මුළු ජීවිත කාලෙම හොර වැඩක් කරනකොට මතක හිටින්න දෙනවා පෑන්ටි එක උඩට වේවැල් කසාය…”මැඩම් අක්කගේ ඔලුවට අත තියලා අතගාන ගමන් කීවා.”අක්කා ගැස්සුනා පෑන්ටි එක උඩට කියනකොට..”අනේ මැඩම්…..ප්ලීස්ස්….”අක්කා මැඩම් ගාව වැඳ වැටුනා..”හ්ම්ම්..හ්ම්ම්.ඉක්මන් කරලා මෙන්න මේ ගුරුමේසෙට නැමෙනවා පස්ස ඉස්සෙන්න” මැඩම් කීවා.දසුනි අක්කා බයෙන් බයෙන් ඇවිත් ගුරුමේසෙ උඩින් නැමුනා.දැන් පස්ස හොඳට ඉස්සිලා.මැඩම් පස්සට අතින් තට්ටුවක් දාලා “පස්සවල් නම් තියේ ගුටිකන්නම” කියලා හිනාවෙලා වේවැල පස්සට තිබ්බා……
©©©©©©©©©©©©©©©©©©©
මතුසම්බන්ධයි……

ඉතිං අදට කතාව මෙතනින් ඉවරයි…දැන් කට්ටියට ප්‍රශ්න ගොඩක් ඇති..ඉස්සරහට ඒ ප්‍රශ්න වලට උත්තර කතාවෙන් ලැබෙයි…
* දසුනිටයි ලංකේශාටයි මැඩම් කොච්චර ගහයිද?
*ක්‍රිෂාන් චතුරිකා මිස්ට අහු උනාම මොනවා වෙයිද?දඬුවම බලාන හිටිය එක අහුවෙයිද?

ඉතිං ඔයාලට හිතෙන දේත් කමෙන්ට් කරන් යන්න….ඊලඟ කොටසෙන් හම්බෙමු

පෙර කොටසින් >>>>
දැන් පස්ස හොඳට ඉස්සිලා.මැඩම් පස්සට අතින් තට්ටුවක් දාලා “පස්සවල් නම් තියේ ගුටිකන්නම” කියලා හිනාවෙලා වේවැල පස්සට තිබ්බා……

