මායම – 02 කොටස (NEW)

පැමිණ සිටින්නේ තම සොහොයුරාගේ බිරිදගේ මල්ලී කෙනෙක් වූ බන්දුල බව ඩල්සි හදුනාගත්තාය. “ආනේ…. මේ ලොක්කනෙ… ෂහ්.. දැන් දියුණු වෙලානෙ…” නම බන්දුල වුවත් බොහෝ දෙනෙක් ඔහු හදුන්වන්නේ ලොක්කා යන අන්වර්ථ නාමයෙනි. “බයික් එකක් ගත්ත අක්කෙ… ඉතිං කොහොමද සැප සනීප…” ඩල්සි මිදුලට පැමිණ සිටියාය. ඇගේ පිටුපසින් ඉර පායා තිබිණි. පිටුපසින් වැටී තිබූ ආලෝකය ඇය ඇද සිටී තරමක් තුනී ගවුම විනිවිද බන්දුල වෙතට ගමන් කරමින් තිබිණ. එසේ විනිවිද එද්දී ඩල්සිගේ දෙපා වල ගැටුන ආලෝකය දෙපා විනිවිද ගමන් කරන්නට අපහසු වූයෙන් එහි ප්‍රතිඵල ය වූයේ ඩල්සිගේ පෘෂ්ඨිමත් දෙපා වල සෙවනැල්ල බන්දුලට මනාව දර්ශණය වීමයි. අවිවාහක තරැණයෙක් වූ බන්දුලට වැන්දඹු ගැහැණියක වූ ඩල්සිගේ නිරැවත් දෙපා වල සෙවනැල්ල නෙතට රසයක් ගෙන ආවේය. “ගෑණි යටට සායක්වත් ඇදල නැතුවයි ඉන්නේ… පට්ට කකුල් දෙක අප්පා…” බන්දුල තමා
දෙස අමුතු ආකාරයකට බලනු දුටු ඩල්සිට කිසියම්
සහනදායක හැගීමක් දැනෙන්නට විණ. “ඉතිං…..
මොකද උදේම මේ පැත්තෙ…” “නෑ අක්කෙ… අද
අක්කලගෙ කුරැදු ඉඩමෙ නුහුරැ පාහින්න කියලයි
ආවෙ… එයාලගෙ කැත්ත මෙහේ ඇත්තෙ කිව්වෙ..”
“ආ…… ඔව්… ඔව්… එන්න ඉතිං ගෙට…” ඩල්සිගේ
ආරාධනයෙන් බන්දුල ඇය නුවනට යන්නට
වූවේය. කැත්ත තිබුනේ කුස්සියේ
යටය.
බන්දුල ඩල්සි පිටුපසින් කුස්සියටම ගියේය. “ලමයි
දෙන්න ස්කෝලෙ ගිහිල්ලද අක්කෙ…” “ඔව්….
දවල්ට මම විතරයි ගෙදර…” ඩල්සි කැත්ත ගැනීමට
පහත් වූවාය. පහත් වූ ඩල්සිගේ හැඩ වූ හුරැබුහුටි
නිතඹ දෙස ආසාවෙන් බලා හුන්නේය. ඩල්සිගේ
වඩා විශාල නොවූ තට්ටම් යුවල ස්පර්ෂ කිරීමට
තම දෑත් ගත් උත්සාහය බන්දුල යටපත් කරගෙන
හුන්නේ අපහසුවෙනි. “ආ… මුවහත නම් නෑ
වගේ…” ඩල්සි බන්දුලට කැත්ත දෙමින් කීවාය.
“ම්… එහෙනම් මම යන්නද…” බන්දුල කිවේ
යන්න හිතාගෙනම නොවේය. “ඉන්න… තේ ටිකක්
බීල යන්න….” ඔහු ඇයගේ ආරාධනය එක පයින්ම පිලිගත්තේය. ඔවුහු ආගිය තොරතුරැ කතා කරන්න විණ. “ප්‍රශ්ණ තමයි මල්ලි…. වැඩකට කෙනෙක් නෑ… මට තියෙන වැඩ කරන්නත් බෑ… මොනව කරන්නද කියල හිතාගන්න බෑ..” ඩල්සිගේ දුක් ගැනවිල්ල අසා බන්දුලගේ හිත උනු වූයේ තවත් අදහසක්ද ඇතිවය.
ඩල්සි පුටුවෙන් නැගිට බන්දුල බී අවසාන කල
පීරිසි කෝප්පය ගෙන ගෙතුලට පියමැන්නාය.
පුටුවේ වාඩි වී සිටින අතරතුර ඩල්සි ඇද සිටි ගවුම
ඇගේ තට්ටම් යුවල අතරට ගුලි වී තිබුනේ ඇය
යටට සායක්වත් පෑන්ටියක්වත් ඇද නොසිටි
හෙයිනි. තමාට පිටුපා ගෙතුලට යන ඩල්සිගේ
තට්ටම් යුවල බෙදන විවරයට ගුලි වී එම විවරය
මනාව දුටු බන්දුලට ඉවසුම් නැති විණ. නමුත්
බලහත්කාරයෙන් ලබා ගන්නා ප්‍රමාණයට වඩා
කැමැත්තෙන් ලබා දෙන ප්‍රමාණය වැඩි බව බන්දුල
තේරැම් ගෙන තිබිණ. මද දුරක් ඇවිද ගිය ඩල්සි
අතක් පිටුපසට කර තම තට්ටම් දෙක අතර සිරව
තිබූ ගවුම නිදහස් කලේ ගාණක්වත් නැතුවය.
“අක්ක ඔය එක එකාට පාච්චල් වෙන්න යන්න ඕන Dr…
මේ වැඩේ ඉවරයක් කරල මම අක්කගෙ
වැඩෙත් කරල දෙන්නම්….” ඩල්සි පැවසූ දාසගේ
කතාව අසා හුන් බන්දුල කීවේය. “අනේ ලොකු
උදව්වක් මල්ලි… අරයගෙ පෙන්ෂන් එකෙන්
හැමදේම කරන්න අමාරැයි..” “අක්කට උදව්වක්
ඕන නම් මට කියන්න…” බන්දුලගේ සිත ඒ
තරමටම උණු වී තිබිණ. බාගෙන කන්න තියෙන
වලක් ඉහගෙන කා යුතු නැතැයි ඩල්සි කල්පනා
කලාය. “දැනට නම් එහෙම ලොකු ස ද
ප්‍රශ්ණයක්
වුනොත් ඔයාට
නෑ මල්ලි…. මම
ඕන
කියන්නකෝ…” ආපසු යද්දී ඩල්සිගේ නිතඹට
තට්ටුවක් දාන්නට සිත් වූවත් එකවරම එවැනි
ක්‍රියාවකට යොමු වීම නුසුදුසු යයි බන්දුලට සිතිනි.
බන්දුල පිටත්ව ගිය පසු ඩල්සිට මහත් සැනසිල්ලක්
දැනින. ඔහු යන දෙස ඇය බලා හුන්නේ
තෘප්තිමත් දෑසිනි. කසාද බදින වයසේ පසු වූවත්
තවමත් ඒ පිලිබදව වගේ වගක් නැතුව සිටින
උත්සාහවන්ත තරැණයෙක් වූ බන්දුල අතේ
යහමින් මුදල් ඇතැයි ඩල්සි කල්පනා කලාය. “තවම
කව්රුවත් හොයා ගත්තෙ නැද්ද කියල අහන්නත්
බැරි වුනා… වටේටටම ගෑණු ඇති.. ඒකයි ඔහොම ඉන්නෙ.. බන්දුල වගේ පිරිමියෙකුට ආස
හිතෙන්නෙ නැති ගෑණි කව්ද..” බන්දුලගේ
ශක්තිමත් බාහු යුවල සිහිපත් කරමින් ඩල්සි
සිතුවාය. සේපාලගේ ඉදිරියට නෙරා ආ කුස
වෙනුවට බන්දුලගේ පැතලි කුස ඩල්සිට ආසාවක්
ගෙන ආවාය. තම වැඩ කර දුන් පසු බන්දුල ආසා
කරන විදියකට කුලිය ගෙවන්නට ඩල්සි තීරණය
කර ගත්තාය. පසුදා උදෑසන බන්දුල පිලිගැනීමට
ඩල්සි සූදානම් වන්නට වූයේ පාන්දර සිටය. සිය
දරැවන් දෙදෙනා පාසල් යවා ඇය බන්දුල
අපේක්ෂාවෙන් පසු වූවාය. බන්දුල පැමිණෙන
පෙරමගට ඩල්සි ගියේ සිනා කටක් පුරවාගෙනය.
“මෙයා උදෙන්ම ඇවිත්…” ඇගටම ඇලුන හිර
සායකිනුත් සැහැල්ලු කර හා අත් නැති ටී
ෂර්ටයකිනුත් සැරසී හුන් ඩල්සි දෙස බලමින්
බන්දුල සයිකලයෙන් බැස්සේය. “උදෙන්ම ආවම
කොයි වැඩටත් ලේසියිනේ…” “අක්ක දන්නවද ඔයා
මෙහේ එන විත්තිය…” තමාගේ නෑනා වූ
බන්දුලගේ සහෝදරිය සමග ඩල්සිගේ එතරම්
හිතවත්කමක් නොතිබිණ. “ඔව්… මම කිව්වා…
ඩල්සි අක්කගෙ කානුව සුද්ධ කරන්න යනවා
කියලා…” බන්දුල කී දේහි කිසියම් යටි අරැතක්
තිබෙන බව ඩල්සිට වැටහුනද ඇය ඒ වගක්
නොඇගවූවාය. “ඉතිං…… ඔයාට බැන්නද…” ඩල්සි
යටැසින් බන්දුල දෙස බලා සිහින් ස්වරයකින්
ඇසුවාය.
“D….
බනින්නෙ මොකටද… උඹ
කොහොමත් තනියම ඉන්න ගෑණුන්ගෙ කානු
සුද්ධ කරන්න දක්ෂයිනෙ කියල නම් කිව්වා…” එය
බන්දුල තමා වෙනුවෙන් අතින් දාපු කොටසක් බව
ඩල්සිට වැටහුනාය. “හ්මී…. මම කිරිබත් හැදුවා..
කාල හිටිමු….” “ෂා…. ..
ඔයා කිරිබත් හැදුවද…
ඔයාගෙ කිරිබත මාර රසයිනේ….” එහි යටි
අරැතක් සිතා ගැනීමට ඩල්සි උත්සාහ ගත්තද එම
වෑයම නිශ්ඵල විණ. ඩල්සි පදිංචිව හුන් ඉඩම
අක්කර එකහමාරක පමණ විශාලත්වයකින් යුතු
විණ. ඉන් අක්කර භාගයක තරම ප්‍රමාණයක ගෙය
හා වෙනත් බෝග වගා කර තිබූ අතර අක්කරයක
පමණ තේ වගා කර තිබුනි. ඉන් අක්කර භාගයක්
පමණ තැනිතලාව වූ අතර ඉඩම අවසානයේදී
අක්කර භාගයක පමණ කදු ගැටයක තේ වගා
කර තිබිණ. ඩල්සිගේ ඉඩම වටවී තිබූ ඉඩම් වලින්
දෙකක කුරැදු වගා කර තිබූ අතර පිටුපස ඉඩම කැලෑවට ගොස් තිබිණ. කානු ගොඩ දැමීමට තිබුනේ ඉඩම පිටුපස කොටසේ කදු ගැටය මත පිහිටි කොටසේ ය. “හරියට නඩත්තු කලොත් මේකෙන් මාසෙකට දලු කිලෝ දාහ පන්නල කඩන්න පුලුවන් අක්කෙ….” ඉඩම දෙස බලමින් බන්දුල කීවේය. “මොන පිස්සුද… මාසෙට පන්සියක් කඩන්නෙත් අමාරැවෙන්…” බන්දුල කානුව ගොඩ දාන්නට පටන් ගත්තේය. වෙහෙස වීමෙන් ගැලූ දාඩියෙන් බන්දුලගේ නිරැවත් උඩුකයේ ඉලිප්පුන මස් පිඬු දිස්න ගසන ආකාරය දෙස ඩල්සි ආසාවෙන් බලා හුන්නාය. “අක්කට පුලුවන් නම් මේ ගොඩ දාන පස් තේ පේලි අතර දාන්න… හොද පෝර පස්…” “ඇත්තද… ඉන්න එහෙනම් මම ගෙදරට ගිහිල්ල තාච්චියක් අරන් එන්නම්…” “ඔය කොට්ට උර ඇදගෙන නම් මේ වැඩ කරන්න බැරි වෙයි.. කලිසමක් ඇදන් එන්න…” ඩල්සිගේ ලැසි ගමන නිසා උඩ පනින හුරැබුහුටි තට්ටම් යුවල දෙස බලමින් බන්දුල කීවේය. ඩල්සි බන්දුල දෙස බලා රාගික සිනාවක් හෙලුවාය.

නිවසට ගිය ඩල්සි ආපසු ආවේ සිය සැමියා
ගුණසිරිගේ පරණ කලිසමක්ද ඇදගෙනය.
ඩල්සිගේ නිතඹ මහ විශාල එකක් නොවූවද
ගුණසිරි කෙට්ටු පුද්ගලයෙක් වූ බැවින් එම කලිසම
ඇයට හිරවිණ. කලිසමට ඩල්සිගේ හුරැබුහුටි
තට්ටම් යුවල තද වී තෙරපී තිබෙනු දුටු බන්දුලට
අාසා සිතිනි. “කොහොමද ඔය නඩි පස්ස ඕක
ඇතුලෙ බස්ස ගන්නෙ… තෙල් ගාලද.” බන්දුල
ඇසක් ඉගිමරමින් ඇසුවේය. “අනේ යන්න….. මගේ
පස්ස තඩි නෑ…” ඩල්සි දැරියක මෙන් තොදොල්
වූවාය. ඩල්සි නැමෙන දිග හැරෙන විට හැඩ වන
නිතඹ දෙස බන්දුල බලා හුන්නේ කොයි
මොහොතක හෝ කලිසමේ මැහුම් ඉරාගෙන
ඇගේ තට්ටම් යුවල එලියට පනින්දැයි කියාය.