අද එතැන් සිට >>>

හවස ගණිතය පංතියට යන්නෙත් නැතුව මම රෝෂිනී මැඩම් අක්කල වගේකට දඬුවම් කරනව බලාගෙන ඉන්නවා.හතරදෙනාගෙන් දෙන්නෙක් නම් ගෙදර ගියා ගුටි කාලා.දැන් ඉතිං දසුනි අක්කා ගුරුමේසෙට නැමිලා (Bending over the desk) ඉන්නවා රෝෂිනී මැඩම්ගෙන් වේවැල් කසාය වදිනකන් බලාගෙන.මැඩම් පස්සට වේවැල තිබ්බා විතරයි තාම.මගෙ ඇඟ නලියනවා.මෙච්චර ලස්සන කෙල්ලෙක් රෝෂිනී මැඩම් වගේ ලස්සනම මැඩම් කෙනෙක්ගෙන් වේවැල් පාර කනවා බලන් ඉන්න එක මගේ තිබ්බ හීනයක්.මැඩම් අක්කගේ ගවුම පස්ස හිරවෙන්න හදලා ඉස්සරහට හිර කරා ගවුම.”මුලින්ම පීරියඩ් කට් කරාට” මැඩම් කියන ගමන්ම පස්සට එකම වේගෙන් කිස් කිස් ගාල දුන්නා වේවැල් පාරවල් 6ක්.අම්මෝ දසුනි අක්කා පස්ස අඹරවනවා දැකලා මට පිස්සු හැදුනා.මැඩම් ගහලා ඉවර උන ගමන් පස්ස අතගෑවා හොඳට තද කරලා.ලංකේශා අක්කා අත්දෙක උස්සන් ගහන ගහන පාරක් ගානෙ ඇස්දෙක පියවනවා බයට.ශූ ගානවා.මැඩම් පස්ස ටිකක් අතගාලා එකපාරම ගවුම උඩට ඉස්සුවා.මාව හිරිවැටුනා වගේ උනා.අම්මෝ අන්ඩර්ස්කර්ට් එක උඩින් දසුනි අක්කගේ පස්ස පිස්සු හැදෙනවා.මැඩම් අන්ඩර්ස්කර්ට් එකත් පාතට ඇදලා දැම්මම තමා මාව දිව්‍යලෝකෙට අරං ගියා වගේ උනේ.පස්සට උපරිම තද වෙන්න සම්පූර්ණයෙන් පස්ස පැත්ත වැහෙන්න ඇඳලා හිටිය සුදුම සුදු පාට පෑන්ටි එක.සුදුම සුදු පස්ස උඩින් ඒ පෑන්ටි එක මාරම ලස්සනයි.සරාගී බව උපරිමයි.මැඩම් මේ තරම් ලස්සන පස්සකට වේවැල් කසාය දෙන්නේ කොහොමද හිතුනා.”ඉක්මනට දඬුවම් කරන්නම් දුව..තව ටිකක් ඉවසන් ඉන්න…” මැඩම් පස්සට අතින් තට්ටුවක් දාල කියලා වේවැල පෑන්ටි එක උඩින් තිබ්බා..අක්කා පස්ස එහාට අඹරවනවා මෙහාට අඹරවනවා.මැඩම් වේවැලෙන් දෙපාරක් විතර තට්ටු කරලා කිස් කිස් ගාලා වේවැල් කසාය දෙන්න පටන් ගත්තා.මාව හිරිවැටුනා වගේ උනා..අම්මෝ ඒ තරම් ලස්සනයි ඒ සිද්දිය බලන් ඉන්නකොට.ගුටිකන කෙනාට නම් වේදනාව උහුලන්න බෑ ඉතිං.මැඩම් වේවැල් පාරවල් 8ක් ගැහුවා අක්කට පෑන්ටි එක උඩින්.එකපාරම මම දැක්කා සුදු පෑන්ටි එක පිටිපස්සෙ රවුමට තෙත් වෙනවා වගේ නිකං.ඒක උනේ ගහලා ඉවර වෙනවත් එක්කමයි.චූ වෙලා අක්කට.චූ බිංදු දෙකක් තුනක් බිමට වැක්කෙරන තරමට චූ ගිහින්.”මැ….ඩම්ම්..මට චූ ගියා….”දසුනි අක්කා අඬ අඬ පැටලෙන ස්වරයෙන් කීවා..මැඩම්ට හිනා..”මැඩම් තට්ටම් දෙක අතගාලා “චූ යන්න තමා දුන්නේ මම…දැන් යනවා ගෙදර වොශ් කරගෙන” මැඩම් සාය උස්සලා ගවුම හදන ගමන් කීවා.දසුනි අක්කා කොර ගහ ගහ වගේ බෑග් එකත් අරන් ක්ලාස් එකෙන් එලියට ගියා.”ලංකේශා එන්න…” මැඩම් කතා කරා.ගුරුමේසෙ ගාව චූ බිංදු වගේකුත් තියේ දැන්.ලංකේශා අක්කට නම් බලාන ඉඳලා චු වෙලා ඇති.පණ නැති මිනියක් වගේ මැඩම් ගාවට ආවා අක්කා.”මොබයිල් ෆෝන්ස්….” මැඩම් එක අතට අරගෙන පෙන්නන ගමන් කීවා.ස්මාර්ට් ෆෝන් එකක් නෙමෙයි.නෝමල් බට්න් ෆෝන් එකක්.අක්කා බයවෙලා බලාන ඉන්නවා.”අල්ලනවා අත” මැඩම් වේවැල වනන ගමන් අක්කට සැර කරා.ලංකේශා අක්කා ටිකක් උසයි.අක්කා අත දික් කරා.ඇඟිලි හීනිම හීනි.අල්ල සුදුයි.කඳුලු පිහලම අත තෙත් වෙලා වගේ.වම් අත දික් කරේ අක්කා.මැඩම් වේවැල උස්සලා හිත හිත ඉන් නැතුව කිස් කිස් ගාල දුන්නා අල්ල රතුවෙන්න.වේවැල් පාරවල් 4ක් ගැහුවා හරියටම.සුදු අල්ල රතු උනා.කඳුලු පැන්නා.”හ්ම්ම්ම්.ඔය දුන්නේ අමතර වේවැල් පාරවල් ටිකක්…දැන් පස්ස හරවලා බ්ලැක් බෝඩ් එක අල්ලාගන්නවා…” මැඩම් බ්ලැක් බෝඩ් එක පෙන්නලා කීවා.අක්කා බ්ලැක් බෝඩ් එක ලඟට ගිහින් අත්දෙක බෝඩ් එකට තිබ්බා.තියලා නිකං හිටගෙන හිටියා.මැඩම්ට හිනාවක් ගියා..”ලංකේශා..ඔහොම වේවැල් පාර දෙන්නෙ පුළුවන් ද.අත්දෙක බෝඩ් එකට තියලා පස්ස පැත්ත අල්ලනවා මට” මැඩම් හිනාවෙවී කීවා.අක්කගෙ පස්සත් ලොකුයි.මැඩම්ට දැන් ගොඩක්.තලෙලු නිසා අමුතු ලුක් එකක් තිබ්බේ.මැඩම්ට දැන් හොඳටම මහන්සි පාටයි.ඇයි කොච්චර නම් වේවැල් පාර දීලද.දාඩියත් දාලා.සාරි පොට හදාගෙන මැඩම් ටිකක් ඈතට වෙලා අක්කගේ පස්සට වේවැල තිබ්බා.තියලා කිස් කිස් ගාල පාරවල් 6ක් දීගෙන දීගෙන ගියා.පස්ස වනවලා වනවලා බැරිම තැන අක්කා බිම ඉන්දවුනා.”හ්ම්ම්ම්.නැගිටින්න නැගිටින්න..නැගිටලා යනවා දසුනි හිටිය විදියට මේසෙ ලඟට” මැඩම් අණ කරේ කලින්ට වඩා සැරෙන්.අක්කා අමාරුවෙන් නැගිටලා අඬ අඬ පස්ස අතුල්ල අතුල්ල ගිහින් මේසෙට නැමුනා.මැඩම් පිටිපස්සෙන් ඇවිත් අක්කගේ ගවුම කලින් වගේ උස්සලා යටට ඇඳන් හිටිය ස්කර්ට් එක කිස් ගාල පාතට ඇද්දා.දෙයියනේ මට පස්ස දැකලා නිච්චි නෑ වගේ.අනේ පෑන්ටි එකත් ගලවලා ගැහුවොත් නම් මම හිතින් පාර්ථනා කරා.පෑන්ටි එකේ දසුනි අක්කගේ වගේ චූ පැල්ලමක් තිබ්බ මම ලාවට දැක්කා.කලින්ම චූ වෙලා.පෑන්ටි එකෙ ඉලාස්ටික් එක සටස් සටස් ගාල උඩට ඇදලා අතෑරියා මැඩම් හතර පස් පාරක්ම.ඒක කරනකොට ලංකේශා අක්ක ඇඹරුනා ලැජ්ජාවට.මැඩම් නැමිලා පස්ස බලන ගමනුත් ඒ දේම කරා.ඒ සද්දේ අමුතුයි.ඒකෙන් මට අමුතු හැඟීම් ආවා.”මම මේ කල්පනා කරේ මේක ගලවලම දෙනවද කියලා” මැඩම් කට කොනකින් හිනාවෙලා කීවා.”අනේ…මැඩම්……එපා මැඩම්ම්…” අක්කා කියාගත්තේ අමාරුවෙන් වගේ…”හ්ම්ම්..අදට මම පෑන්ටි පාත් කරන් නැ ලංකේශා…හැබැයි ආයෙ මොනම වැරැද්දකටවත් අහුවෙන්න එපා…” මැඩම් කීවා.ඒ ගමන්ම මැඩම් අක්කගේ චු පැල්ලම කෙලිම් වගේ තට්ටමේ පහල හරියට වේවැල තියලා ඇද්දා එහාට මෙහාට..