“ඉතිං….හැමදාම ඔහොම ඉන්නද කල්පනාව..”
ඩල්සි තාච්චියට පස් පුරවන අතරේ විමසුවාය.
“ඇයි මෙහෙම ඉන්න එක හොද නැද්ද..” ඩල්සි
ඇසුවේ කුමක් ගැනදැයි බන්දුල වටහා ගත්තේය.
“වයසට ගියාම වතුර ටිකක්වත් දෙන්න දරැවෙක්
ඉන්න එපාද…” “අක්ක හිතන්නෙ අක්කගෙ ලමයි
වයසට ගියාම ඔයාට සලකයි කියලද..” “අනේ මගේ එහෙම බලාපොරොත්තුවක් නෑ…” “අක්ක
බොරැ කියන්නෙ… හැමෝම ලමයි හදන්නෙ
එහෙම අදහසක් ඇතුව තමයි.. ඒත් අක්කෙ ටිකක්
හිතල බලන්නකෝ… මේ ආර්ථික රටාවත් එක්ක
කෙනෙක්ට සල්ලි පස්සෙ දුවනව ඇරෙන්න
තමුන්ගෙන් ඉටු වෙන්න ඕන යුතුකම් ඉටු කරන්න
වෙලාවක් තියෙනවද කියල…” බන්දුලගේ අදහස්
ඩල්සි පුදුම කරවීය. “ඒක නම් ඇත්ත තමයි
ඉතිං….” “ඉස්සරහට මේ · තත්වෙ තවත් වැඩි
වෙනවා… අක්කගෙ ලමයි කසාද බදින වයස වෙද්දි
එයාලට එයාල ගැනවත් බලන්න වෙලාවක් නැතුව
යනවා.. මුකුත් හිතන්න එපා මම මෙහෙම
කිව්වට… කසාද බැදල ලමයි හැදුවත් නැතත් අපි
සේරටම මැරෙන්න වෙන්නෙ මහලු නිවාස වලම
තමයි…” බන්දුල කියන්නේ විය නොහැක්කක්
නොවන බව ඩල්සිට සිතිනි. “ඔව්… එහෙම වෙන්න
පුලුවන්.. ඒ වුනාට ඉතිං තමුන්ටම කියල
ගෑණියෙක් ඉන්න එපැයි…” ඩල්සි බන්දුල දෙස
යටැසින් බලමින් කීවාය. “ඇයි… එහෙම නූනොත්
වටේ පිටේ ඉන්න අනුන්ගෙ ගෑණුන්ට කරදරේ
හින්දද…” “ඒවා අපි දන්නෙ නෑ… හැබැයි ඉතිං තමුන්ටම කියල ගෑණියෙක් නැති…. තමුන්ටම
කියල මිනිහෙක් නැති ජීවිතේ වැඩක් නෑ…” ඩල්සි
අන්තිම වදන් පෙල කීවේ දුකින් බව බන්දුලට
වැටහිනි. යකඩය පදමට රත් වීගෙන එතැයි
බන්දුලට සිතිනි. යකඩය තමාට අවශ්‍ය ලෙස හැඩ
ගසා ගත යුතුයයි හෙතෙම කල්පනා කලේය.
“අක්කට තියෙන්නෙ ආයෙ කසාදයක් කරගන්න…”
ඩල්සි කරමින් හුන් වැඩය නවතා බන්දුල දෙස
බැලුවේ තරමක් විමතියෙනි. “…. පිස්සුද… අනේ
මට ඕන්නැති කසාදයක් නෑ… අර පුංචි එවුන්
දෙන්නත් හදාගෙන ඉන්නවා මිසක්…” “ඒ වුනාට
දැන් අක්කමනෙ කිව්වෙ තමුන්ටම කියල
මිනිහෙක් නැති ජීවිතේ වැඩක් නෑ කියල.. එහෙම
එකේ අක්කට තව වයසත් තියෙනවනෙ…” “හරි…
මම බැන්ද කියමු…. මට ඒ මිනිහ වෙනුවෙනුත් ලමයි
හදන්න වෙනව… එතකොට මගේ ලමයින්ට යන
කල මොකක්ද..” “එතකොට ඒ ලමයිත් අක්කගෙ
ලමයි තමයිනෙ… ඔය එහෙම අය ඕනෙ තරම්
ඉන්නෙ… අනෙක අක්ක තාම කිරි ගන්න පුලුවන්
එලදෙනක්නෙ…” බන්දුල කීවේ ඩල්සිගේ පිරැණු
ලැම දෙස බැල්මක් හෙලමිනි. “ආ…. ඔයාට දැන් මාව පේන්නෙ එලදෙනක් විදියටද…” ඩල්සි බන්දුල
දෙස නෝක්කාඩු බැල්මක් හෙලමින් කීවාය. “නෑ..
ගොන්නු කුලප්පු කරන හොද කේප්ප වැස්සියක්
විදියට…” “යන්න අ…….” ඩල්සි රාගික බැල්මක්
හෙලමින් කීවාය. “ම්…. දවලුත් වුනා.. මොකටද
මම මෙතන ඉදං ගොන්නු කුලප්පු කරල… මට
දවල්ට මොනවහරි උයන්නත් තියෙන එකේ ගෙදර
යනවා..” ඩල්සි ගියපසු බන්දුලට පාලුවක් දැනින.
නමුත් හිතේ හටගෙන තිබූ බලාපොරොත්තුව
ඔහු ක්‍රියාශීලී කලේය. දිවා ආහාරයෙන් පසුව
නැවතත් ඔවුන් දෙදෙනා ඉඩමට ගියෝය. “ගියාට
වහීවිද දන්නෙ නෑ ලොක්කෝ…. අන්න වැහි
කලුව…” “ඔය ආවට වහින එකක් නෑ…. තව
ටිකයිනේ තියෙන්නෙ ඒ ටිකත් ඉවර කරමු…”
ඔවුනට පැය භාගයට වඩා වැඩ කිරීමට හැකි වූයේ
නැත. එක්වරම මහ වරැසාවක් කඩා වැටෙන්නට
විණ. බන්දුල උදැල්ල හා අලවංගුව රැගෙන
දුවන්නට සැරසුන අතර ඩල්සි බිම තිබූ තාච්චිය
ගැනීමට එක්වරම පහත් වූවාය. “අනේ….හ්..”
එක්වරම ඩල්සි නැගූ හඩින් බන්දුල හැරී බැලුවේය.
උදෑසන සිටම බොහෝ අපහසුවෙන් ගුණසිරිගේ
කලිසම තුල සිරව හුන් ඩල්සිගේ හුරැබුහුටි
තට්ටම් යුවල කලිසම දෙපලු කරගෙන එලියට
පැන තිබිණ. තෙල් බේරෙන සුදු පැහැයෙන් දිස්න
ගසමින් තිබූ තට්ටම් යුවල දුටු බන්දුලගේ දෑස්
දොඹ ගෙඩි දෙකක් මෙන් විශාල විණි. බන්දුලගේ
බැල්ම තම නිරැවත් නිතඹට එල්ල වූ වග වටහා
ගත් ඩල්සි වහා තම අත තිබූ
වු තාච්චිය පිටුපසට
කර නිරැවත් තට්ටම් යුවල මුවා කරගත්තාය.
වර්ෂාව තවත් හුස්මක් ගත්තේය. තම සිරැරට
වැටෙන වැහි බිදු වාෂ්ප කිරීමට තරම් උණුසුමක්
තම සිරැර තුල වැඩෙන බව බන්දුලට තේරින.
ඔහුට ඉවසුම් නැති විණ. හෙතෙම වහා පැන ඩල්සි
තම නිරැවත් නිතඹ මුවා කරගෙන හුන් තාච්චිය
උදුරාගෙන ඉවතට විසි කලේය. “අ… අනේ..හ්…
එප්පා…හ්” තාච්චිය ඉවත් වීමෙන් නැවත වතාවක්
නිරැවත් වූ තම තට්ටම් යුවල දෑතින් වසා ගැනීමේ
අසාර්ථක උත්සාහයක යෙදෙමින් ඩල්සි කෙදිරි
ගාන්න වූවාය. ඩල්සි තමා සිටින
දෙසට
පිටුපාහරවා ගත් බන්දුල ඇය අසල බිම වාඩි
වූවේය. ඔහුට ඩල්සිගේ තට්ටම් යුවල පෙනෙන ප්‍රමාණය මදි විණ. හෙතෙම ඩල්සි ඇද සිටි
කලිසමේ ඉරී තිබූ දෙකොණින් අල්ලා දෙපසට
ඇද්දේය. කලිසම ඉරී ගියේ ඩල්සිගේ මුලු නිතඹම
නිරැවත් කරමින. “අ…. අනේ…හ්.. අයියෝ…හ්..”
බිත්ති හතරක් ඇතුලට පිරිමියෙකු ඉදිරියේ
නිරැවත් වීමට ඩල්සිගේ සිතේ චකිතයක් ඇති
නොකලද මෙලෙස එලිමහනේ නිරැවත් වීම ඇය
තුල චකිතයක් ඇති කරලීය. බන්දුල තම දෑතින්ම
ඩල්සිගේ සුදෝසුදු තට්ටම් යුවල මිරිකන්න වූයේ
මහත් ලෝලයෙනි. වැහි බිදු පතිත වීමෙන්
ඩල්සිගේ නට්ටම් යුවල තවත් ආකර්ශණීය විණ.
“ක්…… කැරි පුක…. අප්පා…” ඩල්සිගේ නිතඹේ
සුන්දරත්වයෙන් මත් වූ බන්දුල ඇගේ තට්ටමකට
පහරක් ගසා නිරැවත් තට්ටම් යුවල අතරට මුහුණ
ඔබා ගත්තේය. තට්ටමට වැටෙන වැහි බිදු
බන්දුල සිය දිවෙන් ලෙව කන්නට පටන් ගත්තේ
වර්ෂාව නිසා ඩල්සිගේ ගතේ ඇති වෙමින් තිබූ
සීතල මකාලමනි. ඩල්සිගේ තට්ටම් යුවල අතරින්
තම දිවට දැනුන ලුණු රස බන්දුල තවත් සාහසික
කරලීය. ඔහු ඇගේ තට්ටම් යුවල දෑතින් දෙපසට
කරලමින් මුහුණ තව තවත් තට්ටම් යුවල තුලට තෙරපන්නට වූවේය. “අ…. අප්පි…. ගෙදර යමු… …. ලොක්කේ…හ්” කුමන හෝ හේතුවක් නිසා බන්දුල ඩල්සිගේ බහට අවනත වූවේය.
වැස්ස නා කපන වැස්සක් බවට පත් විණ. බන්දුල හා ඩල්සි දෙදෙනාම බත් වන්නට තෙමී තිබිණ. ඩල්සිගේ නිතඹේ රස විදිමින් හුන් බන්දුල නැගිට ඇය දෙස බැලීය. ඩල්සිගේ පුළුල් තොල් සගල වෙව්ලනු ඔහු දුටුවේය. ඒ ආසාව නිසා නොව සීතල නිසාවෙන් බව තේරැන බන්දුලට ඩල්සි කෙරේ අනුකම්පාවක් ඇති විණ. හෙතෙම එක්වරම ඩල්සි තම දෑතින් හරහට ඔසවා ගත්තේය. “අ….. අනේ..හ්… මාව වැටෙයි… අයියෝ..හ්.. බිමින් තියන්න…හ්..” ඩල්සි බන්දුලගේ ගෙල බදාගෙන කෑ ගසන්න වූවාය. ඩල්සිගේ කෑ ගැසීම ගණනකට නොගත් බන්දුල ඇය ඔසවාගෙනම නිවස වෙතට දුවන්නට වූවේය. කිලෝ පනස්පහක හැටක බරකින් යුත් ගැහැණියක් ඔසවාගෙන දිවීමට තරම් ශක්තියක් බන්දුලට තිබිණ. ඩල්සි බන්දුලගේ ගෙල බදාගෙන හුන්නේ තමා සමග ලිංගික සහවාසයේ යෙදීමට සිටිනා පුරැෂයාගේ ශක්තිමත් භාවය ගැන ඇති වූ උද්දාමයෙනි. “ගේ
පිටිපස්සෙන් යමු….. ලමයි දෙන්න ඇති…” නිවස ලං වද්දී ඩල්සි මිමිණුවාය. බන්දුල ඩල්සි බිම තබා නිරැවතින් තිබූ ඇයගේ සුදුපැහැති හුරැබුහුටි තට්ටමක් මිරිකුවේය. “ඌ….යියා..හ්..” ඩල්සි බන්දුල දෙස රාගික බැල්මක් හෙලා හෙවනට වූවාය. “කොහේද ඔය ආයෙ යන්න හදන්නෙ…” ආපසු යාමට සැරසෙනු දුටු ඩල්සි 8 දුල ඇසුවාය. “උදැල්ලයි.. අලවංගුවයි.. තවම ඉඩමෙ.. මං අරන් එන්නම්…” “ඒවා තිබිච්චාවෙ අනේ… ඔයා ඇවිත් නා ගන්න…” “එහෙම බෑ.. වැඩක් කලා නම් ඒ ආයුධ හෝදල අරන් තියන්න ඕන… අක්ක නා ගන්න… අර එලියෙ ෂවර් එක ලග තුවායක් තියල තියන්න මට නා ගන්න…” වැස්ස නොනවත්වාම වසින්න විණ. නෑමෙන් පසුව ඩල්සි සුපුරැදු ලෙස දණිස ගාවට කොට නිතඹ කැපී පෙනෙන සායක් හා කර නැති සැහැල්ලු ටී ෂර්ටයක් ඇද හුන්නාය. වෙනදාට නින්දට යන විට පමණක් නොපලදින තන පටය ඩල්සි අද පැලද නොසිටියාය. එහෙයින්, සීතල නිසාවෙනුත් බන්දුලගේ අදිසි චුම්භනය හේතුවෙනුත් ඉලිප්පී තිබුන තනපුඩු සැහැල්ලු ටී ෂර්ටයෙන් මතු වී පෙනෙන්නට විණ. බන්දුල ඒවා දෙස ආසාවෙන් බලන්නට විණ. ඩල්සිගේ පියයුරැ යුවල තරමක් විශාල බව ඔහුට පෙනින. “මරැ දවසෙ මාත් නැවතුනේ නේද…” ඩල්ස් ඊට පිලිතුරක් දීමට මත්තෙන් පලාතම එකාලෝක කරමින් විදුලියක් ගසා ගෙරවීය. ඒ සමගම විදුලිය විසන්ධි වී නිවසම අදුරේ ගිලිනි.