ඒ ඇදලා එකපාරම කිස් කිස් ගාල හුලං කැපෙන්න මැඩම් වේවැල් කසාය දුන්නා ලංකේශා අක්කට.අම්මෝ ඒ පාරවල්.අක්කගේ ජංගියේ නූල් පැලුනා මම දැක්කා.පාරවල් 10ක් විතර වැදුනා.බුදු අම්මෝ කොහොම ඉවසුවද මංදා…අක්කට සැරෙන් සැරේ චූ ගියා හොඳටම.මැඩම් වේවැල මේසෙන් තියලා හොඳ හුස්මක් හෙලුවා පහලට.ඒ කරලා අක්කගේ පස්ස හොඳට අතගෑවා.ජංගිය පහල හරියෙන් ඉරිලා වගේ.මට ක්ලාස් එකෙන් එලියේ හිටියත් අමුතු ගඳක් ආවා ඒවෙලේ..අක්කත් ඇඹරෙනවා එහාට මෙහාට.මැඩම් ජංගිය එක තට්ටමක් පැත්තෙන් උස්සලා වේවැල් පාරවල් බලලා සාරි පොටෙන් නහට වහගන්නවත් මට තේරුනා.සාය උස්සලා ගවුම පාතට දාපු මැඩම් ලංකේශා අක්කා අඬනකොට ඇඟට තුරුල් කරගත්තා.රෝෂිනී මැඩම්ගේ ලොකු අල්ලෙන් මැඩම් අක්කගේ පස්ස තද කරලා අතගෑවා තුරුල් කරගෙනම.”අද ටොයිලට් බර හැදෙන්නම දුන්නේ තරහට නෙමේ මතක හිටින්න හොඳේ….දැන් යන්න…ෆෝන් එක හම්බෙන් නෑ ආයෙ” මැඩම් කීවා.අක්කා බෑග් එකත් දාගෙන පස්ස එක අතකින් අල්ලගෙන දිව්වා ක්ලාස් එකෙන්.මට උන දේ හිතාගන්න පුළුවන් උනා එතකොට.රෝෂිනී මැඩම් අක්කා දුවනවා බලලා හිනාවෙලා “බයටම $$$ ගියා කෙල්ලට.පව්” තනියම කියාගෙන වේවැල අරන් ක්ලාස් එකෙන් එලියට ගියා.මම අනිත් පැත්තෙන් ඉක්මනට දිව්වා.කොහොමහරි කාටවත් නොපෙනී සම්පූර්ණ දඬුවම බලාගන්න මට පුළුවන් උනා.මට ෆිල්ම් එකක් බැලුවා වගේ.මාස ගානකට වීඩියෝ වලින් පනිශ්මන්ට් බලන්න ඕන නෑ.හිනයක් හැබෑ උනා වගෙ ජයග්‍රාහී හැඟීමක් මට තිබුනේ.හිමින් සැරේ ඇවිදගෙන යන ගමන් ලයිබ්‍රි එකේ ජනේලෙන් වෙලාව බැලුව මට හීන් දාඩිය දැම්මා..3.05යි වෙලාව.දෙයියනේ අද නම් ලොකු ප්‍රශ්නයක් වෙනවා මට.චතුරිකා මිස් නම් එච්චර සැර නෑ.අලුතින් නේ ආවේ.ඒත් මිස් 4.30 විතර වෙනකන් ක්ලාස් එක කරනවා අද.මම කොහොමද මෙච්චර පරක්කු වෙලා ක්ලාස් එකට යන්නේ.මම මොකක්හරි බොරුවක් කියනවා කියලා හිතාගෙන ක්ලාස් එකට ගියා.යනකොට චතුරිකා මිස් උගන්නනවා.චතුරිකා මිස් කියන්නේ අපේ ඉස්කෝලෙට අලුතින් ආව මිස් කෙනෙක්.ටිකක් කලුයි.කට මාර සද්දෙයි.කෙට්ටුයි.ගහනවා නම් මම මේ තාක් දැකලා නෑ.වයස 26ක් 27 ක් ඇති උපරිම.මම එක්ස්කියුස් මී ටීචර් කීවා දොර ගාව ඉඳන්.මිස් අතේ තිබ්බ ඔරලෝසුවෙන් වෙලාව බලලා සාරි පොට ඉනේ ගහගෙන අතේ තිබ්බ මාර්කර් පෙන් එක මේසෙන් තියලා තරහින් පුපුර පුපුර මං ලඟට ආවා.චටාස් චටාස්..එකපාරම මොකද්ද උනේ හිතාගන්න බෑ.අම්මෝ කන කීන් ගෑවා.වම් කම්මුලට පාරවල් දෙකයි.ඒත් එක්කම චටාස් චටාස් ගාල ආයෙ අනිත් පැත්තට දෙකයි.මට කැරකෙනව වගේ දැනුනේ.අම්මෝ හීනි ඇඟිලි වලින් වදිනකොට.කම්මුල ගිනි තිබ්බා වගේ.ඉබේම කදුලු ආවා.කෙල්ලො කොල්ලො මීක් සද්දයක් නෑ.”තමුසෙලට අපේ වැඩ පාඩු කරන් හවස ක්ලාස් කරනවා.තමුසෙලා ඉස්කෝලෙ ඇරිලා රස්තියාදු වෙලා රස්තියාදු වෙලා එනවා.වෙලාව බලනවා 3.10යි.බූරුවා.දෙන්නේ කන පැලෙන්න.දණගහනවා ඉස්සරහට ඇවිත්” මිස් කෑ ගැහුව කෑ ගැහිල්ලට මං බය උනා අම්මෝ..කවදාවත් බලාපොරොත්තු නොවුන දෙයක් ඒ උනේ.කම්මුල් පැලෙන්න වගේ.ආයෙ කම්මුල් පාර දෙයි කියලා මම ආපස්සට උනා.මිස් අත උස්සලාත් නිකං හිටියා.කොල්ලෙක් උනත් ඒ පාරවල් 4 සැරට මට ඇඬිලා.මට ලැජ්ජාවෙ බෑ.ක්ලාස් එකම මං දිහා බලාගෙන.ඇඟට පණ නෑ වගේ.මම ඉස්සරහට ගිහින් ක්ලාස් එක දිහා බලාගෙන දණගැහුවා.”නිදහසට කරුණු මට වැඩක් නෑ.රෝෂිනී මැඩම්ට නම දෙනවා හෙට උදේ.මැඩම්ට කියනවා.මාත් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න එපා තමුසෙලා..”මිස් හොඳටම බැන්නා.මට ඒ බැන්න ඒවා ඇහුනේ නෑ වගේ.කණ කීන් ගානවා.මිස්ගේ අත්දෙක රතුවෙලා.පුපුරු ගහනවා ඇති.අම්මෝ ජීවිතේට ඒ වගේ කම්මුල් පාරක් නම් කාටවත් හම්බෙන්න එපා.මාව වෙව්ලනවා.එදා 4.30 වෙනකන් මම දණගහගෙන.දඬුවම බැලුවට හොඳ වැඩේ මට.ක්ලාස් ඉවර වෙලා ගිහින් අර කෙල්ලොන්ට වේවැල් පාර දුන්න එක රසවිඳින්න හිටියට ගෙදර ගිහින් කන්නාඩියෙන් බලනකොට කම්මුල් දෙකේම ඇඟිලි පාරවල් හිටලා.අනික හෙට නම් මම ඉවරයි.රෝෂිනී මැඩම්ගෙන් වේවැල් පාර කන්න ආසාවක් තිබුණ නම් ඒක දැන් නැත්තටම නැතිවෙලා.ඒ බයට.මැඩම් කොච්චර ආදරෙන් ගැහුවත් මේ වැරැද්දට මට කියන්න නිදහසට කාරණා නෑ.ඇත්ත කීවොත් මාව ඉස්කොලෙන් පවා අස් කරලා දායි.අනිවාරෙන් වේවැල එපා වෙන්නම ගුටිකන්න වෙනවා නියතයි.මැඩම් මේක පුංචිට කියනවා ඒකත් ශුවර්.දෙයියනේ මම වැටුන අමාරුවක්.ආසාවල් සම්පුර්ණ කරගන්න ගිහින් හොඳටම කරදරේ වැටුනා…….මම මොකද කරන්නේ………………………?
පහුවදා උදේ නැගිට්ටට පස්සේ අද නම් යන්න බෑමයි හිතෙන්නේ….කරන්න දෙයක් නෑ මේ අවස්ථාවට කවදා හරි මුහුණ දෙන්න වෙනවා..හිත හදාගෙන නැගිටලා නිල්පාට කොට කලිසමයි ඉස්කෝලෙ ශර්ට් එකයි ඇඳන් ඉස්කෝලෙ ගියා.කොටකලිසම් මාස 3ත් ඉවර වෙන්න ලඟයි.කොයිවෙලේ මැඩම්ගේ පණිවුඩය එයිද හිත නලියනවා.වෙනදා වගේ ආසාවට නම් නෙමෙයි.බයට.පලවෙනි පීරියඩ් එක ඉවර උනා.2,3 ගණිතය.චතුරිකා මිස් ආවා.”ගුඩ්මෝනිං ලමයි…ආ ක්‍රිෂාන් තමුසෙව ක්ලාස් එකට ගන්න බෑ.මම දන්නේ නෑනෙ ඊයෙ මොකද කරේ කියලා හවස පැය 1.5ක් විතර ඉස්කෝලෙට වෙලා…රෝෂිනී මැඩම් කීවා විනය කාමරේට එන්න කියලා දැන්” ආව ගමන් කියාන කියාන ගියා.මම බිමබලාගෙන බලාපොරොත්තු වෙලා හිටිය විදියටම ඔෆිස් එක ගාව මැඩම්ගේ කාමරේට ගියේ වෙව්ල වෙව්ල….වෙනදා වගේම මැඩම්ගේ කාමරේ දොර වහලා….තට්ටු කරා කාමරේ දොරට මම…..

මතුසම්බන්ධයි……

මැඩම් ක්‍රිෂාන් ට මොනවා කරයිද අද?අදනම් ලේසි වෙන එකක් නෑ…..එදා අන්තිමේ මැඩම් ක්‍රිෂාන් ට ගහලා මැඩම් කීව එක මතකයිනේ….
“ඕකේ….දැන් හරි..ආයේ මේ වගේ වැඩ කරලා මේ කාමරේට ආවොත් මම දෙනවා $$$ යන්න කොල්ලට..”

පෙර කොටසෙන් >>>>
මම බිමබලාගෙන බලාපොරොත්තු වෙලා හිටිය විදියටම ඔෆිස් එක ගාව මැඩම්ගේ කාමරේට ගියේ වෙව්ල වෙව්ල….වෙනදා වගේම මැඩම්ගේ කාමරේ දොර වහලා….තට්ටු කරා කාමරේ දොරට මම…..

එතැන් සිට >>>
දොරට තට්ටු කරාට කිසිම ප්‍රතිචාරයක් ලැබුනේ නෑ.තප්පර 10ක් 20ක් බලන් ඉඳලා මම ආයෙ පාරක් දොරට තට්ටු කරා.
එකපාරම කවුද පිටිපස්සෙන් එනවා එනවා වගේ ඇහුනා.ඇත්තටම මම කවදාවත් නැති විදියට බයවෙලා.මටත් පුදුමයි.”ආ..පුතේ…ආව නේද උදෙන්ම…” මම කටහඬත් එක්කම ආපස්සට හැරුනා.ලා නිල් පාට සාරියක් ඇඳලා රෝෂිනී මැඩම් පිටිපස්සේ.මාව ගැස්සුනා එකපාරම.මැඩම් අදහාගන්න බැරි තරම් ලස්සනයි එදා.අත්දෙක වැලමිට ලඟට නමපු සාරි බලුව්ස් එකට නිල් පාට සාරිය ඇදලා කොන්ඩේ කඩා දාලා හිටියේ.ඒ උනාට ඒ ආදරණිය ස්වරය ඇතුලේ තියෙන්නේ බය උපදවන සුළු ස්වභාවයක්.මැඩම්ගේ වේවැල් කසායක රස බලපු කෙනෙක් ඒක හොඳටම දන්නවා.”මම ඔ..ඔව් මැඩම් ආවා” කීවෙ පැටලි පැටලි.”යමු පුතේ ඇතුලට..මම කෑම කන්න ගියා..තාම 8යිනේ වෙලාව..බලමුකො අපි අසනීපෙට අද කොහොමද බේත් කරන්නේ කියලා..”මැඩම් කට කොනකින් හිනාවෙලා දොර අරින ගමන් කීවේ මගෙ පස්ස පැත්තට අතින් තට්ටුවක් දාන ගමන්.මාව මැඩම්ගේ අතෙන් දුන්න පාරට හිරිවැටුනා වගේ උනා.මම වෙනද නම් රෝෂිනී මැඩම්ගේ වේවැල් පාරට බයක් වගේම ආසාවක් දැක්වුව බව ඔයාල දන්නවනේ.ඒත් අද නම් බයක් විතරමයි.මොකද අද වැරැද්ද එසේ මෙසේ එකක් නෙමෙයිනෙ.මම පස්සට අත් දෙක තියාගෙන මැඩම් පස්සෙන් ගියා.එදා වගේම පුටුවෙන් වාඩිඋන මැඩන් ෆයිල් එකක් දිගෑරියා.මැඩම්ගෙ අතේ ඇඟිලි වල ලා නිල් පාට සාරියේ පාටටම මැච් වෙන්න නේල් පොලිෂ් කරලා.ඇඟිලි ගොඩක් මහතයි.එක අල්ලකින් මගෙ එක තට්ටමක් හොඳට මිරිකලා අල්ලන්න තරම් මහතයි ලොකුයි ඒ අත්.මට දකිද්දි බය වැඩි උනේ ඒකයි.මැඩම් ෆයිල් එක දිහා බලලා “අද නම් පුතේ ඔයාව හදන්නම වෙනවා මට..එකම වරද ගොඩක් සැරයක් මට අහුඋනා…දඬුවම් කරා.ඔයා තාම හැදිලා නෑ…ඒ කියන්නේ බේත වැඩකරන්නේ නෑ…” මැඩම් ආදරෙන් මගෙ මූණ දිහා බලලා කීවා..”අනේ නෑ…මැඩම්.මම ආයෙ කිසි වරදක් කරන්නේ නෑ මැඩම්ම්….මට සමාවදෙන්න අද මැඩම්… කවදාවත් නැතුව මගේ කටින් මේ විදියට වචන පිටවුනා.හිනාවක් ගියා මැඩම්ට එකපාරම.”නිදහසට හේතු කියන්න බලන්න පුතේ…ඉස්කෝලෙ ඇරිලා ඒ කියන්නේ 1.30 ඉඳන් 3.10 වෙනකන් පුතා මොකද කරේ…”මැඩම් නැගිටලා සාරිපොට ඉනේ ගහගෙන කබඩ් එක අරින්න ලෑස්ති වෙන ගමන් ඇහුවා.මම දන්නවා ඉතිං කසාය දෙන්න වේවැලක් ගන්නයි කබඩ් එක අරින්න හදන්නේ බව.මට ඇත්තටම ඒ ප්‍රශ්නෙට දෙන්න උත්‍තරයක් නෑනේ.මම කරපු දේ කීවොත් මාව එල්ලයි.”මැඩම්…මම ඉස්කෝලේ පිට්ටනියට වෙලා හිටියා මැඩම්…..ඇත්තමයි..”මම බිමබලාගෙන කීවා…”

රෝෂිනී මැඩම් – ඒ මොකද පුතේ…ගණිතය පංතිය 2ට පටන් ගන්නවා කියලා චතුරිකා මිස් කලින් කීවෙ නැද්ද ?