අකුණු ශබ්දයට බිය වූ ඩල්සිගේ දරැවන් දෙදෙනාම
බන්දුලගේ ඇගේ එල්ලුනෝය. “ඉටිපන්දමක්වත්
කොහේද දන්නෙ නෑ. අනේ…” ඩල්සි කලුවරේම
අතපත ගාන්න වූවාය. “මං ගාව තියෙනවා හොද
ලොකු ඉටිපන්දමක්.. පත්තු කරගන්න පුලුවන්නම්
දෙන්නම්…” බන්දුල කී ඉටිපන්දම කුමක්දැයි ඩල්සි
වහා වටහා ගත්තාය. “ඔය ඉටිපන්දම දැන්
ගොඩක් වෙලාවක ඉදින් පත්තු වෙලානෙ
තියෙන්නෙ කොහොමටත්… මම වෙන එකක්
හොයා ගන්නම්…” “ඇයි.. ඔයා ලග තියෙන අර
ලොකු පංච බෙල්ලා… ඒක කනපිට හරවලා
තිරයක් දාල ගත්තනම් මරැ… බෙල්ල ලොකු නිසා තෙල් බෝතලයක් විතර වැටෙයි…” බන්දුල තම
ලමුන් ඉදිරිපිට තබාගෙන කියන කතා පිලිබදව
ඩල්සිගේ සිතේ නෝක්කාඩුවක් ඇති විණ.
“මොනව කියනවද මංද…” “ඇත්තද…. අම්මි…
ලොක්කෙ අන්කල් කියන්නෙ…
අම්මි
ලභ
බෙල්ලෙක් ඉන්නවද… අපි දැකල නෑනේ…” තම
දියණිය අසන විට ඩල්සිගේ මුහුණ විලියෙන් රතු
විණ. “ඒක අහගන්නවා.. කියපු කෙනාගෙන්ම…”
ඩල්සි – කෝප ගත්වග
කතාවට
කලුවරේම
රැම් ගත් බන්දුල
ඩල්සි සිටින ඉසව්ව
බන්දුල ඇගේ තනයක්
මිරිකුවේය. “ඌ…යි…” ඩල්සි කලුවරේම පහරක්
ගැසීය. පහර වැදුනේ බන්දුලට නොව ඩල්සිගේ
දියණියටය. “මොකද අම්මි මට ගහන්නේ…
පිස්සුද..” “ගනන් ගන්න එපා දුව… අම්මිට හවස
ඉදල පිස්සු…” බන්දුල දියණිය අස්වසමින් කීවේය.
“පිස්සුව හොද කරන්න එපැයි එහෙනම්…” ඩල්සි
රාගික ස්වරයකින් කීවාය. ඇගේ මුහුණේ තිබූ
රාගික බව කලුවර නිසා බන්දුලට නොපෙනින.
“පිස්සුව හොද වෙන්න ඉන්ජෙක්ෂන් එකක්
දෙන්නම් තව රෑ වෙලා….” ඉන්ජෙක්ෂන් එක වදින්නේ කොතනකටද යන්න දන්නා ඩල්සි තෘප්තිමත් සිතකින් ඉටිපන්දමක් සොයන්න වූවාය.
ඉටිපන්දමක් සොයාගත් ඩල්සි එය දල්වාගෙන කුස්සියට ගොස් රාත්‍රි ආහාරය සූදානම් කරන්න වූවාය. ඩල්සිගේ දරැවන් දෙදෙනාද සමගින් කුස්සියට ගිය බන්දුල ඔවුන් දෙදෙනාම උකුලට ගෙන කතන්දර කියා දෙන්නට වූයේ පොල් ගාණ විටත් එලවලු කපන විටදීත් ලතාවකට ලෙල දෙන ඩල්සිගේ හුරැබුහුටි නිතඹ වෙත අනග බැලුම් හෙලමින. ඩල්සි මහත් තෘප්තියකින් පසු වූවාය. මෙය සෑම ගැහැණියකගේම සිහිනය නොවෙදැයි ඇය කල්පනා කලාය. දවසේ වැඩ නිම කොට බිරිද කුස්සියේ ආහාර පිලියෙල කරද්දී ඇය අසලට වී සිය දරැවන් සමගින් සුරතල් බස් දොඩන ආදරණීය සැමියෙකු ලබන්නට ගැහැණියක් පින් කල යුතු යයි ඩල්සි සිතුවාය. තමාගේම නොවුනද එම තෘප්තිමත්භාවයiයාන්තමින් හෝ ගෙන දීමට බන්දුල සමත් වූ බව ඩල්සිට සිතිනි. “අද මේ දෙන්නට මාව ඕන නෑ නේද…” ආහාර කවන ලෙස බන්දුලට ඇවිටිලි කරන සිය දරැවන් දෙදෙනා දෙස බලමින් ඩල්සි කීවේ පහන් සිතිනි. “ලමයින්ට විතරද කවන්නේ………” බන්දුල ඩල්සි දෙස බැලුවේය. ඇගේ දෙනෙත්වල තිබූ අසරණ බව බන්දුලගේ සිතේ ඩල්සි පිලිබදව විරාගික ආදරයක් ඇතිකර ලීය. “ආ… ලොකු බබත් එන්න එහෙනම්…” බන්දුල ලවා බත් කටක් කවාගත් ඩල්සි සිය දෙනෙතට ඉනූ කදුලු පිසදා ගත්තාය. ආහාර ගත් විගස දරැ දෙදෙනාට බන්දුලගේ උකුල උඩම නින්ද ගොස් තිබිණ. ඒ දෙදෙනා ඇද මතින් ගොස් තැබූ බන්දුල තවමත් කුස්සිය අස්පස් කරන ඩල්සි වෙත ගියේය. “අද දරැවො දෙන්නා ගොඩක් සතුටින් හිටියෙ…” “දරැවො දෙන්න විතරද……… ඇයි දරැවන්ගෙ අම්මා සතුටින් නෙමෙයිද…” බන්දුල ඩල්සි පිටුපසින් ගොස් ඇගේ උරහිස් මත දෙඅන් තැබුවේය. ඩල්සි වහා බන්දුල දෙසට හැරී ඔහුගේ ලය මත මුහුණ හොවාගෙන අඩන්න වූවාය. බන්දුල සෙනෙහසින් ඇය තුරැල් කර ගත්තේය. “ඇයි මේ….” බන්දුල ඩල්සිගේ හිස අතගාන්නට වූවේය.