මම – කීවා..මැඩම්.මට වෙලාව යනවා දැනුනේ නෑ…

රෝෂිනී මැඩම් – ම්ම්ම්…හොඳයි හොඳයි..ලොකු වරදක් බව පිලිගන්නවද ක්‍රිෂාන් පුතා කරේ…?

මම – ඔව් මැඩම්..මට සමාවෙන්න මැඩම්..

රෝෂිනී මැඩම් – ක්ලාස් එකට ඉන්නෙ නැතුව ගෙදර ගියානම් මට ලොකු ගැටළුවක් නෑ..හැබැයි ඉස්කොලේ ඔයා මොකද කරේ කියන දේ මට ප්‍රශ්නයක්….පාසල් වෙලාවෙන් පස්සේ හේතුවක් නැතුව එහෙම ඉන්න බෑ නේද ඉස්කෝලේ….

මැඩම් කිය කියම කබඩ් එක ඇරලා කබඩ් එකේ තිබ්බ කාඩ්බෝඩ් අකුරු ලියන වගේ බෝඩ් එකක් ගත්තා.මාර්කර් පෙන් එකකුත් අතට අරන් මේසෙ උඩින් තිබ්බ මැඩම් කබඩ් එක වැහුවා.මට පුදුමයි වේවැලක් නොගත්ත එක ගැන.”මොකද පුතේ…මම වේවැලක් නොගත්තේ ඇයි බලනවා නේද..?” මැඩම් හිනාවෙලාම මගේ ලඟට ඇවිත් කීවා.මම මොකද්ද වෙන්න යන්නේ දන් නැතුව බලාගෙන ඉන්නවා දැන්..”හ්ම්ම්..හොඳයි පුතා…අද ටිකක් ලොකු දඬුවමක් දෙනවා….දැන් පුතා මේ බෝඩ් එක අරන් මේ මාර්කර් පෙන් එකෙන් ලියන්න ‘මම නැවත වැරදි නොකරමි.පාසල් විනය නීති කඩ නොකරමි.’ කියන වාක්‍ය දෙක…” මැඩම් මාර්කර් පෙන් එක අතට දෙන ගමන් කීවා.මම බයවුනා මොකද්ද මේ කරන්නේ යන්නේ කියලා.”අනේ…මැඩම්.”මම කීව ගමන් මගෙ කන කතුරකට අහු උනා වගේ උනා.මැඩම් වවලා තිබ්බ නියපොතු දෙකකින් මගෙ කන මිරිකන්න ගත්තා.මාව ඉස්සුනා ඒ වේදනාවට.කනේ මොකෙක්හරි කනව වගෙ..කන අතාරිනවත් එක්කම පටස් පටස් ගාල පාරවල් දෙකක් පිට මැද්දට වැදුනා.පිට පුපුරන්න වගේ.පිට එකපාරම දාගෙන රත්වේගෙන ගියා.”දැන් ලියමුද පුතා” මැඩම් රහසින් වගේ කියනකොටත් මම කාඩ්බෝඩ් එකේ ලියන්න පටන් අරගෙන .මැඩම් කීව වාක්‍ය ලොකු අකුරින් ලීව මම හරි මැඩම් කීවා.”හ්ම්ම්…හොඳයි…යමු මගෙත් එක්ක.” මැඩම් දොර ඇරගෙන මාව කාමරෙන් එලියට එක්කගෙන ගියා.මම බෝඩ් එකත් අතේ අරන් මැඩම් පස්සෙන් ගියේ මරන්න අරන් යන හරකෙක් වගේ.මැඩම් කෙලින්ම ගියේ පාසල් කොඩිය,ජාතික කොඩිය ඔසවලා තියෙන තැනට.ඔෆිස් එක ඉස්සරහම තියෙන්නේ ඒ තැන.එතන මුළු ඉස්කෝලෙටම වගේ පේනවා.ගේට් එක ගාවට පවා පේනවා එතන හරියටම බැලුවොත්.ඒ වෙනකොට ඒ තැනට හොඳටම අව්ව.තාම උදේ උනත් අව්ව හොඳට.”ක්‍රිෂාන්.මෙහෙ එන්න..ඇවිත් දණගහන්න මේ මෙතන මැදින්.”මැඩම් හරියටම එතන අව්ව හොඳටම වැඩිතැන පෙන්නලා කීවා.මම හොඳටම බයවෙලා හිටියේ.මට ඒක ඇහුනේ නිකං දෝංකාර දිදී වගේ.මම කවදාවත් එහෙම ගොඩක් අයට පේන්න දණගහන් ඉඳලා නෑ.මුළු ඉස්කෝලෙම වගේ මේක දකිනවා.අනික බෝඩ් එක අතේ අරං.මට දුවන්න තරම් හිතුනා එවෙලේ.පනිශ්මන්ට් එකක් බලන්න ගිහින් උන වැඩක්.මම කරන්න දෙයක් නැති නිසා දණගැහුවා.දණිස්ස රිදෙනවා තාම ටිකක් අර එදා වැඩේ හිංද ඉතින්.මේ තැන ක්‍රොන්කීට් එක.රළු නිසා ඉතිං උල් උඩ දණගැහුවා වගේ තමා.මැඩම් දණගහනකන් බලාන ඉඳලා “ගුඩ්..දැන් වෙලාව 8.20යි ක්‍රිෂාන්..10.20 වෙනකන් ඔතන අද..ඊට පස්සේ හොඳට ඔලුව රත්වෙලා මොලේ පෑදෙයි පුතාගෙ.10.20ට මම එනවා ආයෙ..ඊට පස්සේ හොඳ වේවැල් කසායක් කන්න ලෑස්ති වෙන්න පුතේ…බෝඩ් එක උඩට උස්සගන්න දැන් හැමෝටම පේන්න..” මැඩම් මගෙ ඔලුවට අතතියන ගමන් කීවා.ඔලුව රත්වෙලා ඒ වෙනකොටත්.දාඩිය නම් හොඳ ගානට දාලා.පැය 2ක්.අම්මෝ මාව වෙව්ලනවා.මේ අව්වේ බෝඩ් එකත් උස්සන් පැය 2ක් දණගහගෙන ඉන්නවා කියන්නේ දෙයියනේ කොහොමද ඒක කරන්නේ මම.අනික වේවැල් පාර දෙනවලු ඊට පස්සේ.මැඩම් ඒ ටික කියලා “ඔය ඉන්න විදිය වෙනස් කරන්න එපා..මම බලාගෙනයි ඉන්නේ සැරෙන් සැරේ එනවා යනවා…” මැඩම් යන්න ගියා.මට දැනුනේ මාව හිරේට දාල වගේ හැඟීමක්.ලැජ්ජාව..අම්මෝ ඒක හිතාගන්නත් බෑ.මුළු ඉස්කෝලෙම දැනගන්නවා.කෙල්ලො එහෙම එහාට මෙහාට යනකොට හොඳට දකිනවා.අනික ටීචර්ස්ලා.මට ලොකු අසරණකමක් දැනුනා.රෝෂිනී මැඩම් මෙච්චර දරුණුයිද.මට හිතාගන්න බෑ.දැන් ඉතිං කරන්න දෙයක් නෑ.කොහොමහරි ඉන්නවා……පැය 2ක් අවුරුද්දක් වගේ දැනෙනවා මේ වගේ වෙලාවක.තනියම බෝඩ් එකකුත් උස්සන්.යන එන කට්ටිය හිනාවෙවී යනවා දැක්කා මම.මම බිමබලාගෙන හිටියා.ආයෙ නම් ඉස්කොලේ කිසිම වැරැද්දක් කරන් නෑ.මම හොඳට හිතට ගත්තා.වේවැල් පාර කන්න හිතන්නෙවත් නෑ ඉස්කෝලෙදි.අද නම් වදිනවා හොඳට.මම ඒක හොඳට දැනන් හිටියා.වේවැල් පාර කන්න වෙනවා කියලා දැන දැන ඒ වෙනකන් ඉන්න එක මාර හැඟීමක්.බයකට වඩා ඒක අසරණකමක් වගේ.අනික රෝෂිනී මැඩම් වගේ හොඳටම වේවැල් පාර දෙන සැර පරුෂ මැඩම් කෙනෙක්ගෙන් ඉස්කෝලෙදී.කොහොමහරි ඒ පැය 2 ගෙවාගත්තා.අත් දෙක පණ නෑ වගේ.කකුල් හිරිවැටිලා වගේ..රෝෂිනී මැඩම් වෙලාව හරි නිසාද කොහෙද ඈත එනවා මම දැක්කා.”හරි පුතේ…විනය කාමරේට එන්න…”මගෙ ඔලුවට අත තියාගෙනම මැඩම් විනය කාමරේ පැත්තට ගියා.මම බෝඩ් එක පාත් කරලා නැගිට්ටා අමාරුවෙන්.මාව විසිඋනා හිරිවැටිලා වගේ කකුල්.අක්කලා වගයක් බලාන ඉඳලා බක බක ගාල හිනාවෙනවා මං දිහා බල බල.මට කේන්ති ත් එක්ක.මම අමාරුවෙන් ඇවිදගෙන කාමරෙ ගාවට ගියා.අතපය දාඩියට තෙත බරිත වෙලා.ඔලුවෙන් පවා දාඩිය වැක්කෙරෙනවා.මම නිකං නාලා වගේ දකින කෙනෙක්ට පේන්නේ.මම ටැප් එකක් ලඟටවත් ගියේ නෑ කෙලින්ම මැඩම්ගේ කාමරේ ගාවට ගිහින් දොර ඇරලා නිසා ඇතුලට ගියා.”හ්ම්ම්ම්.කොහොමද පුතේ..සනීපයි ද ?” මැඩම් හිනාවෙලා අහන ගමන් කබඩ් එක ඇරියා.වේවැල් ගොඩ දැකලා මගේ බය තවත් වැඩිවෙලා කිටි කිටි ගාල වෙව්ලන මට්ටමට ඇවිත්.චූ බරත් තිබුනා ටිකක් දැනෙන මට්ටමට.බයටම වැඩිවෙලා වගේ.මැඩම් කබඩ් එකෙන් වේවැල් දිහා බලලා බලලා මහතම වේවැලකුයි ඊට ටිකක් හීනි එකකුයි ගත්තා.මහතම එක කියන්නේ අර දඬුවේවැල.එදා ෂෙනායා මැඩම් කීවා මතක් උනා.රෝෂිනී මැඩම් ඕක පාවිච්චි කරන්නේ කලාතුරකින්.එදා එලියෙදි වැදුනේ ඕකෙන් මට.මැඩම් වේවැල් දෙකම මේසෙ උඩින් තියලා “කෝ එනවා බලන්න” කියලා මගේ අතින් ඇදලා ලඟට අරගෙන පස්ස හරවලා කලිසම දිහා බැලුවා.”දඬු වේවැල් කසාය කන්න පස්ස පැත්ත තාම චූටි වැඩී…කරන්න දෙයක් නෑ පුතේ….අද නම් රෝෂිනී මැඩම් හොඳටම දෙනවා පුතාට..” මැඩම් පස්ස උඩින් අත එහා මෙහා යවන ගමන් කීවා.”ඕකේ…ෂර්ට් එක කලිසම , සපත්තු මේස් ගලවන්න දරුවෝ..ගලවලා මේසෙ උඩට දාලා ලංකට් එක විතරක් ඇඟේ ඉතුරු වෙන්න හදාගන්න ඉක්මනට” මැඩම් කීවා.මට ලැජ්ජා හිතුනා හොඳටම.මැඩම් ඉස්සරහ ලංකට් එක පිටින් කසාය කෑවට මොකද ඇඳුම් සේරම ගලවලා හිටියේ නෑනෙ එදා.මම ඇඳුම් ගලවන අතරෙ මැඩම් දොරට යතුර දාලම ලොක් කරා.බයටම ඇඳුම් ගැලවුනා වගේ ඉක්මනට.මම ලංකට් එක පිටින් මැඩම් ගාව හිටගෙන ඉන්නවා දැන්.ඒ හැඟීම ඉතිං කියන්න තේරෙන් නෑ.මැඩම් සාරිපොට ඉනේ ගහගෙන කොන්ඩේ කඩලා දාල තිබ්බ එක බැඳගත්තා.ඒ කරලා දකුණු අතේ තිබ්බ මුද්ද ගලවලා මේසෙ උඩින් තියලා “අත්දෙක පාතට දාල සීරුවෙන් හිටගෙන මං පැත්ත හැරෙන්න බලන්න.පොල් ටොක්කක් දීල ඉන්න මොලේට දැනෙන්න.” කීවා.මැඩම් කීව වගේම මම ලංකට් එක පිටින් මැඩම් පැත්ත හැරුනම මැඩම් අත්දෙක ඔලුවට තියලා හිනාවෙවීම වම් අතින් කොන්ඩේ පෑදුවා.කොන්ඩේ කපලත් ඒහැටි දවසක් නැති නිසා කොන්ඩේ පාදන්න අමාරු නෑ.මැඩම් එකපාරම අල්ලෙන් ඔලුවේ දාඩිය අතුල්ලලා පිහලා ටොක් ටොක් ගාල දෙකක් ඔලුවට ඇන්නා.අම්මෝ ඔලුව හෙල්ලුනා වගේ.ඇස් දෙකට ඉබේන කඳුලු ආවා.ආව්ව් කියලා කෑගැස්සුනා.වේවැල් පාර පරාදයි.චූ බර දෙගුණ උනා වේදනාවට.මම ටොක්කක් කෑවමයි එච්චර සැරට නම්.මැඩම් ටොක්ක ඇන්න තැන ටිකක් අතගාලා “ටොකු දෙන්නේ ගොඩක් කෙල්ලොන්ට මම..අද දුන්නේ ඔය ටොක්ක ජීවිතේ පුරා මතක හිටින නිසා” මැඩම් කීවා.