ඩල්සිගේ තනපටින් ආවරණය නොතිබූ තිසරැන්
බන්දුලගේ නිරැවත් ලැමේ තෙරපෙන්නට විණ.
පියයුරැ යුවලත් බන්දුලගේ ලැමත් අතර වූයේ
තුනී රෙදි කඩක් පමණක්ම විණ. ඩල්සිගේ පියයුරැ
යුවලේ පහස බන්දුලගේ සිතේ ඇය කෙරේ ඇතිව
තිබූ විරාගික ආදරය රාගික ආශාවක් බවට පත්
කරන්නට සමත් විණ. හෙතෙම ඩල්සිගේ පිට මත
තිබූ තම දෑත් ඇගේ නිතඹ දක්වා ගෙන ගියේය.
ඩල්සිගේ නිතඹ පුරා තම අතැගිලි යවමින් බන්දුල
ඇගේ හුරැබුහුටි තට්ටම් යුවල තෙරපන්නට
වූවේය. ඩල්සිගේ සිරැරද ක්‍රමයෙන් උණුසුම්
වන්නට වූවේය. ඇය හිස ඔසවා බන්දුල දෙස
බැලුවාය. ඩල්සිගේ ලා රත්පැහැ ගත් පිරැණු
දෙතොල ඉටිපන්දම් එලියෙන් වුවද බන්දුලට
හැඩට පෙනින. ඔහු ඩල්සිගේ නිතඹ මත තිබූ තම
එක් අතකින් ඇගේ නිකට ඉහලට ඔසවා ඩල්සිගේ
පිරැණු දෙතොල තම දෙතොලින් චුම්භනය
කරන්නට වූවේය. “අ… අපි.. ගෙට යමු….. ….
ලොක්කෝ…හ්..” බන්දුලගේ මුවින් තම දෙතොල
මුදවා ගත් අවස්ථාවක ඩල්සි අමාරැවෙන් වචන
ගලපා ගත්තාය. බන්දුල තම ග්‍රහණය ලිහිල් කලේය. ඩල්සි ඉටිපන්දම ගෙන ඉස්සර වූවාය. “සැලෙන.. ලෙලෙන.. දළුව විලස.. නිතඹ ..නලෝලා… නිතඹ නලෝලා…” බන්දුල ගීතයක් මුමුණමින් තමාට පිටු පා යන ඩල්සිගේ තට්ටමක් මිරිකුවේය. “ඌ…යි.. අනේ…හේ.. මෙයාට ගෑණියෙකුගෙ පස්සක් පෙන්නන්න බෑනේ…. පුදුම පෙරේත කමක්නෙ තියෙන්නෙ…” ඩල්සි නෝක්කාඩු බවත් රාගික බවත් මුසු වූ බැල්මක් බන්දුල වෙත හෙලමින් කීවාය. “කිරි හට්ටිය වගේ තියෙන මේ පුක දැක්කම කාටද හලෝ පෙරේත හිතෙන්නෙ නැත්තෙ.. කැරි පුක අප්පා…හ්..” බන්දුල නැවතත් ඩල්සිගෙ තට්ටමක් මිරිකමින් කීවේය. “ඔන්න ඕව තමයි මට පේන්න බැරි…. ලැජ්ජ නැද්ද අනේ කුණුහරැප කියන්න… මට නම් අප්පිරියයි…” “ඒ වුනාට කුණු හරැප කිය කිය හුකද්දිනෙ ආතල්…” “ඔය ඉතිං… ආයෙමත් කියනවා… කුණුහරැප අහන කොට මට කරන්න හදන වැඩෙත් එපා වෙනවා…” එවර නම් බන්දුල මෙල්ල විණ.
කාමරයට පිවිසි විගස බන්දුල ඩව බදා ගත්තේ
ඇය පියයුරැ යුවලද මිරිකී යන පරිද්දෙනි. ඩල්සිගේ
කොණ්ඩයෙන් හැමූ ෂැම්පූ සුවද උද්දීපනය වී තිබූ
බන්දුලගේ ඉදුරන් තවත් උත්තේජනය කරවීය.
හෙතෙම ඩල්සිගේ කෙස් කලඹ මෑත් කර ඇගේ
නිරැවත් ගෙල පිටුපස ලෙව කෑවෛළ්ය. තම තට්ටම්
යුවලට තෙරපෙන බන්දුලගේ ප්‍රාණවත් වූ අවයවය
එසේ මෙසේ එකක් නොවන බව ඩල්සිට දැනින.
“අ… අපි ඇදට යං…. අනේ..හ්..” බන්දුලගේ
ග්‍රහණයෙන් මිදුන ඩල්සි මුනින්තලාව ඇදේ
වැතිරැනාය.
ඇය බන්දුලට නමා වෙන
පැමිණෙන්නටයි කියන්නාක් මෙන් සිය නිතම
දෙපසට වනන්නට වූවාය. බන්දුලට තව දුරටත්
ඉවසා සිටිය නොහැකි විණ. ඔහු තම සරමේ ගැටය
ලිහිල් කලේය. එය ඔහුගේ දෙපා මුලට වැටුනේ
රිටක් මෙන් ඉදිරියට දික්ව තිබූ ඔහුගේ ලිගුවේද
පටලැවෙමිනි. බන්දුල ඩල්සිගේ ඉණ දෙපසින්
අල්ලා ඇයව උඩුබැලි අතට හැරවූවේය. බන්දුල
ඉන්නේ අමු හෙලුවෙන් බව දුටු ඩල්සි දෑස් පියා
ගත්තාය. බන්දුල ඩල්සිගේ බකෙණ්ඩා දෙකෙන්
අල්ලා තමා වෙතට ඇද ගත්තේ ඇගේ නිතඹ ඇද ගැට්ට ට එන පරිද්දෙනි. අනතුරැව ඔහු ඩල්සිගේ
සාය උස්සන්නට වූවේය. ඉහලට යන්න යන්න සුදු
පැහැයෙන් දිදුලන ඩල්සිගේ පිරැණු කලවා යුවල
බන්දුලගේ සිත ගිනියම් කලේය. “ෂා………”
ඩල්සිගේ මවිල් වලින් තොර වූ පැහැපත් යෝනිය
දුටු බන්දුලට නොදැනුවත්වම කෙල පෙරින. “අ….
අක්කට ත්… තියෙන්නේ..හ්.. පට්ට හුත්තක්නේ….
ස්ථානයට සිය මහපටැගිල්ල තබමි ංවේදීම
අප්පා..හ්” බන්දුල ස්ත්‍රී යෝනියේ
“ආ…හ්..”
බන්දුල ඩල්සිගේ දෙපා ඉහලට ඔසවාගෙන ඇගේ
දෙපා අතරට පිවිස තම ප්‍රාණවත් පුරැෂ ලිගුව
ඩල්සිගේ යෝනි තොල් වල ඉහල කෙලවරේ වූ
භගමණියේ ස්පර්ශ කරන්නට වූවේය. “අ…
අනේ.හ් ලොක්කෝ…….” ඩල්සි සිය උකුල
නලවමින් කෙදිරිගාන්න වූවාය.
ඩල්සි බන්දුලගෙන් බලාපොරොත්තු වූයේ මෘදු සංසර්ගික ක්‍රියාවකි. තම දෙතන සමග සුරතල් වී දිවෙන් යෝනිය සන්තර්පණය කර අවසානයේ එක්වීමක් බලාපොරොත්තු වුවද අවසානයේ ඩල්සිට විදින්නට සිදු වූයේ රලු පහසකි. “ආ…හ්..”
තම භගමණිය මත ඇතිල්ලෙමින් තිබූ බන්දුලගේ
ප්‍රාණවත් වූ අවයවය යෝනි තොල් දෙබෑ කරලමින්
යෝනි මාර්ගයට අවතීර්ණ වූ අවස්ථාව ඩල්සිට
ගෙන ආවේ වේදනාත්මක මිහිරකි. ඩල්සිගේ දෙපා
ඉහලට ඔසවා දනහිස් මට්ටමෙන් අල්ලා ගත්
බන්දුල ඇගේ දෙපා දෙපසට පලල් කොට තබා
ගත්තේ ඇයට දැඩි ප්‍රහාරයක් දීමටය. ඩල්සිගේ
යෝනිය තුල වූ උණුසුම බන්දුල මන්මත් කරලීය.
ඉන්පසු ඇසුනේ බන්දුලගේ දෙකලවාවන් ඩල්සිගේ
තට්ටම් යුවලේ පහල කොටසේ වදිද්දී නැගුණ
‘තග්…. තග්…’ හඬත් ඇදේ පැද්දීම නිසා නැගුණ
‘චිරි… චිරි.. හඩත් ගැහැණියක් රාගාන්විතව
නගන හඩත් පමණක්ය. ඩල්සි සිය ජීවිතයේ
මුහුණ දෙන ප්‍රවේගකාරීම සංසර්ගය අත් විදිමින්
හුන්නාය. බන්දුලගේ දැඩි පුරැෂ ලිගුව තම සුමට
යෝනිය තුල චලනය වන වේගය ඇයට සිතා ගත
නොහැකි විණ. අඩුම තරමේ තත්පරයකට වාර
හතර පහක් බන්දුලගේ ලිගුව තම යෝනි බිත්ති
ඈත් මෑත් කරලමින් ඉහල පහල යතැයි ඇයට
සිතිනි. “ආ…හ්.. අනේ…හ්… අයියෝ…හ්…. ඌ…හ්..
ඉන්න…..හ්…. බෑ…හ්….අනේ….. නවත්තන්න…..
ආ…හ්…. ඌ….හ්…” ඩල්සි විටෙක තම දෑත් වලින්
ඇදට ගසමින්ද විටෙක ඇද ඇතිරිල්ල ගුලි කරමින්ද
කෑ ගසන්න වූවාය. වර්ෂාවේ ශබ්දය නොවන්නට
ඇගේ කෑ ගැසීම නිවසින් පිටතටද ඇසෙන්නට ඉඩ
තිබිණ. ඩල්සි කෙතරම් බැගෑපත් වුවද බන්දුල සිය
ප්‍රහාරයේ වේගය මදකින්වත් අඩු නොකලේය.
නමුත් එක් අවස්ථාවක ඔහු සිය ක්‍රියාව නතර
කලේ යතුරකින් ඇන්ජිමක් නතර කලාක් මෙන්
එක්වරමය. මෙතෙක්
වෙලා
ඉහලට
කර
අල්ලාගෙන හුන් ඩල්සිගේ දෙපා අත්හැරි බන්දුල
දෑත් ඇගෙ සිරැර දෙපසට බර කොට ඇගේ
මුහුණට එඹුනේය. ඩල්සි රාගික දෑස් වලින් සිනා
සුනාය. බන්දුල ඩල්සිගේ පිරැණ තොල් සගල
උරන්නට වූවේය. ඩල්සි සිතුවේ බන්දුලගේ කෙරැම්
ඉවරයයි කියාය. නමුත් තම යටිබඩේ ගැටෙන
බන්දුලගේ ලිගුවේ වූ දෘඩ බව පොඩ්ඩක්වන අඩු වී
නැති බව දැනුන ඩල්සි තම නිගමනය වැරදි යයි
කල්පනා කලේය. බන්දුල ඩල්සිගේ මුහුණත්
ගෙලත් සිප ගත්තේය.
බන්දුලගේ ක්‍රියාවන් හමුවේ ඩල්සිගේ පයෝධර
තුඩු ඉලිප්පී ඇය ඇද සිටි ටී ෂර්ටයෙන් මෝදු වී
පෙනෙන්නට විණ. බන්දුලගේ මුව ඩල්සිගේ ලැම
අසල නතර විණ. ඔහු ඩල්සිගේ ටී ෂර්ටයෙන් මෝදු
වී තිබුන තනපුඩුවක් සිය දෙතොලට තද කර
ගත්තේය. “……..” ඩල්හි එම මිහිර වින්දේ සිය
උඩු කය තරමක් ඉදිරියට කරමින. බන්දුල
මාරැවෙන් මාරැවට ඩල්සිගේ තනපුඩු සිය
දෙතොලේ ග්‍රහණයට ලක් කලේය. බන්දුල සිය
උඩුකය නිරැවත් කර තම පියයුරැ යුවල හා සුරතල්
වන්නේ කොයි මොහොතකදැයි ඩල්සි
නොඉවසිලිමත් වූවාය. ඒ බව ඔහුට කියන්නට
ඇයට ලැජ්ජා සිතිනි. බන්දුලටද ඒ සදහා හදිසියක්
ඇති බවක් පෙනෙන්නට නොතිබිණ. ටික
වේලාවකට පසු බන්දුල ඩල්සිගේ ටී ෂර්ටය
ඔසවන්න වූවේය. ඩල්සිගේ පියයුරැ යුවල නිරැවත්
කල බන්දුල ඒවා දෙස බලා හුන්නේය. තනපට ඇද
සිටිද්දී පෙනෙනවාට වඩා ඒවා ලොකු යයි බන්දුලට
සිතිනි. “මොනවද අනේ බලන්නෙ….” “පැකින්
කැඩුවහමනෙ මේවයෙ ලොකු පේන්නෙ…” බන්දුල
ඩල්සිගේ පියයුරක් අතගාමින් කීවේය. “ඔයාල තමයි ඕවා ලොකු කරල තියෙන්නෙ… ඩල්සි
බහුවචනයෙන් ‘ඔයාල’ යයි කියූ දෙය ගැන
බන්දුලට කුකුසක් ඇති වුවද ඒ පිලිබදව විපරම්
කිරීමට මෙය සුදුසු අවස්ථාව නොවේ යයි ඔහු
කල්පනා කලේය. හෙතෙම ඩල්සිගේ පියයුරැ යුවල
අතර මුහුණ ඔබා ගත්තේය. බන්දුලගේ ඇදී තිබූ
රවුල් කොට වලට සිය පියයුරැ යුවල සීරෙද්දී
ඩල්සිගේ සිත කුල්මත් වී ගියේය. මේ අතර
බන්දුලගේ යකඩයක් මෙන් දෘඩව තිබූ ලිගුව
ඩල්සිගේ යටිබඩේ තැන තැන ගැටෙමින් තිබූ අතර
එක් අවස්ථාවක ඇගේ යෝනි විවරය සමග
සමපාත වී එතුලට රිංගුවේ ගුලක් තුලට ඇදෙන
ගැරඩියෙක් පරිද්දෙනි. “ම්…..ආ..හ්” ඩල්සි තම
පියයුරැ වලට දැනෙන සනීපයෙන්ද බන්දුලගේ
අවයවය තම සිරැර තුලට ඇතුල්වූ ආශ්වාදයෙන්ද
ඔද වැඩී බන්දුලගේ හිස පිරිමදින්න වූවාය. බන්දුල
වැඩි කලබලයක් නැතුවම ඩල්සිගේ ටී ෂර්ටය
ගලවා දමා ඇගේ උඩුකය නිරැවත් කලේය. ඩල්සි
ඇද හුන් සාය ඉහලට ඔසවා ඉණ වටා වලල්ලක්
මෙන් රදවා නොතිබෙන්නට ඩ හුන්නේ ඇගේ
නූල්පටකුදු නොමැතිව අමු නිරැවතිනි. ඩල්සි සිය උකුල නටවන්නට වූයේ තම යෝනිය තුල හිරව තිබූ බන්දුලගේ ලිගුවෙන් සිය යෝනි බිත්ති සන්තර්පණය කරවා ගැනීමටය. එය බන්දුලට ගෙන ආවේ පාලනය කරගත නොහැකි ආශ්වාදයකි. “ක්…. කැරි… වේසි…” බන්දුල ඩල්සිගේ උකුල දෙපසින් අල්ලාගෙන දැඩි ප්‍රහාරයක් එල්ල කරන්නට වූවේය.
ඩල්සි වැතිර හුන් ඇද වේගයෙන් ‘ජිරි ජිරි’ හඩ නගන්නට විණ. ඒ හඩ අභිභවමින් ඩල්සිග‍ෙ‍් රාගාන්විත කෙදිරිය නිවසින් පිටතටද ගලන්න විණ. “ආ…හ්හ්… අම්මෝ…හ්… අනේ…හ්…. හ්… හෙමින්… උ…හ්” ඩල්සිගේ කෙදිරිල්ල බන්දුලගේ ප්‍රහාරයන්හි තීව්රතාවය වැඩි කලා මිස දශමයකින්වත් අඩු නොකලේය. විනාඩි දෙකක් පමණ ඒකාකාරී වේගයෙන්ම සිය දැඩි ලිගුව ඩල්සිගේ සුමට යෝනි බිත්ති අතරින් යැවූ බන්දුල එක්වරම පෙර පරිද්දෙන්ම එය නතර කලේය. ඔහු ඩල්සිගේ උකුල අතැර ඇගේ සිරැරින්ද මිදුනේ මදක් පිටුපසට වෙමිනි. “අ… අනේ….. ඇ… ඇයි නැවැත්තුවේ…… දිගටම … කරන්න
වස්තුවේ….හ්..” ඩල්සි සිය උකුල නලවමින් කෙදිරිගාන්න වූවාය. “අ… අනේ…හ්.. ලොක්කෝ….හ්… ඕක… දාන්න…හ්.. අනේ…හේ.. ඉන්න බෑ..හ්..” ඩල්සිගේ ආයාචනාත්මක කෙදිරිය හමුවේ බන්දුල නිසලව බලා හුන්නේය. “ආ..හ්…” බන්දුලගෙන් ප්‍රතිචාරයක් නොවූයෙන් ඩල්සි සිය අතැගිලිවලින් යෝනිය සම්භාහනය කරමින් ස්වයං වින්දනයේ යෙදෙන්න වූවාය. ඩල්සි කරන ක්‍රියාව දෙස බලා සිනාවක් නැගූ බන්දුල ඇගේ දෙපා අතර බිම වාඩි වූයේය. අනතුරැව ඩල්සිගේ පිරැණු සුදෝසුදු වටකුරැ කලවා යුග්මය තම දෙවුර උඩින් දමා ගත් බන්දුල ඩල්සිගේ රසගුල අසලට තම මුව ලං කලේය. ඩල්සිගේ මටසිලිටු කලවාවන්හි ඇතුල්
පැත්තේ තම මුහුණ පිරිමදිද්දී ඩල්සි තම යෝනිය සන්තර්පණය කරමින් හුන් අතින් බන්දුලගේ හිස අත ගාන්න වූවාය. “ආ…හ්… ..ල්…. ලොක්කෝ….හ්..” බන්දුලගේ දිව තම යෝනි තොල් මෑත් කරලමින් භගමණිය වෙත ලං වද්දී ඩල්සිගේ මුලු සිරැරම හිරි වැටී ගියේය. බන්දුල තම දෑත් ඩල්සිගේ දෙපා යටින් ඉදිරියට දමා උද්දීපනය වී තිබූ ඇගේ පියයුරැ පිරිමදින්නට වූවේය. මේ වද්දී ඉටිපන්දමේ අවසානය ලං වෙමින් තිබිණ. වර්ෂාවද සිහින් පොද වැස්සක් බවට පත්ව තිබිණ. පරිසරයේ නිහඩතාවයට හානියක් වූයේ වරින් වර අඩු වැඩි වන ඩල්සිගේ රාගාන්විත කෙදිරිල්ලෙන් පමණි.
ඩල්සි උකුල ඔසවමින් සිය රසගුල තව තවත්
බන්දුලගේ මුහුණේ අතුලන්නට උත්සාය
කලේ
ඔහුගේ දිවෙන් සිදු කරන චුම්භනය දරා ගත
නොහැකින කෙදිරිගාමිනි. “ආ…හ්… ම්..
අනේ……… ඉන්න බෑ…හ්.. ආ…හ්..” බන්දුල
ඩල්සිගේ පියයුරැ මත තිබූ සිය අත්වලින් තනපුඩු
සියුම්ව ස්පර්ශ කරන්න වූවේය. එක්වර තම
සිරැරේ සංවේදී ස්ථාන දෙකක් චුම්භනය වීමෙන්
ලද ආශ්වාදයෙන් ඩල්සි හෙම්බත්ව හුන්නාය. “අ…
අනේ….. … දැන් ඇති…. ඕක… නවත්තලා….. ක්..
කරන්න අනේ….හ්..”

මතු සම්බන්ධයි..