මාව කැරකෙනවා වගේ දැන්.ටිකක් වෙලා යනකන් ඒ අමාරුව තිබ්බා.”පස්ස පැත්ත හරවන්න පුතේ…එදා වගේ බටේ අල්ලගන්න බලන්න” මැඩම් කීවා.මම එදා විදියටම බටේ අත්දෙකෙන් අල්ලගෙන පස්ස පිටිපස්සට ඇදලා ඇල්ලුවා.මැඩම් මොකක්හරි වේවැලක් ගන්නවා දැක්කා කොයි එකද පෙනුනේ නෑ.මැඩම් ඉන්නේ පිටිපසසෙන් නේ.”ඉණ හරියෙන් පස්ස උස්සන්න තව..”මැඩම් කියනවා ඇහුනා.මම පස්ස හොඳට උස්සලා දික් කරා.කොල පාට ලංකට් එක පිටින් මම මැඩම්ට පස්ස දික්කරගෙන ඉන්නවා.කොයි තරම් ලැජ්ජයිද.මෙච්චර ලස්සන මැඩම් කෙනෙක්ගෙන් වේවැල් පාරක් කන එක මගේ හීනයක් උනත් මෙච්චර ලොකු දඬුවමක් නම් බලාපොරොත්තු උනේ නෑ.”චුට්ටක් රිදෙයි පුතේ වෙනදට වඩා…හොඳට දෙන දෙන පාරක් ගානෙ කරපු වැරැදි මතක් කරගෙන ඒවා හදාගන්නවා කියලා හිතට ගන්න…” මැඩම් අත් දෙකන් පස්ස මිරිකන ගමන් කීවා.ඒ කියලා වේවැල දකුණු අතට ගත්ත මැඩම් පස්සට තට්ටු කරන්නෙවත් නැතුව මැෂින් එකකින් වගේ දෙන්න පටන් ගත්තා පාරවල්.අම්මෝ දාඩියට තෙත් උන පස්ස උඩින් වදිනකොට තක් තක් ගාන සද්දේ ආව කිස් කන සද්දෙට අමතරව.කකුල් දෙකේ කලවා හරියට පවා ගැහුවා මැඩම්.මට ඇත්තටම ඒ එකේ නිකං සිහියක් නෑ වගේ.පස්සට තප්පරේට දෙක ගානෙ වගේ වදිනවා රත්වෙන්න.ඉන්ජෙක්ෂන් වගේ ඉතිං.උපරිම වේවැල ඇදලා ගැහුවේ.ඒ වේදනාව අස්සෙන් මොනවහරි බිමට වැටෙනවා වගේ ඇහෙනකොට තමා චූ පෙරෙනවා දැක්කේ.ලංකට් එකම තෙමිලා.චූ විදිනවා බිමදිගේ.කාමරේ ඉවරයි.ලැජ්ජාවෙ බෑ.මම ආ…..ආ…ගගා කෑ මොර දුන්නත් මැඩම් වේවැලෙන් පාරවල් 15කට වඩා ගැහුවා මට.මට ඇත්තටම ගාන නම් මතක නෑ.වේවැල කැඩුනා දැක්කා කෙරවලෙන්.ඒත් තව දෙකක් විතර ගහලා තමා වේවැල මේසෙට විසි කරේ මැඩම්.මැඩම්ගේ මූණ මට පේන්නේ නෑ..”හ්ම්ම්ම්….තෙමාගත්ත නේද පුතේ…” මැඩම් මාව ලැජ්ජා කරන්න කීවා.මැඩම් සාරි පොටෙන් නහය වහගෙන මගෙ ලංකට් එකේ ඉස්සරහ පැත්ත බලලා හිනාවෙලා ආයෙ පිටිපස්සට ගිහින් ලංකට් එකේ වාටියට අත්දෙක තිබ්බා.මට මාරම ලැජ්ජාවක් දැනුනා.ඇඟෙන් දාඩිය බේරෙනවා.දැන් ලංකට් එක පාත් කරයි දැන් කරයි කියන කුතුහලයෙන් ලැජ්ජාව දෙගුණ උනා..මැඩම් ටිකක් වෙලා ඉලාස්ටික් එකෙන් උස්සගෙන ඉඳලා “ලැජ්ජයිද පුතාට…වැරැදි නොකර නම් මං ඉස්සරහ මෙච්චර ලැජ්ජා වෙන්න වෙන් නෑ නේද” කියන ගමන් කිස් ගාල ලංකට් එක පාතටම ඇද්දා.මාව හිරිවැටිලා ගියා.මැඩම් ඉස්සරහ දැන් මම අමුම අමු හෙළුවෙන්.ලමයෙක්ට ජීවිතේට අමතක වෙන් නැ මේ විදියේ දඬුවමක් ඉස්කෝලෙදි ලැබුවා නම්.මැරෙනකන් ඒ වැරැද්ද ආයෙ කරන්නෙත් නම් නෑ.මැඩම් ලංකට් එක කකුල් දෙක ගාවටම ඇදලා ගලවලම අතට ගත්තා.මට පෙන්න ඉස්සරහ බටේන් ලංකට් එක එල්ලුව මැඩම් පිටිපස්සට ගිහින් බලාගෙන ඉඳලා කබඩ් එක ඇරලා විනාඩි දෙකකින් විතර වහලා ආයෙ ලඟට ඇව්ත් පස්සට අත්දෙක තිබ්බා.එතකොට තමා තේරුනේ අත්දෙකට ග්ලවුස් දෙකක් දාගන්න ගිහින් තියෙන්නේ කියලා.මැඩම් තට්ටම් දෙක උඩ වැදුන වේවැල් පාරවල් අතගාලා පස්ස මිරිකලා ටිකක් වේදනාව අඩු කරා.තට්ටම් දෙක මිරිකලා ඈත් කරපු මැඩම් “කකුල් දෙක හොඳට ඈත් කරන්න පුතේ….පුළුවන් උපරිම “කීවා.මම කකුල් හොඳට ඈත් කරාට මොකද එහෙම ඉන්න මාර අමාරුයි.අනික පස්සේ සේරම එලියේ.මැඩම්ට මගේ චු එක පවා පේනවා පිටිපස්සෙන් බලනකොට මැද්දෙන්.මාරම ලැජ්ජාවක් ඒක නම්.”දඬු වේවැල් කසාය ටික පස්සට දෙනවා පුතේ මම දැන්…අද සමහරවිට පුතාට $$$ බර එයි.මොකද මම ආයෙ මගෙන් දඬුවම් නොවෙන්නම ඔයාගෙ වැරදි හදනවා.පස්ස ඔහොමම තියාන ඉන්න..” මැඩම් වේවැලක් අතට ගන්න ගමන් කීවා.පස්ස උඩින් වේවැල තිබ්බ මැඩම් පස්සේ හැමතැනම ඒ මහත වේවැල ඇතිල්ලුවා.වේවැල් පාරවල් වැදුන හමඋඩ තවත් වේවැලක් එහාට මෙහාට යනකොට අම්මෝ….පස්ස හෙළුඑන් දික් කරන් මොන ලැජ්ජාවක්ද ඉතිං.මැඩම් වේවැලෙන් තට්ටු කරන්න ගත්තා.කිස්.එකපාරම පස්සට රත්කරපු යකඩයක් තිබ්බා වගේ.පස්ස වෙව්ලලා ගියා.මාව ඉස්සරහට විසි උනා.මැඩම්ට හික්ස් ගාලා හිනත් ගියා එකපාරම.හිනාඋනාට මැඩම් මට විවේකයක් නම් දුන්නේ නෑ දෙන්න ගත්තා වේවැලෙන් කලින් වගේ.පස්ස තුවාල උනා දැනුනා මට දෙකක් තුනක් වදිනකොට.මැඩම් ටිකවෙලාවක් යනකොට මැඩම්ගේ වම් අතින් මාව අල්ලගෙන වේවැල් පාර දුන්නේ.මොකද මට පණ නෑ වගේ.මාව එහාට මෙහාට විසිවෙනවා.රෝෂිනී මැඩම් ඒ අතෑරියේ නෑ දඬුවම නම් දුන්නා තිතටම.මට මැඩම් කීව දේ වෙයිද කියන බයට වඩා ලැජ්ජාව තිබ්බා හිතේ කොච්චර අමාරු උනත් .මැඩම් විනාඩි 3ක් විතර ගැහුවා මගෙ පස්ස ලෙලි යනකන්ම.පාරවල් 15ට වඩා ගැහුවා ඒකෙනුත්.මට ගනන් කරනවා තියා නිච්චියක්වත් නෑ.”හ්ම්ම්……තව ටිකක් දෙන්න හිතෙනවා..ඒත් පස්සේ දරාගැනීම දැන් නැතිවේගෙන එන්නේ පුතේ…” මැඩම් කියන ගමන් පස්ස හොඳට අතගෑවා ග්ලවුස් දාපු අත්දෙකන්.වේවැල මේසෙ උඩට දාලා පස්ස හොඳට තද කරලා අතගෑවා.”මං කීවේ….අද නම් කොල්ලට රෝෂිනී මැඩම්ව හොඳට මතකහිටී…”මැඩම් අතගාන ගමන් හිනාවෙවී කීවේ වම් අතෙන් සාරිපොට අරන් නහය වහගන්න ගමනුයි.මට පොලොව පලාගෙන යන්න හිතුනා..මැඩම් මාව උපරිම ලැජ්ජා කරා එදා එවෙලේ වචන වලින් පවා…අතගාන එක නවත්තලා මැඩම් ඉස්සරහින් ඇවිත් මගේ මූණ දිහා බලලා “දැන් කෙලින් හිටගන්නවා…ආයේ මේ වගේ වැඩ කරනවද ඉස්කෝලෙ ජීවිතේ තුරාවට” ඇහුව..”නැ…නෑ..නෑ නෑ මැඩම් අනේ නෑ..”මම අඬ අඬ කීවා.”හික්ස්…..හොඳ ලමයා..තාම මොකුත් ගිහින් නෑ පුතේ..මම ලැජ්ජා කරන්න කීවේ….” මැඩම් හිනාවෙලා කියලා ගිහින් පුටුවෙන් වාඩිඋනා….මාව දාඩියෙන් පෙඟිලා.කලන්තෙ වගේ..මට ඇවිදින්නවත් බෑ වගේ.චූ හැමතැනම.මාව අසරණවෙලා උපරිම.”තෙමුනට කමක් නෑ ඇඳුම් සේරම ඇඳගන්න” මැඩම් කීවා.මම තෙමුන තෙත් උන ලංකට් එකයි දාඩියට පෙඟිලා තිබුන අනිත් ඇඳුම් ටිකයි ඇඳගෙන සපත්තු දාගත්තා.කෙලින් ඉන්න පණ නෑ..අත්දෙක පිටිපස්සට බැඳගෙන වැනි වැනී ඉන්නවා මම..”හ්ම්ම්ම්ම්…දැන් යනවා.හොස්ටල් එකේ වොශ්රූම් එකකට ගිහින් හොඳට ඇඟපත සෝදගෙන ක්ලාස් එකට යන්න.රෝෂිනී මැඩම් කිවා කීවම හොස්ටල් එකේ වොශ්රූම් එකට යන්න පුළුවන්..” මැඩම් නැගිටලා ඇවිත් දොර ඇරලා දෙන ගමන් කීවා..මම අමාරුවෙන් එලියට ගියා.එලියේ හිටිය ලමයි ඉස්සරහින් යන්නත් ලැජ්ජයි වගේ.ඇදුම් වල චූ වෙලා.අයියෝ…මම ඇවිදින විදියෙන් පේනවා වෙලා තියෙන දේ..හොස්ටල් එකට ගිහින් මැඩම් කීවා කියලා ඇඟ සෝදගෙන මම ක්ලාස් එකට යනකොට ඉස්කෝලෙ ඇරෙන්න ඔන්න මෙන්න.ලමයි මොකද උනේ ඇහුවත් කාටවත් උත්තර දුන්නේ නෑ.රෝෂිනී මැඩම් කොච්චර ගැහුවත් ඊයේ හවස මොකද කරේ හාර ඇවිස්සුවේ නෑ.ඒකත් පුදුමයක්.මම ඉස්කොලේ ඇරිලා ගෙදර ගිහින් කරේ හොඳට නිදාගත්ත එක.ඊයෙ හවස ඉඳන් අද මේ වෙනකන් උන දේවල් හීනෙන් වගෙත් පෙනුනා.වේවැලෙන් ගුටිකන්න ආසාවෙන් හිටිය මට ආසාව වැඩිවෙලා අවසානෙට වේවැල එපා උනා ඔන්න.පස්ස පැත්ත නම් ඉවරයි ඉතිං.ආයෙ මාස ගානකට ඇති.අම්මෝ තක්ෂිලා අක්කගෙන් ගුටිකන්න ඕන කියන එකත් එපාවෙලා ගියා.රෝෂිනී මැඩම් දකිනකොට වෙනදා අනිත් ලමයි විතරයි බය උනේ.මම අද ඉඳන් බයට කලිසම තෙමාගනීද සැකයි.ආදරෙන් කතා කරලා ලැජ්ජා කර කර මැඩම් දුන්න දඬුවම නම් කියලා වැඩක් නෑ.මම ඕවා හිත හිත එදා රෑ 8 විතර වෙනකන් නිදාගත්‍තා.පහුවදා ඉස්කොලේ ගියේ නැත්තෙත් අමාරුවට.

මතුසම්බන්ධයි……

මේවත් කියෙව්වද?

අනූෂා (වෙනස් වූ පවුල් දිවිය​) – Sinhala Wal katha

   

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *