Sunday , March 10 2024

තක්ෂිලා අක්කා 2 කොටස – පට්ට වැල කතාව

කොහොමහරි මම එදා ගෙදරට වෙලා දවල් වෙනකන් නිදාගත්තා.දවල්ට අපේ ගෙදර කවුරුත් නෑ.මම කොහොමහරි නැගිටිනකොට ෆෝන් එකේ මිස් කෝල් 8යි.ඉක්මනට මිස්කෝල් ටික බලනකොට පුංචි.ඇස්දෙක උඩගියා.මං දන්නව මැඩම් අනිවාරෙන් මේක පුංචිගේ කනේ තියන බව.ඒක ඒ විදියටම වෙලා.උදේ 6ට වගේ මිස්කෝල් ඇවිත් තිබ්බෙ.ඒ කියන්නේ මම ඉස්කෝලෙ යන්න කලින් අරන් තියෙන්නේ.අද ගෙදර ඉන්න බව පුංචි දැනගන්න හිංද මම කෝල් කරන්න ගියෙත් නෑ.මූණ හෝදගෙන වොශ් එකක් දාගෙන මම ඇඳට වෙලා ෆෝන් එක ඔබ ඔබ හිටියා.එකපාරම කෝල් එකක් ආවා ආයෙත්.කලබලේට ම මට ආන්සර් උනා.පුංචි තමා නම බලනකොට.

පුංචි – කොල්ලෝ…මම කෝල් කීයක් ගත්තද?මොකද අද ඉස්කොලේ ගියේ නැද්ද?ගෙදරද ඉන්නේ?

මම – අ..අනෙ..ඔව් පුංචි.මම පුංචිට ගන්න හිටියේ.මගේ ඇඟට ටිකක් අමාරුයි මම අද ගියේ නෑ පුංචි ඒ නිසා….

පුංචි – ආ….හොඳයි..හොඳයි..මම එන්නම්කෝ පුතේ තව ටිකකින්…මම තියනවා එහෙනම්..

මම – හා..හරි පුංචි…

වැඩේ සේරම හරි.කලබලේට සේරම ගැස්සුනා.පුංචි අනිවාරෙන් එන්නේ රෝෂිනී මැඩම්ගේ කේලම අහලා.අද නම් ඉවරයි මම.මේ දවස් ටික නම් අපල කාලයක්ද කොහෙද.මම ටිකවෙලාවක් ඉන්නකොට දොරට කවුරුහරි තට්ටු කරනවා ඇහුනා.මම දන්නවා පුංචි තමා කියලා..මම ගිහින් දොර ඇරියම පුංචි ඉන්නවා දොර ලඟ.මගෙ ඇස් අදහන්න බැරි ලස්සනක් එදා පුංචි ඇඳන් හිටිය ඇඳුමට.නෑව ගමන්ම වගේ කොන්ඩේ කඩාගෙන ඉස්සරහට දාගෙන ගෙදරට අදින විදියේ දිගකලිසමයි ටීෂර්ට් එකයි දාගෙන.ඇඟ හොඳට හැඩවෙලා පෙනුනා.මට මේනකා පුංචිමද හොයන්නත් බෑ.පුංචි ගෙට ඇවිත් වාඩිවෙන ගමන් “මොකෝ ලමයෝ ඇඟට අමාරුයි කීවේ…”ඇහුවා.”මම උණ වගේ නිකං පුංචි” කියාගෙන බිමබලාගෙන හිටියා.පුංචි හිනාවෙලාම කකුලක් පිට කකුකක් දාගෙන වාඩිවෙලා හිටියා..
පුංචි – දැන් හරියට වැරදි වැඩලු නේද..?ඊයෙත් කෑව කියන්නේ වේවැල් කසාය…ආ…?(සැරෙන්)

මම – නැ…නෑ…ඔ.ඔව් පුංචි…අනේ එහෙම නෑ….(පැටලෙමින්)

පුංචි – මට සේරම විස්තරේ රෝෂිනී ඊයේ කතා කරලා කීවා ලමයො…අද අමාරුවට නේද ඉස්කෝලෙ නොගියේ…ආ…මම උදෙන්ම කෝල් කරේ අද ඉස්කොලේ නොයා ඒ පැත්තේ එන්න කියන්න.මොකද මේ වෙන්නේ දැනගන්න මට..

පුංචි ටිකක් සැරෙන් කීයාන ගියා.හිතුවා වගේම සේරම පුංචිට රෝෂිනී මැඩම් කියලා.මම බයවුනා.

පුංචි – එදා දුන්න වේවැල් පාර අමතකයි වගේ නේද….ආ පුතේ…..හොඳටම ගැහුවා කීවේ රෝෂිනී මට……දොර ලොක් කරගෙන එනවා මගේ ලඟට…

පුංචි කීවා.අදත් හරි..මම ගිහින් දොර ලොක් කරලා ප්‍රශ්න නොකර පුංචි ලඟට ගියේ පුංචිගෙ හැටි හොඳට දන්න නිසා.පුංචි වාඩිවෙලාම ඉද්දි මම පුංචි ඉස්සරහ ගිහින් හිටගත්තා.මම ඇඳන් හිටියේ කොට කලිසමක්.ගෙදරට අඳින විදියේ සැහැල්ලු එකක්.යටට මොකුත් ඇඳලා හිටියේ නෑ..පුංචි කලිසමට අත් දෙක තියලා පාත් කරන ගමන් “මොකෝ ලැජ්ජයිද.?”ඇහුවා.චූ එක පුංචිගේ ඉස්සරහ එලියේ දැන්.මට ලැජ්ජාවෙ බෑ.ටිකක් බයයිත් එක්ක.”මං ඉස්සරහ නම් චූ එක එලියේ දාන් ඉන්න ලැජ්ජා වෙන්න ඕන නෑ..මම ඔයාගෙ පුංචිනේ..ඒත් බලන්නකො පුතේ ඉස්කොලේ රෝෂිනී මැඩම් ඉස්සරහ මේවා එලියේ දාගෙන වේවැල් පාර කනකොට කොච්චර ලැජ්ජයිද..?”පුංචි මගේ චූ එකට අතින් එකක් ගහන ගමන් කියලා මාව අනිත් පැත්ත හැරෙව්වා.මාව හිරිවැටුනා ඒ පාරට.ඒක කරෙත් ලැජ්ජා කරන්න.පස්ස දැක්ක ගමන් පුංචි “ෂූ…………..දෙයියනේ……..පස්ස පැත්තේ කොහෙටද පුතේ වැදිලා නැත්තේ….” කීවා.පස්ස දැකලා පුංචි බය උනා.අත තට්ටමට තියලා තද කරා තැන් තැන්.මම ආ…රිදෙනවා පුංචී කීවා.”රිදෙන් නැතුව තියේද ලමයෝ…පස්ස පැත්ත දැකලා මගෙ ඇඟත් හිරිවැටුනා…රෝෂිනී කීවට මම මෙච්චර ගැහුවා කියලා හිතුවේ නෑ පුතේ…..”පුංචිගේ සිනිදු අල්ලන් පස්ස අතගාන ගමන් කීවා.කියලා හ්ම්ම්ම්ම්හ් ගාල හුස්මක් හෙලපු පුංචි “පස්සට බාම් ටිකක් හරි තෙල් සාත්තුවක් හරි දෙන්න වෙයි පුතේ.නැත්තන් ඔයාට හෙටත් ඉස්කොලේ යන්න බැරි වෙයි..කාමරේට යන්නකෝ මම උණුවතුර එකකුත් රත් කරගෙන එන්නම්” පුංචි කලිසම අන්දලා පස්සට තට්ටුවක් දාන ගමන් කියලා නැගිටලා කුස්සියට ගියා.මම කාමරේට ගියේ නම් කලින්ට වඩා සතුටින්.මොකද පුංචිගේ අතින් ගෙදරම ඉඳන් පස්ස තවලා බාම් ටිකක් ගාගන්න පුළුවන්.එතකොට මාර සනීපයි.පැය කාලකින් විතර පුංචි උණුවතුර කෝප්පෙකුයි රෙදි පොට්ටනිකුයි අරන් ඇව්ත් කාමරේ මේසෙ උඩින් තියලා බාම් එකකුත් ගෙනත් ඇඳේ පැත්තකින් වාඩි උනා..”පුතේ පස්ස උඩට හරවලා ඇඳේ දිගාවෙන්න..කලිසම ගලවලා දාන්න අහකට..” පුංචි කීවා.මම ඉක්මනට කලිසම ගලවලා ඇඳේ දිගා උනේ පුංචිගේ මසාජ් එක ගන්න හදිස්සියෙන්.පස්ස ලඟටම ආව මේනකා පුංචි වතුර කෝප්පේ පොඟවපු රෙදි කෑල්ල පස්ස උඩින් තියලා තවන්න පටන් ගත්තා.උණුවතුරෙන් නිසා මාරම සනීපයි.තවන ගමන් ” තවන්න නම් වටින්නේ නෑ…ඒත් ආයෙ වැරදි කරන් නැතිවෙයි මේ දඬුවමට නම්” කීවා.මම මොකුත් නොකියා හිටියා.තවලා ඉවර වෙලා තෙත මාත්තු කරලා පුංචි බාම් එක අතට දාගෙන තට්ටම් දෙකෙයි,කලව වලයි වේවැල් පාර වැදිලා තිබ්බ හැමතැනමයි ටික ටික ගෑවා.අත්දෙක එකට අතුල්ලලා අත්දෙක රත් කරපු පුංචි “මේකට ටිකක් දැවිල්ල අල්ලයි පුතා මුලින්ම.පස්සේ සීතල වෙයි” කියන ගමන් බාම් ගෑව හැමතැනම තද කරලා ඇතිල්ලුවා.මුලින්ම කීවත් වගේ දෑවට මොකද පුංචිගේ අල්ලේ සනීපෙටත් එක්ක මට මාර සනීපයක් දැනුනා.විනාඩි 20ක් විතර තට්ටම් දෙකට ,කලව වලට පුංචි හොඳ මසාජ් එකක් දුන්නා.”හ්ම්ම්ම්ම්.මගේ අත්දෙකත් රිදෙනවා දැන්…දැන් ටිකක් නිදාගන්න..මම කෑම ටිකක් ලෑස්ති කරලා කන්න කතා කරන්නම්” පුංචි පස්සෙන් අත අරන් කීවා.මම කලිසම ඇඳගන්න නැගිටින්න හදනකොටම “දෙන්නෙ මම දැන් ….කලිසමේ ගෑවෙනවනේ බාම් ලමයෝ..ඔහොම නිදාගන්නවා..” පුංචි අත උස්සලා පස්සට පාරක් දෙන්න වගේ හදලා කීවා.එහෙම ඉන්න ලැජ්ජයි වගේ නිසා මම “අනේ..” කීවා.චටස් ගාල අර කලින් දෙන්න ගිය පාර පස්සට දුන්න පුංචි ඇඳෙන් නැගිටලා “දෙනවා මම……..ඉස්කෝලෙ මැඩම්ලා ඉස්සරහ පස්ස එලියේ දාගෙන ගුටිකනකොට ලැජජා නෑ…”කියලා අත උස්සලා සැර කරා.මම මොකුත් නොකියා එහෙමම හිටියා.පුංචි කාමරෙන් ගියා.මට ඇත්තටම සනීපෙට හොඳටම නින්ද ගියා.කෑම කන්න පුංචි ඇහැරවනකන්ම මට නින්ද ගිහින් .නැගිටිනකොට නම් පස්ස රිදෙන එක සාමාන්‍ය දුරට අඩුවෙලා..කෑම කාලා ආයෙ පුංචි එක්ක කාමරේට ආවා මම.”දැන් අඩුයිද පුතේ..?”පුංචි ඇහුවා..”ටිකක් අඩුයි..ඒත් රිදෙනවා.” මම කීවා…”හ්ම්ම්ම්ම්…රිදෙන්න නම් ඕන…කමක් නෑ අඩුවෙයි…” පුංචි කීවා.එදා 3 විතර වෙනකන් පුංචි අපෙ ගෙදර ඉඳලා හවස ගෙදර ගියා.මගේ අමාරුවත් ටික ටික අඩු උනා.කොහොමහරි ඔය විදියට එදා නම් පුංචිත් ගහයි කියලා හිතුවට ගැහුවේ නෑ.එදා යන්තන් බේරුනා..සතියක් දෙකක් වගේ ගියා ඒ විදියට.ඉස්කොලේදී රෝෂිනී මැඩම් දකින දකින ගානෙ මගේ හිතට මහා බයක් ආවා.ලැජ්ජාවක් දැනුනා.පස්සට අත්දෙක ගියේ ඉබේටම වගේ….මම ආයේ වේවැල් පාර කන්න හොඳටම බය උනා.මේ විදියට මගේ තිබුන ආසාව පවා මර්දනය උනා.ඉස්කොලේ මම කිසිම වරදක් කරේ නෑ.ෂෙනායා මැඩම්ගෙන් ගුටි කාලත් මේ වෙනකොට මාසයක් පැනලා.ආයෙ එතෙන්ට යන්න හිත දුන්නෙත් නෑ.ඒත් තක්ෂිලා අක්කාගෙන් ගුටිකන ආසාව යම්තාක් දුරට තිබ්බා.කොහොමහරි ඒ මොනා උනත් මාස 3ක් විතර යනකන් මට වේවැල් පාරක් වැදුනේවත් නෑ.මේ වෙනකොට 10 වසරේ අන්තිම කාලේ ඇවිල්ලා.ෆෝන් එකෙන් ඉන්ටර්නෙට් එකේ වීඩියෝ එකක් බලනවා ඇරෙන්න ආයෙ තක්ෂිලා අක්කගේ නැටුම් ක්ලාස් එක පැත්තේවත් ඉස්කෝලේ ලමයින්ට ගහනවා බලන්නවත් ගියේ නෑ.මේ විදියට 10 වසර අවසාන වාර විභාගේ ඉවරවෙලා දෙසැම්බර් නිවාඩු කාලෙ ආවා.මට දැන් ටික ටික පරණ ගුටි කෑව ඒවාගෙ වේදනාව අමතක වෙලා.මාසයක් විතර නිවාඩුත් තියෙන නිසා මට තක්ෂිලා අක්කගෙන් මේ කාල සීමාවෙ පනිශ්මන්ට් එකක් ගන්න ආසාවක් ආවා.අක්කලටත් කැම්පස් නිවාඩු නිසා මම මාස ගානකින් අක්කා හම්බෙන්න එයාලගෙ ගෙවල් පැත්තේ ගියා..

තක්ෂිලා අක්කා – අම්මෝ….ක්‍රිෂාන් මල්ලි..ඕගොල්ලොන්ට අපිව අමතකවෙලා කියලා මම හිතුවේ…මාස කීයකින්ද අනේ…

මම – අනේ එහෙම නෑ අක්කේ….එන්න හම්බුනේ නෑ අෆ්ෆා…දැන් ආවනේ ඉතිං…කොහොමද අක්කේ…?

තක්ෂිලා අක්කා – වරදක් නෑ ඉතිං…අර මැඩම්ගෙන් ගුටිකෑව බයට මාව අමතකවෙලා කියලා මම හිතුවේ….(හිනාවෙලා)

මම – අනේ නෑ….මම ආවෙත් ඒ වගේ වැඩකටම තමා…එදා අක්කා කීවනේ ඉතිං ඔයා මට දඬුවම් කරනවා කියලා එතනදී ……(බිම බලාගෙන)

තක්ෂිලා අක්කා – ම්ම්ම්ම්ම්ම්..ම්ම්ම්ම්..ඉතිං ඉතිං…දැන් මගෙන් ගුටි ඕනවෙලාද කොල්ලට…ආ…

මම – ඔව්…ඉතිං…

තක්ෂිලා අක්කා – හ්ම්ම්ම්…දෙන්නම්කෝ දෙන්නම්කෝ ආසාවනේ ගොඩක් කල් ඉඳන්….මම ෂෙනාය එක්ක කතා කරලා ඔයාට කියන්නම් මල්ලි දිනයක්..එතකොට එතෙන්ට එන්නකෝ…මම චුට්ටක් ප්ලෑන් කරගන්නත් එපැයි….

මම – හා..අක්කේ…මට දිනේ මැසේජ් එකක් දාන්න….

කොහොමහරි ඒ වැඩේ කරගන්න පොටක් පාදාගත්තා.ගෙදර ගිහින් තක්ෂිලා අක්කගෙන් පනිශ්මන්ට් එකක් ගන්න හීන මැව්වා.දවස් තුනක් හතරක් ගියා මොකුත් ප්‍රතිචාරයක් නෑ.එක දවසක් හවස ෆෝන් එකට දන්නෙ නැති නම්බර් එකකින් මැසේජ් එකක් ඇවිත් තිබ්බා..

07######## – Mlli.man thakshila akka..heta ude 10ta shenaya mademge thanata enna..

ඔන්න ඔය මැසේජ් එක දැක්ක මම මාර විදියට සතුටු උනා.මම කාලයක් පෙරුම්පුරාගෙන හිටිය දවස ඇවිත්.”ok akke..mama ennm” මම රිප්ලයි කරා.පහුවදා එලිවෙනකන් ඇඟිලි ගැන ගැන ඉඳලා උදේම නැගිටලා ලෑස්ති උනේ ෂෙනායා මැඩම්ගෙන් පලවෙනියටම ගුටිකන්න ගිය දවසටත් වඩා සතුටින්.9.45 වෙනකොට තැනට ගියා.දොරට තට්ටු කරාම ෂෙනාය මැඩම් ,තක්ෂිලා අක්කා දෙන්නම ඉන්නවා.මගෙ සතුට ඉහවහ ගියා..

ෂෙනායා මැඩම් – ගුඩ්මෝනිං ක්‍රිෂාන්…එන්න වාඩිවෙන්න..

මම – ගුඩ්මෝනිං මැඩම්..

මම ඇතුලට ගිහින් වාඩි උනා…

ෂෙනායා මැඩම් – ඔන්න එහෙනම් අද ඔයාගේ ආසාව ඉටුකරගන්න ඉඩ තියෙයි.මම වැඩකට එලියට යනවා.මේ දේවල් තක්ෂිලා කලින් බලලා සේරම ප්ලෑන් කරලා තියෙන්නෙ මගෙනුත් අහලා උපදෙස් අරගෙන.තක්ෂිලා මේ වගේ දෙයක් කරන පලවෙනි වතාවනේ…මම යනවා එහෙනම් තක්ෂිලා .බායි..

තක්ෂිලා අක්කා – හරි ෂෙනායා.බායි..මම ඉවර වෙලා ඔයාට කෝල් එකක් දෙන්නම්…

ෂෙනායා මැඩම් මම ගිය ගමන්ම එයාගෙ තැනින් යන්න ගියා…දැන් තක්ෂිලා අක්කයි මායි විතරයි.තක්ෂිලා අක්කා ටයිඩ් ස්කර්ට් එකට ලා රෝස පාට බ්ලවුස් එකක් ඇඳලා කොන්ඩේ ඉස්සරහට දාගෙන අතේ පර්ස් එකකුත් තියාගෙන වාඩිවෙලා හිටියේ සෝෆා එකේ.අක්කා නැගිට්ටා ෂෙනායා මිස් ගියාට පස්සේ..අම්මෝ ඇඳුම නිකං ඇඟට අලවලා වගේ.මාරම ලස්සනයි.මට දැන් ඉවසන්න බෑ වගේ.මම කාලයක් පෙරුම් පුරාගෙන හිටිය මේ දවස එනකන්.තක්ෂිලා අක්කා තව ටිකකින් මට වේවැල් පාර දෙයි.”ම්ම්ම්ම්ම් මල්ලී..එන්නකෝ එහෙනම් ට්‍රීටමන්ට් රූම් යමු” අක්කා හිනාවෙලා ඉස්සරහින් ගියේ මට කතා කරන ගමන්.ගිහින් රූම් එකේ දොර ඇරපු අක්කා ඇතුලට ගිහින් එයාගෙ අතේ තිබ්බ පර්ස් එක මේසෙ උඩින් තියලා ෂෙනායා මිස් එදා මාව ස්පෑන්ක් කරපු පුටුවේ වාඩි උනා.වාඩි උනාම අක්කගෙ සුදු කකුල් දෙක හොඳට පේනවා.අම්මෝ මේ කකුල් දෙක උඩ ස්පෑන්කින් එකක් ගන්න තිබ්බ නම් මට හිතුනා.සාය ඇදලා හදාගත්ත අක්කා “මල්ලි අනේ දොර ලොක් කරන්න” කීවා.මම රූම් එකේ දොර ලොක් කරා.අක්කා ආදරෙන් දඬුවම් කරන්නයි යන්නේ.මම ආසම ඒ විදියට.අක්කගේ ඇඟිලි වල රෝස පාට කියුටෙක්ස් ගාලා තිබ්බා මම දැක්කේ දොර දිහාට අත දික් කරලා දොර ලොක් කරන්න කියනකොටයි.”කෝ දැන් එන්න බලන්න එහෙනම්” අක්කා ලඟට කතා කරා.මම ආසාවෙන් ලඟට ගියා.කාමරේ ඇතුල එන්න එන්න රස්නේ වෙනවා.මගේ ඇඟේ හිරිගඩු ඇවිත් ආසාව වැඩිකමට.මම අක්කා ලඟට ගියාම අක්කා හිනාවෙලා බලලා මගේ අතින් අල්ලලා “දැන් බයවෙලාද?ආසාව වැඩිවෙලා ඉවසීමක් නැද්ද ම්ම්ම්ම්” ඇහුවා..මට ඒකට දෙන්න උත්තරයක් නෑ.මම සද්ද නැතුව හිටියා.”ම්ම්ම්..මුලින්ම කලිසම එක්ක ස්පෑන්ක් එකක් දෙනවා කොල්ලට හොඳේ…දිගාවෙන්න බලන්න මල්ලි මගේ ඔක්කේ පස්ස හිටින්න”අක්කා මාව අතින් එයාගෙ දකුණු පැත්තට ඇදලා ගන්න ගමන් කීවා.මමත් ආසාවෙන් අක්කගෙ ඔක්ක උඩින් නැමුනා.අම්මෝ මාරම ෆීලින් එකක් ඒක.මගේ හිතට මාර සතුටුයි.රෝෂිනී මැඩම්ගෙන් එදා ගුටිකාල ඇතිඋන බය කොහෙන් ගියාද නෑ.මම එදා ඇඳන් ගියේ ඩෙනිමක් නෙමෙයි.සැහැල්ලු කලිසමක්.අක්කා මාව වැටෙන්නැති වෙන්න අක්කගෙ වම් අතින් අල්ලගෙන පස්සට අක්කගෙ දකුණු අත තිබ්බා.එකපාරම නිකං පස්ස සීතල උනා වගේ.තක්ෂිලා අක්කගේ හීනි ඇඟිලි වල ස්පර්ශෙට මොකද්ද උනා මුළු ඇඟම.අක්කා හිමින් හිමින් පස්සට තට්ටු කරන්න ගත්තා.මට අමුතු සනීපයක් ආවා වගේ.එකපාරම අක්කගේ හීනි ඇඟිලි වලින් අත පණ නැති කරලා වගේ තක් තක් ගාලා තට්ටම් දෙකට වදින්න ගත්තා පාරවල්.අම්මෝ ඒ පාරවල් නම් රිදුනා හොඳට.ඇඟිලි පාරවල් වලට පස්ස පුපුරු ගැහුවා වගේ කලිසමයි ලංකට් එකයි උඩින් ගැහුවත්.එක පැත්තකට 20 ගානෙ ගැහුවා හරියටම.”තට්ටම් දෙකටම අතින් පාරවල් 200ක් දෙනවා මල්ලියෝ…හොඳද…හොඳ වෝර්ම් අප් එකක් වෙයි පස්සට වේවැල් කසායට කලින් ඒක…දැන් 40ක් දුන්නනේ…තව කීයක් ඉතුරුයිද..ම්ම්ම්?” අක්කා ඇහුවා.අම්මෝ 100ක්.එක තට්ටමකට අතින් 50ක් වදිනවා.අක්කගේ අත රතුවෙලා ඇති දැනටම..අක්කගේ ඒ කතා කරපු ස්වරයේ තිබ්බේ මාර ආදරබර ස්වරූපයක්..මම “60ක් ඉතුරුයි අක්කි..” කීවා…”ම්ම්ම්ම්..නැගිටින්න මල්ලි.” අක්කා අත අහකට ගන්න ගමන් කීවා..මම නැගිට්ටම අක්කා මාව අක්කගේ ඉස්සරහට ඇදලා වගේ අරගෙන මගේ කලිසමේ හක් එක පැන්නුවා.තක්ෂිලා අක්කා මගේ කලිසම ගලවන්න යන්නේ දැන්.අක්කා එකපාරම කලිසම පාතට ඇද්දා..කලු පාට ලංකට් එක පිටින් දැන් මම අක්කා ඉස්සරහ හිටගෙන ඉන්නවා.ලැජ්ජයි ටිකක් එතකොට.අක්කා කලිසම පාතට දාලා මගෙ මූණ දිහා බලාගෙනම “ලැජ්ජයිද..?” ඇහුවා..මම බිම බලාගත්තම අක්කා ආයෙ මාව ඔක්ක උඩින් නැමුවා කලින් වගේ.දැන් අක්කගේ කකුල් දෙක උඩ නැමිලා ඉන්නවා..තක්ෂිලා අක්කා ලංකට් එක උඩින් අත තියන ගමන් “මොකද්ද මල්ලි මේකට කියන්නේ….ලංකට් එක නේද…?”ඇහුවා හිනාවෙවී..”ඔව් ඔව්.අක්කේ” මම ලැජ්ජාවෙන් කීවා..අක්කා කලින් වගේ තට්ටමට අතින් තට්ටු කරලා එකපාරම දෙන්න පටන් ගත්තා.කලින්ට වඩා පුපුරු ගහනවා දැන් නම්.අතේ ඇඟිලි හීනි නිසා මම කලින් කීවත් වගේ රිදෙනවා වේවැලෙන් වගේ..පාරවල් ටික මම ගැන්නා එදා ෂෙනායා මැඩම් වගේ මගදි කීවෙනෙ එකද ඇහුවොත් හිතලා.එකකට 15ක් ගැහුවා.තප්පර 20න් විතර තට්ටම් දෙකටම 30 වැදිලා ඉවරයි.”ම්ම්ම්ම්..ඉක්මනට නැගිටින්න..” අක්කා පස්සට තට්ටුවක් දාන ගමන් කීවා.මම නැගිටලා කලින් වගේ අක්කා පැත්ත හැරුනා.අක්කා ලංකට් එකේ ඉලාස්ටික් එක හරියට අත්දෙක තියලා එකපාරම කිස් ගාල පහලට ඇද්දා..අම්මෝ එතකොට නම් ඉතිං පොලොව පලන් යන්න ලැජ්ජයි.චූ එක අක්ක ඉස්සරහ.අක්කට හිනා..”හ්ම්ම්ම්..අන්තිම පාරවල් ටික…කීයක් ඉතුරුයිද මල්ලී…?” අක්කා ඇහුවා..දුන්නේ 70යිනේ සේරම.තව 30ක් ඉතුරුයි..”මම 30යි අක්කේ..” කියන ගමන් අක්කගේ ඔක්කේ නැමුනේ කලිසමයි ලංකට් එකයි දෙකට නැතුව.අක්කා කලින් වගේ තට්ටු කර කර හිටියේ නෑ එකපාරම දෙන්න ගත්තා චටස් චටස් ගාලා තට්ටමට.අම්මෝ කෝටුවකින් ගහනවා වගේ..මාර විදියට රිදුනා.මගේ චූ එක අක්කගේ කකුල් දෙක උඩ තදවෙලා දැන්.පාරවල් 30ක් ඉක්මනට ගැහුව අක්කා “ම්ම්ම්ම්..දැන් හොඳට රතුවෙලා තියෙන්නේ පස්ස…රස්නෙත් ගානට..වේවැල් කසාය ටිකක් කන්න නියම ගාන මල්ලියෝ..” කීවා.පිට අල්ල පස්සට තියලා නිකං රස්නේ බලන්න වගේ අක්කා අල්ල එහා මෙහා යැව්වා.මගෙ පස්සෙන් දුන් දානවා වගේ රත්වෙලා..අත් පාරවල් 100ක් කාලනෙ ඉන්නේ.”හරි මල්ලි..මේ බාගෙට පාත් කරපු ඇඳුම් ටිකයි ෂර්ට් බැනියම් සේරමයි ගලවලා අර රාක්කේ එල්ලන්න ඉක්මන් කරලා..” අක්කා මාව නැගිට්ටවන ගමන් කීවා..මම ඉක්මනට ඇඳුම් ටික ගලවලා රාක්කෙට දාලා හෙළුවෙන්ම බලාන හිටියා.අක්කා නැගිටලා සාය පහලට ඇදලා එයාගෙ අත් දෙකේ අල්ල පැත්ත හරවලා බැලුවා.මමත් අල්ල බලාගන්න ආසාවෙන් හිටියේ.අම්මෝ අල්ල ගන්න දෙයක් නෑ.රතුම රතුවෙලා.සුදුපාට ලාමක අල්ල රතුවෙලා තට්ටමට ගහලම.අක්කා එදා ෂෙනාය මැඩම් මාව දණගැස්සුව වැලිගොඩ දිහත් බලලා කාමරේ පැත්තක තිබුණ ඩෙස්ක් එක දිහා බැලුවා.ඩෙස්ක් එක ඉස්සරහ මූණ බලන කණ්නාඩිය කෙලින් හිටින විදියට ඩෙස්ක් එක ඇදලා හැදුව අක්කා “මල්ලි එන්න” කියලා මට කතා කරා.ඒක ඉස්කෝලෙ තියෙන ඩෙස්ක් වගේ නෝමල් අඩි 3ක් වගේ උස ඩෙස්ක් එකක්.මම ඩෙස්ක් එක ලඟට ගියාම “ඩෙස්ක් එක උඩින් නැමෙන්න මල්ලි පස්ස හොඳට ඉස්සෙන්න…වේවැල් පාර දෙන්නයි යන්නේ මම” කියලා හිනාවෙවී කබඩ් එක ලඟට ගියා.මම ඩෙස්ක් එක උඩින් නැමුනා.පස්ස ඉස්සිලා හොඳට එතකොට.ඒ විදියට ඉන්නකොට කවදාවත් මට මිස් කෙනෙක් වේවැල් පාර දීලා තිබුන් නෑ.අක්කා කබඩ් එක වහල ලඟට එනවා ඇහුනා මට.කණ්නාඩියෙන් මට හොඳට පේනවා සේරම දේවල්.ඒක නම් අලුත්ම අත්දැකීමක් ඉතිං.අක්කටත් දාඩිය දාලා.මටත් හොඳටම දාඩිය දාලා.අක්කා හීනි වේවැලක් අතේ තියාගෙන ඉන්නවා පේනව මට කන්නාඩියෙන්.අක්කගේ පස්සට හිරවෙන්න වේවැල දාලා දෙපැත්තෙන් අල්ලගත්ත අක්කා කටකොනකින් හිනාවෙලා මංදිහා බැලුවා.වේවැලට අක්කගේ සාය හිරවෙලා කිටිකිටියේ.

තක්ෂිලා අක්කා – ක්‍රිෂාන් මල්ලි පිටරට පනිශ්මන්ට් වීඩියෝ වල දැකලා ඇතිනේ වේවැල් පාර දෙන්න කලින් ලමයෙක්ට වෝර්ම් අප් ස්පෑන්කින් එකක් දීලා සාමාන්‍යයෙන් පැඩ්ල් එකෙන් හෝ බෙල්ට් එකෙන් පාරවල් ටිකක් දීලා තමා වේවැල් පාර දෙන්නේ නෙහ්…

මම – ඔ.ඔ.ඔව් අක්කේ…(පැටලෙමින්)

තක්ෂිලා අක්කා – අද මම ඔයාගෙ පස්සට හොඳ වෝර්ම් අප් ස්පෑන්කින් එකක් දීලයි තියෙන්නේ…ඒ නිසා දැන් වේවැල් පාර දෙනවා.ඊට පස්සේ තමයි මම ඔයාට පැඩ්ල් එකෙන් පාරවල් ටිකක් දෙන්නේ හොඳේ….

මම – අනේ..එච්චර වැඩිනේ අක්කේ….

තක්ෂිලා අක්කා – ම්ම්ම්ම්..ලෑස්ති වෙන්න වේවැල් කසායට අක්කිගේ….

අක්කා වේවැල දකුණු අතින් අල්ලගන්න ගමන් කීවා.වේවැල අක්කා අමුතු විදියට ඇල්ලුවේ..රවුමට අත දාලා අක්ක නිකං ඇඟිලි වලින් වේවැල හැසිරෙව්වේ අමුතු තාලෙකට.හුලං කැපෙන්න වේවැල වනද්දි කන්නාඩියෙන් මම ඒක හොඳට දැක්කා.එකපාරම පස්සට වේවැල තිබ්බ තක්ෂිලා අක්කා “ඕකේ මල්ලි..දැන් ඉඳන් දෙන පාර අවසානේ කාමරේ දෙවනත් වෙන්න සද්දෙන් කවුන්ට් කරන්න…” කීවේ වේවැලෙන් පස්සට තට්ටු දාන ගමන්.කිස්.”එකායී…….” මම කෑ ගැහුවේ පලවෙනි වේවැල් පාරට.අම්මෝ හීනි එකෙන් වැදුනා තරු පෙනුනා මට.මම කන්නාඩියෙන් බලන් හිටියේ අක්කගේ මූණ පාර දෙනකොට.තොල් හැපෙනවා ඉබේම උපරිම හයිය දකුණු අතට අරන් වේවැල උපරිම පස්සට ඇදලා ගැහුවේ.කිස් කෑවා පස්ස.අක්කගේ පස්ස උඩ යනවා වේවැල් පාර වදිනව එක්කම.මාරම ලස්සනයි අක්කා වේවැලෙන් ගහද්දි.කොන්ඩේ එහා මෙහා පැද්දෙනකොට ඊටත් වඩා ආසාවෙ බෑ.හැබැයි මේ වෙනකොට නම් මට බයක් දැනෙන්න අරන් වේදනාවටම.අක්කා කොන්ඩේ බැඳගත්තා හෙල්ලෙන එක කරදරේ නිසා.එකපාරම ආයෙ වේවැල තිබ්බ අක්කා කිස් කන සැරෙන් කලින් වගේම වේවැල් පාර දෙන්න ගත්තා.මම හයියෙන් කෑ ගහලා ගනන් කරා පාරවල් ගාන.”දා හතරායි..” මම අවසානෙටම ගනන් කරේ 14 වෙනි පාර.වේවැලේ අගිස්ස කීතුවෙලා වගේ.අක්කා වේවැල මේසෙ උඩට විසි කරලා පුටුව ඇදලා මගේ ලඟට අරන් වාඩිඋනා.මට කන්නාඩියෙන් පේනවා දැන්.මගේ පස්ස දනවා වගේ .ඉන්නම බෑ වේදනාව.අක්කා වාඩිවෙලා දකුණු අතින් පස්ස මිරිකන ගමන් වම් අතින් වේවැල් පාරවල් වැදින තැන් අතගෑවා.ඒකෙන් වේදනාව ගොඩක්ම සමනය උනා.”මල්ලි මොකෝ දැනෙන්නේ පස්සට” අක්කා ඇහුවා අතගාන ගමන්.” දනවා දනවා වගේ අක්කේ…අනේ රිදෙනවා….” මම ගැහි ගැහි උත්තර දුන්නේ…”අයියෝ තාම පටන් ගත්තා විතරයිනේ….නැගිටින්න…” අක්කා පස්සට අතින් එකක් ගහන ගමන් නැගිටලා ගිහින් මේසෙ උඩ තිබ්බ වේවැල අයින් කරලා මේසෙ අස් කරා.මම නැගිටලා බලාගෙන හිටියා මොකද්ද වෙන්න යන්නේ කියලා…”ම්ම්ම් ඇවිත් මේ මේසෙට නැගලා මුනින් අතට දිගාවෙන්න” අක්කා ඇගිල්ලෙන් මේසෙ පෙන්නලා කීවා.මම ගිහින් මේසෙට නැගලා දිගා උනා.අක්කා වේවැලත් අරන් කබඩ් එක ලඟට යනවා ඇහුනා.ආයේ ලඟට ආව අක්කා මගේ ඉස්සරහින් ඇව්ත් මගේ මූණ කෙලින් දික් කරේ මම ලංකාවෙදි ෆොටෝ එකකින්වත් දැකලා නොතිබුණ විදියේ ලී පැඩ්ල් එකක්.රවුම් රවුම් 3ක් තිබ්බා ඒකේ.අඩියක් වගේ දිගයි.6cm වගේ මහතයි.කහ පාට පොලොෂ් ගාල වගේ…මට ඒක දැකලා මේ වගේ ඒවා ෂෙනාය මැඩම් කොහෙන් ගෙනල්ලද හිතුනා.අක්කා හිනාවෙලා මගේ පස්ස හරියෙන් වගේ ගිහින් හිටගෙන පස්ස උඩට පැඩ්ල් එක තිබ්බා..”මේකෙන් නම් මල්ලි පස්සේ හම තැලෙනවා…..චුට්ටක් වේදනාව ඉවසන් ඉන්න….” කියන ගමන් පැඩ්ල් එක පස්සේ ඇතිල්ලුවා.අක්කගේ වම් අත මගෙ ඉණ හරියට තිබ්බ අක්කා එකපාරම තක් ගාන සද්දෙට පැඩ්ල් එකෙන් ගැහුවා.අම්මෝ නිකං පස්ස යකඩෙකින් තැලුවා වගේ.ගොඩක් වෙලාව අරගත්‍තේ නෑ අක්කා හයියෙන් ගනන් කර කරම පාරවල් 10ක් පස්සට ගැහුවා.ඒ වේදනාව නම් වේවැල් පාරෙන් ලැබෙන වේදනාවට වඩා ගොඩක් වෙනස්.වේවැලෙන් දනවා වගේනේ.අනික ටික වෙලාවක් ගියාමයි රිදෙන්නෙ.අරකෙන් නම් එවෙලේම කකියනවා.මට පස්ස තුවාල උනා වගේ දැනුනත් එක්ක.අක්කා 10වෙනි එක දීලා පැඩ්ල් එක මේසෙට දාලා වම් අතින් පස්ස හොඳට පිරිමැද්දා වගේ කරා…”හොඳයි මල්ලී..ඔහොමම නැගිටලා කකුල් දෙක ටිකක් ඈත් කරලා මං පැත්ත හැරිලා දණගහන්න මේසෙ උඩ..” අක්කා නවතින පාටක් නම් නෑ කියලා තේරුනේ ඒ අණත් එක්ක.මම අමාරුවෙන් නැගිටලා කකුල් ටිකක් ඈත් කරලා දණගැහුවා මේසෙ උඩම.චූ එක අක්කා පැත්තට හරවන් දණගහගෙන.මාරම ලැජ්ජාව ඒක නම්.මේ වගේ ලස්සන තරුණ අනික හොඳට අඳුරන අක්කා කෙනෙක් ඉස්සරහ මෙහෙම ඉන්නවා කියන්නේ ඉතිං..”පස්සේ තට්ටම් දෙක එකට නොගෑවෙන්න කකුල් ඈත් වෙන්න අරින්න මල්ලි..” අක්කා මගේ පිටිපස්සෙන් ගිහින් කීවා.මම තව ටිකක් ඒ විදියට කකුල් හදාගත්තාම අක්කා ඕකේ කියාගෙන ඉස්සරහට ආවා..ඒ විදියට ඉන්න අමාරුයි.දණිස් දෙකට බර වැටෙනවා වැඩී එතකොට ගොඩක්ම.”ම්ම්ම්ම්…අත් දෙක ඇඟිලි දිගෑරලා ඉස්සරහට කරමු අපි…” අක්කා හිනාවෙවීම මගෙ අත් ඉස්සරහට දික් කරවලා අල්ල පෑදුවා..කබඩ් එක ගාවට හයියෙන් හයියෙන් ඇවිදගෙන ගිය අක්කා කබඩ් එකෙන් 30cm යකඩ අඩිරූලක් අරන් ආවා.අම්මෝ මට ඉබේම කියවුනා.අඩිරූලෙන් අල්ලට ගහනවට මම ඉස්සර ඉඳන්ම ගොඩක් බයයි.4 වසරේදී වගේ මිස් කෙනෙක් මට අල්ලට අඩිරූලෙන් ගහලා චූත් ගියා ක්ලාස් එකේදි.මට ඒ වෙනකොටත් චූ බර හැදිලයි තිබ්බේ කොහොමත්.අඩිරූල් පාර නම් කන්න බෑ මට හිතුනා.තක්ෂිලා අක්කා අඩිරූල අරන් මගේ ඉස්සරහට ඇවිත් හිටගත්තා.”චූටි කාලෙ හෝම්වර්ක් නොකර චතුරංගි මිස් අඩිකෝදු පාර දීලා කලිසම තෙමාගෙන තිබ්බා මතකයිද මල්ලි ඉස්කෝලේ ඔයා..”අක්කා හිනාවෙවී ඇහුවේ මට ලැජ්ජා කරන්නත් එක්ක.ඒ කතාව අක්කට කීවෙ කවුද මට හිතුනා.මට ලැජ්ජාවට කරකියාගන්න දෙයක් නැති උනේ එතකොට….”අද තක්ෂිලා අක්කිත් සූ යන්න කෝදු පාර දෙනවා හොඳේ…” අක්කා හිනාවෙලාම අඩිකෝදුව මගේ දකුණු අතට තිබ්බා මම ගැස්සෙනකොටම………………

මතුසම්බන්ධයි……..

ඔන්න අදත් මෙතනින් ඉවරයි….ඉතිං මොකද හිතන්නේ තක්ෂිලා අක්කාගේ අඩිකෝදු පාර ක්‍රිෂාන් ඉවසන් ඉඳී ද…?තක්ෂිලා අක්කා දඬුවම කොතනින් නවත්තයිද??

කතාවට ලයික් එකක් දාලා කමෙන්ට් එකකින් ඔයාලගේ අදහස් දක්වලා ශෙයා කරන් යමූ………..

පෙර කොටසෙන් >>>
“අද තක්ෂිලා අක්කිත් සූ යන්න කෝදු පාර දෙනවා හොඳේ…” අක්කා හිනාවෙලාම අඩිකෝදුව මගේ දකුණු අතට තිබ්බා මම ගැස්සෙනකොටම…………………

එතැන් සිට….

මම ඇත්තටම වේවැලට ආස උනත් අඩිකෝදුවෙන් අල්ලට කන්න මාර බයයි.තක්ෂිලා අක්කා දකුණු අල්ලට අඩිරූල තියලා අතුල්ලනවා දැන්.එන්න එන්න මට චූ බර වැඩිවෙනවා.හොඳම වැඩේ කියන්නේ චූ ගියොත් තක්ෂිලා අක්කගේ ඇගෙත් එක්ක යන්නේ.මොකද තක්ෂිලා අක්කා හිටගෙන ඉන්නේ හරියටම මගේ චූ ව කෙලින් වගේ….ඒ හැඟීම ඒ බය, ලැජ්ජාව නම් කියන්න වචන නෑ.අක්කා විනාඩියක් විතර අල්ලේ රූල ඇතිල්ලුවේ වම් අත මගෙ අත යටින් තියාගෙන.
මට මගේ අතීතය මතක් වෙන්න උනා ඒ වෙලාවේ….4 වසරේ හෝ 5 වසරේ ඉන්නකොට මගේ පංතිභාර මිස් හිටියේ වයස 28ක විතර චතුරංගි මිස් කියලා ටිකක් කළු සැර මිස් කෙනෙක්.මිස් දෙන හෝම්වර්ක් නොකර මම දවස් දෙක අහු උනා.මිස් පොඩිලමයි නිසා පලවෙනි දවසෙ සමාව දුන්නත් දෙවෙනි දවසේ මගේ පොත බලලා මිස්ට හොඳටම කේන්ති ගියා.මගෙ අතින් ඇදගෙන ක්ලාස් එක ඉස්සරහට එක්කන් ගියපු මිස් මිස්ගේ මේස ලාච්චුවෙන් යකඩ අඩිකෝදුව අරගත්තා අද වගේ මතකයි.මගේ වම් අත ඇදලා අරගෙන ක්ලාස් එක පැත්තට මාව හැරෙව්ව චතුරංගි මිස් අඩිකෝදුවෙන් ටිස් ටිස් ටිස් ටිස් ගාලා පාරවල් 4ක් ගැහුවෙ මහේ අල්ලා රතුවෙනව බල බල.දන්නෙම නැතුව ඒ වෙනකොට මට කලිසමේ චූ වෙලා.ක්ලාස් එකම ඉස්සරහ ඒ උන දේ මට දරාගන්න බැරි ලැජ්ජාවක් උනා.මිස්ටත් දුක හිතුනා.අද වගේ මතකයි ඒ අත්දැකීම.
තක්ෂිලා අක්කා එකපාරම අඩිකෝදුවෙන් ටිස් ටිස් ගාලා දකුණු අතට දෙන්න ගත්තා.ඇඟිලි හරියටත් එක්ක කෝදු පාර වැදෙද්දී මගේ බර ඉවසන් ඉන්න මට මාර විදියට මහන්සි වෙන්න උනා.දකුණු අත පාත දාපු අක්කා වම් අතට කෝදුව තියලා කලින් වගේ පාරවල් දෙකක් දෙනකොට චිරිස් ගාලා පාලනය කරගන්න බැරුවම මට චූ විද්දා.හරියටම තක්ෂිලා අක්කගේ සායේ චූ පාර වැදුනේ.අක්කා පිටිපස්සට පැන්නා.මම ලැජ්ජාව ඉවසන්න බැරුව බිම බලාගත්තා.අක්කා හිනාවෙවීම සාය ගස ගස මගෙ පැත්තකින් ඇවිත් වම් අල්ලට කෝදුවෙන් 6ක් ගැහුවේ හොඳටම මේසෙ උඩ චූ යනකොට.”අත්දෙක පාත දාගන්න මල්ලි…” අක්කා කට ඇද කරලා කීවේ නහයත් අකුලගෙන.මම අත්දෙක පාත දාගෙන හිටියේ වේදනාවයි ලැජ්ජාවයි ඉවසන්න බැරිම තැන.”ම්ම්ම්ම්…ලැජ්ජයි නේ..හ්..ගනන් ගන්න එපා.පනිශ්මන්ට් නේ….මම චේන්ජ් කරන් එනකන් ඔහොමම ඉන්න…හැබැයි වෙනස් උනොත් මට හොයන්න පුළුවන්…” අක්කා දොර ඇරගෙන ඇඳුම මාරුකරගන්න ගියා.මම බයටම එහෙමම හිටියේ පස්ස අතගාන්නෙවත් නැතුව.කාමරේම චූ ගඳයි.විනාඩි 10ක් ගියෙ නෑ අක්කා ආවා.අම්මෝ අක්කා ඇඳන් ආව ඇඳුම දැකලා මට පිස්සු හැදුනා.අඩියක් විතර දිග සායයි බඩ ගාවට වගේ දිග ටීශර්ට් එකයි.බුරිය හොඳට පේනවා.ඒ වගේම මට ස්කර්ට් එක අස්සෙන් අක්කගේ පෑන්ටි එක පෙනුනා එකපාරම.අම්මෝ මාරම සෙක්සි ලුක් එකක් තිබ්බෙ අක්කගේ ඒ වෙලාවේ…”අනේ අනේ…තක්ෂිලා අක්කිගේ හොට් ඩ්‍රෙස් එකට මල්ලියගේ චූව ඉස්සෙන්න එනව….” අක්කා කට ඇද කරලා හිනාවක් දාලා චූවට අතින් එකක් ගහන ගමන් කීවේ අමුතුම ස්ටයිල් එකකින්.”දැන් චූ බර ඉවරයි ද…?” අක්කා ඇහුවා.මම “ඔව්..”කීවෙ බිමබලාගෙන..”ම්ම්ම්.මේසෙන් බැහැලා කෙලින් හිටගන්න අත්දෙක පිටිපස්සට බැඳඟන්න..” අක්කා කීවා.මම අක්කා ඉස්සරහ අත්දෙක පස්සට බැඳගෙන හිටගත්තම අක්කා හරියටම මගේ කෙලින් හිටගත්තේ අඩියක විතර පරතරේකින්..”මගේ මූණ දිහා කෙලින් බලාගන්න…” අක්කා මගේ මූණ දිහා බලාගෙන කීවා..අක්කා වම් අතින් මගේ දකුණු කන මිරිකගන්න ගමන් දකුණු අත මගේ වම් කම්මුලට තිබ්බා.”කම්මුල් පාර..” අක්කා කියලා හිනාවෙන ගමන්ම චටස් චටස් ගාල වම් කම්මුල රත්වෙන්න දෙකක් ගහලා අක්කගේ වම් අතින් දකුණු කම්මුලටත් ඒ වගේම දෙකක් ගැහුවා.ඇස් දෙකෙන් කඳුලු පැන්නා.අක්කගේ අත්දෙක රතු උනේ මගේ ඇස් ඉස්සරහම.පාරවල් 4ම දෙන්න තප්පර දෙකක් ගියේ නෑ.කම්මුල පුපුරු ගහනවා වගේ…
තක්ෂිලා අක්කා – ම්ම්ම්ම්ම්…හරි මල්ලි..ට්‍රීටමන්ට් එකේ අවසාන දඬුවම දැන්…දඬු වේවැල් කසාය…අන්න අර සුදුපාටින් ඇඳලා තියෙන රවුම මැද හිටගෙන නැමිලා ඔයාගේ කකුල් දෙකේ ඇඟිලි අත්දෙකෙන් අල්ලන්න…

අක්කා කීවේ මට කාමරේ බිත්තිය අයිනේ ඇඳලා තිබ්බ රවුම පෙන්නලා..අක්කා ඉන්න කීවේ Touching Toes කියන විදියටයි.මම ගිහින් අත්දෙක පාත් කරලා නැමිලා කකුල් දෙකේ ඇඟිලි අල්ලගන්න ට්‍රයි කරා කරා බෑ.අක්කා මගේ පස්සෙන් ඇවිත් මට නැමෙන්න උදව් කරලා පොසිශන් එක හරියටම හැදෙව්වා.එහෙම ඉඳන් වේවැල් පාරක් කන එක මාරම අමාරුයි.මොකද මම ඒ විදියට හිටියෙත් බොහොම අමාරුවෙන්..මගේ ඇඟ දාඩියෙන් තෙත් වෙලා.චූ වෙලා ගඳ එහෙන්.පස්ස පැලෙන්න වේවැල් පාරයි පැඩ්ල් පාරවලුයි වැදිලා.තක්ෂිලා අක්කා දඬුවේවැල අරන් එන ටිකට මම කල්පනා කරා.අම්මෝ දැන් නම් හිතට බයයි..අක්කා දඬුවේවැල අරන් මං ලඟට ආවා දැනුනා.කලින් වගේ කන්නාඩි මොකුත් නෑ පේන්න.තක්ෂිලා අක්කා වේවැල පස්සට තියලා…
“මම මේ රවුමේ දඬුවම් කරද්දි නීති පැහැදිලි කරලා ඉන්නම්..
1.රවුමෙන් පිටට කකුල් ගියොත් කකුල් දෙකේ පහලට(බත් කෙඳිවලට) වේවැල් පාරවල් 5යි.
2.අත්දෙකේ ඇඟිලි හැමවෙලේම කකුල් දෙකේ ගෑවිලා තියෙන්න ඕන.ඉස්සුනොත් හෝ පස්ස අතගාන්න හැදුවොත් අමතර වේවැල් පාරවල් 4ක් දෙනවා..
ඒ නීති දෙකට අමතරව දඬුවම් වටයක් නැත්තන් වේවැල් කසාය රවුමක් තමා මේකෙදි ලැබෙන්නේ මල්ලි.රවුමකට අංශක කීයද මල්ලි.? අක්කා ඇහුවම මම 360°යි අක්කේ කීවා…
තක්ෂිලා අක්කා – මම දැන් ඔයා ඉන්න විදියට වේවැල් පාර දුන්නම ඔයා හරියටම අංශක 90ක් කැරකෙන්න ඕන.ඊට පස්සේ තමා මම අනිත් වේවැල් පාර දෙන්නේ මල්ලි.ඒ කැරකෙද්දි අර කලින් කීව නීති අදාලයි..තේරුනාද…?

මම – ඔව් අක්කේ…(කල්පනා කරමින්)

තක්ෂිලා අක්කා – ඕකේ.එහෙනම් කියන්න බලන්න මේ රවුමේ හරියටම වටයක් ඔයා සම්පූර්ණ කරද්දි පස්සට දඬුවේවැල් කසාය කීයක් හම්බෙලාද..?ම්ම්ම්ම්

මම – 4යි අක්කේ….

තක්ෂිලා අක්කා – ගුඩ් බෝයි..අපි කියනවා එතකොට කසාය රවුමක් සම්පූර්ණයි කියලා…තේරුනානේ….(වේවැලෙන් පස්සට තට්ටු කරමින්)

අක්කා සේරම පැහැදිලිව කියලා දුන්නා.මම කොයිවෙලෙ පලවෙනි වේවැල් පාර වදීද කිය කිය බයෙන් ගැහි ගැහී හිටියේ ඒ වෙලාවේ.තක්ෂිලා අක්කා කිස් ගාන සද්දෙට පස්ස පුපුරන්න තරම් හයියෙන් පලවෙනි පාර දුන්නා.අම්මෝ මට කෑගැස්සුනා.අක්කට නම් හිනා.අමාරුවෙන් රවුමෙන් පිට නොපැන 90°ක් කැරකුනා.ඒ කියන්නේ පස්ස හරවන් ඉන්නේ දැන් කලින් හරවන් හිටිය පැත්තට වඩා 90° ක් හැරිලා.අක්කත් ඒ විදියට වේවැල් පාර දෙන්න පුළුවන් තැනට ගියා.ආයෙත් එකක් වැදුනා කලින් එක වගේම.පස්ස පුපුරනවා වගේ.දැන් නම් ලේ එනවත් ඇති.මම අමාරුවෙන් හැරුනා ආයෙත්.දෙපාරක් තට්ටු කරලා කිස් ගාල එකක් දුන්නා.රවුමෙන් පිටට විසිවෙන්න ගියත් පාරේ සැරට අමාරුවෙන් පාලනය කරගත්තා.පලවෙනි කසාය රවුමේ අවසාන පාර කන්න පස්ස පැත්ත හරවගෙන 90°ක් හැරුනා විතරයි කිස් ගාලා වැදුනා ඒකත්.දැන් නම් තවත් ඉවසන්න අමාරුයි.පස්ස ගිනිගන්නවා වගේ..”කසාය වට එකක් ඉවරයි..” අක්කා කියලා පස්සට තට්ටු කරලා කරලා කිස් ගාල එකක් දුන්නා..”අම්මෝ අක්කේ…….හ්” මට කෑ ගැස්සුනා.අමාරුවෙන් රවුම ඇතිලේ හැරුනා.අක්කත් මං එක්කම මං හැරෙන පැත්තට යනවා.කොහොමහරි ඒ වටෙත් පාරවල් 3ක් කෑවා.දැන් තියෙන්නේ දෙවෙනි කසාය රවුමේ අවසාන වේවැල් පාර.පස්ස පැත්තේ රස්නේ බලන්න වගේ පිටඅල්ල පස්සට තිබ්බ තක්ෂිලා අක්කා වේවැලෙන් එකදිගට පස්සට තට්ටු කරා කිසි කිසි ගාලා..කිස්, එකපාරම මට වැදුන වේවැල් පාරට මාව පැත්තකට විසිඋනා.දෙයියනේ රවුමෙන් කකුල් දෙකම එලියේ..අක්කට හයියෙන් හිනාගියා මම විසි උන විදියට.”ම්ම්ම්ම්..අවසාන පාරෙදි ඔන්න නීති කැඩුවා…මොකද්ද මල්ලී මෙ කඩ කරපු නීතියට දෙනවා කීව දඬුවම….?” අක්කා මගේ පිටට අතතියලා කෙලින් කරවන ගමන් ඇහුවා.”කකුල් දෙක පහලට වේවැලෙන් 5ක් අක්කේ..”මම වෙව්ල වෙව්ල කීවේ…අක්කා හිනාවෙවී කබ්ඩ් එක ලඟට ගිහින් දඬුවේවැල කබඩ් එකට දාලා හීනි දිග වේවැලක් අරන් ආවා..”ආ…ඉක්මන් කරමු…කකුල් දෙක උපරිම ලංකරලා චුට්ටක් නැමෙන්නකො මල්ලි.” අක්කා මං ගාව පාත්වෙන ගමන් කීවා.ඒ වේවැල ගොඩක්ම හීනි.හීනි වේවැලෙන් ඔය කකුල් පහලට ගැහුවම ඉතිං ඕනම නෑනේ.අක්කා නැමුනම සාය උපරිම උඩ.පෑන්ටි එක එලියේ පිටිපස්සෙන්.වේවැල කකුල් දෙකට තිබ්බ අක්කා හිත හිත ඉන්නේ නැතුව කිස් කන පාරවල් 5ක් ගැහුවා.මගේ කකුල් හිරිවැටුනා ඒ පාරවල් වල සැරට.අක්කා වේවැල වම් අතට අරගෙන මගෙ ගාව බිමට පාත්වෙලා අතින් වේවැල් පාර වැදුන හරිය හොඳට අතගෑවා..විනාඩියක් විතර අතගාල “ම්ම්ම්ම්ම්….දඬුවම ඉවරයි මල්ලියෝ ඔන්න..” කියන ගමන් මාව බදාගත්තා.අක්කගේ ඇඟෙන් ආව පර්ෆියුම් සුවඳයි දාඩිය ගඳයි කලවන් උන සුවඳට මට අමුතු ෆීලින් එකක් ආවා.බදාගෙන පස්සට අතින් තට්ටු කරපු අක්කා “දැන් මේ කාමරේ හොඳට හෝදලා අස් කරන්න ඕන හොඳේ…ඒ ඉවර වෙලා වොශ් එකක් දාගෙන ඇඳුම් ටික ඇඳගන්න…ඇඳුම් ඇඳගෙන එන්න මම ඉස්සරහ සෝෆා එක ගාව ඉන්නවා…” අක්කා පස්ස අතගාන ගමන් කියලා හිනාවෙලා “ආ…ආයෙ අක්කි ඉස්සරහ මේ චූ එක ඉස්සෙන්න බෑ හොඳේ…දෙන්නේ මම පාර කොල්ලට…”මගේ චූ එකට අක්කගේ දකුණු අතින් ආයෙ එකක් ගහලා අත උස්සලා ආයෙ එකක් දෙන්න හදන ගමන් කීවා.මට ඒකට ඇඟම හිරිවැටුනා.අක්කා කට ඇද කරලා කාමරේ දොර ඇරගෙන එලියට ගියා.මම කාමරේ සේරම අස් කරලා හෝදලා වොශ්දාගෙන ඇඳුම් ටිකත් ඇඳගෙන අක්කා හිටිය තැනට යන්න පැයක් විතර ගියා.වෙලාව 2ත් පහුවෙලා.
තක්ෂිලා අක්කා – ඔන්න ආසාව අමතක නොවෙන්නම ඉෂඨ කරා හොඳේ….දැන් ඉස්කොලේ වැඩටික කරන් ඉන්නවා…ආයේ මේ වැඩ වලට ආසාව අතිකරගන්නවා නම් ඒ ඕලෙවල් ඉවර වෙලා…..තේරුණාද..?

මම – ඔව් අක්කේ..ඔව්.

තක්ෂිලා අක්කා – හා.මම ෂෙනායා මැඩම් ආවම යතුරු ටික දීලා එන්නම්..ඔයා ගෙදර යන්න දැන්….අද ඉඳන් පාඩම් වැඩ කරන්න…නැත්තන් ආයෙ කවදාවත් තක්ෂිලා අක්කි ඔයා එක්ක කතා කරන්නේ නෑ….

මම – මම පාඩම් වැඩ කරනවා අක්කේ….බායි එහෙනම්.තෑන්ක්ස් සේරටම.මම යනවා…

ඔන්න ඔය විදියට එදා දවස ඉවර උනේ මගේ ජීවිත කාලේ තිබුණ ලොකුම ආසාවක් ඉෂ්ඨ වෙලා ඉවර වෙනවත් එක්කම….දවස් ගානක් යනකන් තක්ෂිලා අක්කගේ එක එක දඬුවම් මට මැවි මැවී වගේ පවා පෙනුනා.මම තක්ෂිලා අක්කගේ පනිශ්මන්ට් එකෙන් පස්සේ ඉගෙනීමට පවා ගොඩක් උනන්දු උනා…ඕලෙවල් එක්සෑම් එක වෙනකන් මම ඉස්කෝලෙවත් ආයෙ ලොකුවට වේවැලෙන් ගුටිකෑවේ නෑ..රෝෂිනී මැඩම්ට තිබුණ බය නම් දශමයක්වත් අඩු උනේ නෑ.කොහොමහරි හොඳට පාඩන් වැඩ කරලා මම ඕලෙවල් එක්සෑම් එකත් A5,B3,C1 විදියේ රිසල්ට් එකකින් ගොඩගියා..කාලය ගෙවුනත් දඬුවම් වලට තිබුණ ආසාවවත් දඬුවම් අත්දැකීම්වත් අඩුවෙලා තිබුනෙත් නෑ..ඔහොම ගිහින් ඒලෙවල් වලට මම ආර්ට්ස් තෝරාගත්තා.ඉස්කෝලේ පටන් අරගෙන කාලය ගෙවෙන්න උනා…….

මතුසම්බන්ධයි………..

පෙර කොටසෙන් >>>
කොහොමහරි හොඳට පාඩන් වැඩ කරලා මම ඕලෙවල් එක්සෑම් එකත් A5,B3,C1 විදියේ රිසල්ට් එකකින් ගොඩගියා..කාලය ගෙවුනත් දඬුවම් වලට තිබුණ ආසාවවත් දඬුවම් අත්දැකීම්වත් අඩුවෙලා තිබුනෙත් නෑ..ඔහොම ගිහින් ඒලෙවල් වලට මම ආර්ට්ස් තෝරාගත්තා.ඉස්කෝලේ පටන් අරගෙන කාලය ගෙවෙන්න උනා…….

ඕලෙවල් කාල සීමාවෙ අත්දැකීම් ඉවර වෙනවත් එක්කම ඔන්න මගේ හිතේ තිබුන ආසාවල් ටිකත් සම්පූර්ණ කරගෙන මම ඒලෙවල් ආර්ට්ස් කරන්න ආවා.එතනින් තමයි කතාව ඉවර උනේ…අද එතන ඉඳන් මගේ ඒලෙවල් සමයේ අත්දැකීම් ටික බෙදාගන්න යන්නේ ඔන්න….

රෝෂිනී මැඩම්ගෙන් එදා කාපු සුපිරි වේවැල් කසායෙන් පස්සේ මට මැඩම් දකිනකොට කලිසම තෙත්වෙන්න ආව අවස්ථා නැතුව නෙමෙයි.හැබැයි කාලයත් එක්ක ටික ටික ඒ බය යම් මට්ටමකට අඩු උනා කීවොත් මම හරි.හැබැයි බය අඩු උනාට මැඩම්ගෙන් ගුටිකන්න වෙන වැරදි නම් මේ වෙනකන් කරේම නෑ.ඒලෙවල් ක්ලාස් එකේ හිටියේ සේරම ලමයි 17යි.ගෑනු ලමයි 12යි පිරිමි ලමයි මාත් එක්කම 5යි.ඒලෙවල් සිංහල උගන්නපු තරුණ ලස්සන අවුරුදු 28ක වගේ වයසක් උන මහේෂිකා මැඩම් තමයි පංතිභාර.ටිකක් සැරයි ඒත් ලමයින්ට දඬුවම් කරන්නෙම නැති තරම්.කොහොමහරි ඒලෙවල් පංතියේ කාලය ගෙවීගෙන යනකොට පලවෙනි මාසෙ ඇතුලත වගේ තමා මම මේ කියන්න යන කතාව උනේ.එදා මහේෂිකා මැඩම් ඉස්කොලේ ආවේ නෑ .නිවාඩුවක් ගන්නවා කියලා කලින් කියලා තිබුණා මැඩම්.සිංහල පීරියඩ් 3ක් තිබුණ දවසක් තමා මේ කියන දවස.ඉන්ටවල් එකෙන් පස්සේ සේරම පීරියඩ් ටික ෆ්‍රී ඒ කියන්නේ ඉතිං.එදා කෙල්ලෝ 10ක් වගෙයි කොල්ලෝ 3ක් වගෙයි විතරයි අපේ ක්ලාස් එකේ ඉස්කෝලෙ ඇවිල්ලා හිටියේ.අපේ පංති තිබුණ හරියේ වත්ත කෙරවලේ වෙන්න සියඹලා ගහක් තිබුණා.ඉතිං කට්ටියගෙම ප්ලෑන් එක උනේ කෙල්ලෝ කොල්ලෝ සේරම එකතුවෙලා සියඹලා කඩන එක එදා හවස.කෑම කාල එහෙම කෙල්ලො ටිකත් එක්ක අපි සේරම සියඹලා ගහ තිබුණ පැත්තට ගිහින් ඇතුවෙනකන් පොලු වලින් ගහලා සියඹලා කඩාගත්තා.පොතු ගහ ගහ සියඹලා කකා ක්ලාස් එකට එන්න එද්දි කවුරුහරි එකෙක් සියඹලා ඇට වලින් කෙල්ලොන්ට ගහන්න පටන් ගත්තා.දන්නවනේ ඉතිං මේ වගේ එකක් පටන් ගත්තොත් ජීවිතේට නවතින්නේ නැතිබව.කොහොමහරි මේ වැඩේ එන්න එන්න වැඩිවෙලා කෙල්ලොත් ආපහු සියඹලා ඇට වලින් ගහනවා අපිත් උන්ට ගහනවා.ක්ලාස් එක ගාවට ඇවිත් පවා කරේ කෑ මොර දි දී මේ සෙල්ලම කරන එක.ක්ලාස් එක ඇතුලට ආව කට්ටිය දෙපිළ බෙදිලා මේ වැඩේ දිගින් දිගටම කරන් ගියා.එහා පංතිවල උගන්නන එක බොරු ඉතිං මේ සද්දෙට.”ලමයි….ටීචර් කෙනෙක් නැත්තන් සද්ද නොකර වැඩකරගන්නවලා…මම ආයේ කියන්නේ නෑ තමුසෙලාට….” එහා පංතියේ උගන්න උගන්න හිටිය මැඩම් කෙනෙක් ඇවිත් දෙතුන් පාරක්ම අවවාද කරත් විනාඩි 2ක් යනකොට ආයෙ කට්ටිය සියඹලා ඇට වලින් ගහගන්න පටන් ගත්තා.කොල්ලො 3ක් උනාට අපි සෙකන්ඩ් උනේ නෑ කෙල්ලොන්ට හොඳට ගැහුවා.ක්ලාස් එක පුරාම සියඹලා ඇටයි පොතුයි.ගන්න දෙයක් නෑ.ඒ මදිවට චෝක් කෑලි ඩස්ටර් පවා මේ වැඩේට අරගත්තා ටිකවෙලාවකින්.පැය භාගයක් වගේ මේ වැඩේ ගියා.එතකොට වෙලාව මං හිතන්නේ 12.30ට වගේ ඇති.7වෙනි පීරියඩ් එක.එකපාරම ක්ලාස් එකේ දොර ගාව ඉන්නවා දැක්ක කෙනා දැකලා ලමයි හිටපු හිටපු තැන්වල ගල් ගැහුනා මගෙ ඇස් දෙක උඩ ගියා.වෙන කවුරුත් නෙමෙයි වේවැලක් අතේ තියාගත්ත රෝෂිනී මැඩම්.දෙයියනේ අදනම් ඉවරෙටම ඉවරයි.රෝෂිනී මැඩම් වේවැල වන වන සේරම දිහා බලාගෙන ඉන්නවා.ශුවර් එකටම එහා පංතියේ මැඩම් කෝල් කරලා.”දුවලා පුතාල මොකද..?නාඩගම් මඩුවක් පටන් අරගෙන වගේ..”මැඩම් ක්ලාස් එක ඇතුලට එන ගමන්ම කීවා.පංතියේ ගුරුමේසෙ උඩ පවා සියඹලා ඇටයි චෝක් කෑලි ඩස්ටර් කුඩු.මැඩම් ලිස්සලා වැටෙන්න පවා ගියා සියඹලා ඇට වල.කෙල්ලොන්ගෙ මූණු සුදු වෙලා ඩස්ටර් එකෙන් කෑව පාරවල් වලට.කට්ටිය මීක් සද්දයක් නෑ.මොකද හැමෝම රෝෂිනී මැඩම් ගැන දන්නවා.ඉස්කෝලෙට ඒලෙවල් කරන්නම අලුතින් ආව එකලමයෙක් විතරයි හිටියේ.එයත් ගෑණු ලමයෙක්.නම මංදාකිණි.ලස්සනම කෙල්ල ක්ලාස් එකේ හිටිය.හැමෝම කොල්ලෝ පිස්සු වැටිලා හිටියේ අලුත් කෙල්ල යාලු කරගන්න තමා ඒ කාලේ.ඇඟ මාර හැඩයි.කොන්ඩේ ගෙතුවම ඉණ ගාවට විතර දිගයි.ඩස්ටර් එකෙන් පාරක් කෑව මූණ සුදුවෙලා පැත්තක්.අතින් මූණ පිහ පිහ මංදාකිණිත් බලාගෙන ඉන්නවා මැඩම් දිහා.එයාට එච්චර ගානක් නෑ වගේ.ඇයි ඉතිං ඉස්කොලේ විනයභාර රෝෂිනී මැඩම්ගේ හැටි දන්න එක්කයෑ එයා.”මොනවද ලමයි තියෙන්නේ දැන්??” මැඩම් වේවැල මේසෙ උඩින් තියන ගමන් ඇහුවා.”මැඩම් සිංහල” කෙල්ලෙක් උත්තර දුන්නෙත් බිමබලාගෙනමයි.”එහා පංතිවලට වැඩක් කරගන්න බෑ කියලා මට දමයන්ති මැඩම් කෝල් කරලා කීවා දෙපාරක්ම.ඊටත් වඩා සියඹලා ගහේ සියඹලා කඩනකොට එහා වත්තේ ගෙදර වහලෙට පොලු වැදිලා කියලා මැඩම්ට ඒ ගෙදර අයිතිකාරයො කෝල් කරලා බැනලා තිබ්බා.මම ඒ කවුද හොයාගන්නත් එක්කම තමා මේ පැත්තට එන්න හිතුවේ.එක වැඩෙන් මට සේරම හොයාගන්න පුළුවන් උනා..”මැඩම් ටිකක් සැරෙන් කියාන ගියා.වැඩේ හරි.සේරම මාට්ටු.කට්ටිය මූණෙන් මූණ බලාගත්තේ එතකොට තමයි.දෙයියනේ ඉස්කෝලෙන් අස් වෙනකන් ආයෙ නම් රෝෂිනී මැඩම්ගෙන් ගුටිකන්නේ නෑ කියලා තදින්ම හිතාන හිටියට අද නම් කන්න වෙයි ක්ලාස් එකටම සුපිරි කෑමක්.මම තනියම කල්පනා කරා.ලමයි මීක් නෑ.කට උත්තර නෑනෙ කාටවත්ම.”කට්ටියන බහිමු ලමයි ක්ලාස් එකෙන් එලියට.තම තමන් වාඩිවෙන පුටුවත් අරගෙන කට්ටියම එලියට එන්න” මැඩම් වේවැලත් අතට ගන්න ගමන් කීවා.අපි පූසෝ වගේ පුටුවත් අරගෙන ක්ලාස් එකෙන් එලියට ගියා.කෙල්ලො ටික නම් හොඳට බයවෙලා.දන්නවනේ ඉතිං වදින බව අද පස්සට තරු පේන්නම.මැඩම් අතේ තිබ්බෙත් එසේ මෙසේ වේවැලක් නෙමෙයි මහත වයිරන් වයිරන් වේවැලක්.මැඩම් පස්සෙන් පුටුත් අරන් අපි එලියට ගියා.එලියේ ටිකක් හොඳට ඉඩ තියෙන තැනකට ගියපු මැඩම් හිටගෙන “පුටු ටික බිමින් තියලා අතේ දුරින් හිටගන්න ලමයි සේරම” කීවා.ඒ හිටිය තැන හැමක්ලාස් එකටම හොඳට පේනවා.ඕලෙවල් ක්ලාස් වලට පවා පේනවා අපිට මේ වෙන්න යන ඇබැද්දිය.ක්ලාස් වල උගන්නන ටීචර්ස්ලා පවා වැඩ නතර කරලා බලාගෙන මැඩම්ගේ සද්දේ ඇහිලද කොහෙද.මං නම් හොඳට බයවෙලා හිටියේ ඒ වෙලේ අම්මෝ.කෙල්ලො ටිකට දාඩිය දාල බයටම.පුටුව ඉස්සරහින් තියාගෙන දැන් 13 දෙනාම හිටගෙන ඉන්නවා අඩියේ අඩියේ විතර පරතරේකින්.මැඩම් ඉස්සරහ ඉඳන් බලාගෙන ඉන්නවා වේවැල අතේ තියාගෙන.”දැන් පොඩි ලමයි නෙමෙයි හැමෝම ලොකුලමයි..මේ වගේ වැඩ කරන කාලයක්ද මේක ආ..අහල පහල ගෙවල් වලින් පාසලේ නම කියලා මිනිස්සු බනිනවා.පංතිය ගන්න දෙයක් නෑ.කෙල්ලො මෙහෙමද හැසිරෙන්නෙ අනික..”මැඩම් වේවැල එක කෙල්ලෙක් ඉස්සරහ තිබුණ පුටුවකින් තියලා අත්දෙක බැඳගන්න ගමන් කීවා.”හ්ම්ම්ම්..මතක හිටින්න දෙන්නම් අද ක්ලාස් එකටම…මූණවල් ටික වම් පැත්තට හරවමු හැමෝම…”මැඩම් අත්දෙක එකට අතුල්ලන ගමන් කීවා.හරියටම හරි.මගෙ ඇඟ සීතල උනා.රෝෂිනී මැඩම්ගේ ඒ මහත ඇඟිලි වලින් කම්මුල් පාර දෙන්න යන්නේ.මූණ වම් පැත්තට හැරෙව්වා කියන්නේ ඉතිං දකුණු පැත්තේ කම්මුල අතගාන්න යන්නේ දැන් මැඩම්.කට්ටියම කීව ගමන් මූණ වමට ඇල කරා.කෙරවලකට ආව මැඩම් චටාස් චටාස් ගාල දෙක ගානෙ දීගෙන දීගෙන යන්න ගත්තා.අම්මෝ මටත් වදින්න වැඩිවෙලා ගියේ නෑ.13 දෙනාටම 2 ගානෙ කම්මුල් රත් වෙන්න වැදුනා.ලැජ්ජාව.ලමයි ගොඩක් බලාගෙන.ක්ලාස් වල කෙල්ලො ෂූ ගානවා.”දකුණු පැත්තට හරවන්න ලමයි මූණ” මැඩම් කියාගෙනම චටාස් චටාස් ගාල අනිත් කෙරවලේ ඉඳන් ආයෙම කම්මුල් ටික අතගාගෙන ගියා.අම්මෝ මූණ නිකං තැලුනා වගේ.කෙල්ලොන්ගෙ ඇස්වල කඳුළු පෙරෙනවා.මූණු ටික රතුම රතුවෙලා.”වම් අත අල්ලනවලා හැමෝම ඉස්සරහට ඇඟිලි දිගෑරලා ” මැඩම් වේවැල පුටුවෙන් අරගෙන හුලං කැපෙන්න වනන ගමන් ගියේ කෙරවලේම හිටිය මංදාකිනි ගාවට.ඒකි බයවෙලා අඬනවා ඉකි ගහ ගහ.සුදුම සුදු මූණ රතුවෙලා.අත ඉස්සරහට දික් කරගෙන ඉන්නවා දැන්.කිස් කිස් කිස් ගෑවා එකපාරම.අත පිටිපස්සට ඇද්දා මංදාකිණි.අම්මෝ වේවැල උපරිම උස්සලා ගැහුවේ මැඩම්.කිසිම අනුකම්පාවක් නෑ.ගවුමේ අත පිහගත්තා මංදාකිණි.එච්චර ලස්සන කෙල්ලෙක් අල්ලට ගුටිකනවා දැක්කමයි මම ඒ.කෙල්ලො ටිකට පාරවල් 3ගානෙ අල්ලට දීලා මං ගාවට මැඩම් ඇවිත්.අත ඉස්සරහට දික්කරගෙන වෙව්ල වෙව්ල මං ඉන්නවා දැන් වදී දැන් වදී කියලා.කිස් කිස් කිස් අත පැලුනා වගේ දැනුනේ.නිකං පිහිතලේකින් අල්ල උඩ ඇද්දා වගේ.පාරවල් 3යි.අත්දෙක එකට අතුල්ලගෙන වේදනාව අඩුකරගත්තා.මැඩම් විදුලි වේගෙන් දඬුවම් කරේ.”හ්ම්ම්…තමන් ගාව තියෙන පුටුව ඔළුව උඩින් තියාගෙන සේරම ලමයි දණගහනවා ඉන්න තැනම.”මැඩම් කීවා.මැඩම්ගෙ ආදරෙන් කතා කිරිල්ල එදා අඩුයි ටිකක්.ඇදුම් කනවා අත.අමාරුවෙන් පුටුව ඔලුව උඩට අරගෙන ගල් බොරළු පොලොවේ දණගැහුවා.දිග කලිසම නිසා ටිකක් ශේප්.කෙල්ලොන්ට නම් ඉන්න බැරුව ඇති.මම හොරෙන් බැලුවේ මංදාකිණි දිහා.කට ඇදවෙලා.පස්ස පිටිපස්සට නෙරලා වගේ ඒකිගේ දණගැහුවම..”පුටුව අතාරින එක තහනම්.කාගෙ හරි පුටුවක් බිමට වැටුනොත් අතෑරිලා ඒ ලමයට විනය කාමරේ දඬුවම් කරනවා මම..” මැඩම් සෑරෙන්ම කියලා කෙරවලේම හිටිය මංදාකිණි ලඟට ගියා.මම ඒ පැත්ත හැරිලම හොඳට බැලුවා ඒකි ගුටිකනවා බලන්න ආස නිසාම.”දුව අළුත් ද ඉස්කොලෙට?”මැඩම් මංදාකිණි ගාව නැමිලා පස්ස පැත්ත උඩින් වේවැල තියන ගමන් ඇහුවා.මංදාකිණිගේ ලොකුම ලොකු පස්ස උඩින් වේවැල එහාමෙහා අදිනවා මැඩම් දැන්.”ඔ ඔ ඔව් මැඩම්.”.මංදාකිණි ගොත ගහ ගහ උත්තර දුන්නා.මැඩම් මංදාකිනිගේ ගවුම ඉස්සරහට ඇදලා පස්සට හිරවෙන්න වම් අතින් අල්ලන ගමන් වේවැලෙන් පස්සට තට්ටු කරා.පස්ස ගවුමට කිටි කිටියේ හිරවෙලා දැන්.මගේ බය අස්සේ මට මාර ආසාවක් ආවා මැඩම් ගවුම උස්සලත් ගැහුවොත් කියලා හිතිලා.මැඩම් එකපාරම වේවැල පස්සට ඇදලා මංදාකිණිගේ පස්සේ හරි මැදට වදින විදියට කිස් කිස් කිස් ගාලා ගැහුවා උපරිම සැර වේවැල් පාරවල් 5ක්.අම්මෝ මාව වෙව්ලුවා ඒ පාරවල් වල සද්දෙට.”ආ….ව්ව් මැඩම්ම්ම්ම්..” කිය කිය මංදාකිණි හයියෙන් කෑ ගැහුවා.වේවැල් පාරවල් 5ක් ගැහුව මැඩම් ගවුම හිරකරගෙනම මංදාකිණිගේ පස්ස අත තද කරලා අතගෑවා මං බලාගෙන.පුටුව අල්ලගෙන නිසා මංදාකිණිට හෙල්ලෙන්නවත් බෑ.දනිස් දෙකේ බොරළු ගල් ඇනෙනකොට තව රිදෙනවා ඇති.කොහොමහරි ගවුම අතෑරිය මැඩම් ඊලඟට ආවේ අනිත් කෙල්ල ගාවට.ඒ විදියට හැම ගෑනුලමයෙක්ටම 5 ගානෙ ගැහුව මැඩම් කෙලින්ම ආවේ මගේ ලඟට.පුටුව ඔලුව උඩ තියන් ඉඳලා ඔලුවත් රිදෙනවා.මං ලඟට ඇවිත් පස්ස දිහා බලාගෙන පාත් උන මැඩම් වේවැල පස්සට තිබ්බා.කිසි කිස් ගාලා මැෂින් එකෙන් වගේ වැදුනා තප්පර දෙකක් ගියේ නෑ.පස්ස රත් උනා දැනුනා.අම්මෝ පස්ස පිපුරුවා වගේ නිකං.අතගාන්නත් බෑ.කෙල්ලොන්ගෙ පස්ස අතගෑවට මැඩම් මගේ පස්ස නම් අතගෑවේ නෑ.ඊලඟ කොල්ලා ගාවට ගිය මැඩම් උටත් දුන්නා ඒ වගේම.පස්ස ගිනිගන්නවා වගේ.ලමයි 13 දෙනාටම හොඳට වැදුනා.කෙල්ලො නම් ඉකිගහ ගහ අඬනවා ඇහෙනවා.වටේම ක්ලාස් වල ලමයි බලාගෙන.ලැජ්ජාවේ බෑ.”හ්ම්ම්ම්…දැන් වෙලාව 1.20යි.අද 1.45 වෙනකන් කට්ටියට පනිශ්මන්ට් ඕකේ…ඔහොම දණගහගෙන ඉඳලා ක්ලාස් එක අතුගාලා ගෙදර යන්න පුළුවන්..”මැඩම් වේවැල වන වනම අපිට කීවා.ඉස්කොලේ ඇරිලා ලමයි අපි ගාවින් හිනාවෙවී යනවා මට මැවි මැවී පෙනුනා.පෙනුනා වගේම 1.30න් පස්සේ ඉස්කෝලෙ ඇරිලා යන සේරම අපි දිහා බල බල ගියේ.කෙල්ලො එහෙම හිනාවෙවී අනිත් අය එක්ක එක එක ඒවා කිය කිය යනවා.ඕනෙම නෑ ඉතිං.පුටුව ඔලුවේ තියන් ඉඳලා ඔලුව කකියනවා.කෙල්ලො ටික කොහොම ඉවසන් ඉන්නවද මංදා මට හිතුනා..1.45 වෙනකොට රෝෂිනී මැඩම් ආවා බෑග් එකත් අරගෙන.”හ්ම්ම්ම්..දැන් පුටු ටික බිමින් තියලා ක්ලාස් එක අතුගාලා අස් කරන්න ලමයි හැමෝම..” මැඩම් කීවා.අපි අමාරුවෙන් නැගිටලා ගිහින් ක්ලාස් එක අතුගාලා අස් කරලා සේරම පිලිවෙලට හැදුවා.ගුටිකෑව කෙල්ලො ටික සැරෙන් සැරේ තට්ටම් අතගාගන්නවා, මූණ අතගානවා මම දැක්කා.ඉස්කොලේ වත්තෙ සියඹලා කඩන්න තියා හිතන්නෙවත් නෑ කියලා එදා මං හිතාගත්තා..2 ත් පහුවෙලා වෙලාව වැඩේ ඉවර වෙනකොට..අපි හැමෝම රෝෂිනී මැඩම්ට වැන්දා ගෙවල් වලට යන්න කලින්.මැඩම් හැමෝගෙම ඔළුව අතගාලා නැගිටිනකොට පස්සට තට්ටුවකුත් දැම්මා.පස්සට වඩා මගේ නම් රිදුනේ අල්ලයි කම්මුලයි.කම්මුලේ ඇඟිලි 5ම හිටලද කොහෙද.පාරවල් 4ක් කෑවනේ.මැඩම්ගේ අත් මහත නිසා වදිනවා පාර තරු පේන්න.ගෙදර ඇවිත් කණ්නාඩියෙන් මූණ බලනකොට දැක්කා කම්මුල.අම්මෝ දකින ඕන කෙනෙක්ට පේනවා හොඳ කම්මුල් පාරක් කාලා බව.ඉදිමිලා වගේ කම්මුල.පස්සත් ඇදුම් කනවා.අල්ලත් ගෑවෙනකොට රිදෙනවා.මැඩම්ගේ පනිශ්මන්ට් එකක වේදනාව ඉතිං සතියක් නම් තියෙනවා කොහොමත්..මම වොශ් එකක් දාගෙන අමාරුවටම ටිකක් නිදාගත්තා.ටික වෙලාවකින් කවුද මංදා මගේ පස්සට අත තියනවා දැනිලා තමා මාව ගැස්සිලා ඇහැරුනේ..වේවැල් පාරවල් උඩ එකපාරම මොනවහරි ගෑවෙනකොට නිකං මොකද්ද වෙනවා වගේනෙ.මම ගැස්සිලා ඇහැරුනා.බලනකොට මේනකා පුංචි.මම එකපාරම නැගිටලා ඇඳේ වාඩිඋනා..”පුංචිනේ…මං බය උනා කවුද කියලා…” මම නිදිමතේම කීවා..”ආ…මොකද ඉතිං බය උනේ.නිදි නිසා පස්සට දෙකක් දෙන්න ගියේ ඇහැරෙන්න…” පුංචි හිනාවෙවී කීවා.පස්ස රිදෙනවා ආයෙත්.අල්ලත් රතුම රතුයි.පුංචිට මාට්ටු උනොත් ගුටිකාලා කියලා ඉවරයි.දැනටම රෝෂිනී මැඩම් කනේ තියලද දන්නෙත් නෑ මං හිතුවා.”මම මේ මාකට් එකට එක්ක යන්න ආවේ….කොල්ලා නිදි..යමුද?”පුංචි ඇහුවා..වෙලාවට මොකුත් මාට්ටු වෙලා නෑ..මමත් හා කියලා ශේප් එකේ ගිහින් ලෑස්ති වෙලා පුංචි එක්ක මාකට් එකට ගිහින් ආවා…මාකට් එකේ බඩු අරගෙන පාරෙ බයික් එකේ එන ගමන් “පුතා….අර වේවැල් බඩු තියෙන ශොප් එකට පොඩ්ඩක් යමු” කීවා පුංචි එකපාරම.මාත් බයික් එක නැවැත්තුවා පුංචි කීව කඩේ ඉස්සරහ.පුංචි මාකට් එකට එන්න උනත් ඇඳන් හිටියේ කොටම කොට ස්කර්ට් එකක්.ටයිඩ් එකකුත් නෙමේ.පුංචිව දකින ඕන කෙනෙක්ට අවුරුදු 25ක වගෙ කෙල්ලෙක් කියලා හිතෙන්නේ..මොකද එච්චරම තරුණ පාටයි.ශොප් එක ඇතුලට පුංචි පස්සෙන් මාත් ගියා.වේවැල් වලින් හැදුව කූඩ,පුටු එක එක ජාතියේ බඩු තිබ්බ විකුනන්න.ඇතුලේ හිටියෙ ටිකක් මැදි වයසේ ගෑනු කෙනෙක්.ඩෙනිමක් ඇඳලා ඇඟට ෆිට් වෙන්න බ්ල්වුස් එකක් ඇඳලා හිටිය එයා අපි පැත්තට ආවා..”මිස් මොනවද බැලුවේ…?” ඇහුවා පුංචිගෙන් එයා.මාත් දැන් වෙන්නෙ මොනවද බලාන ඉන්නවා..
පුංචි – මට වේවැල් ටිකක් ගන්න ඕන.පුළුවන් නේද?

#### – පුළුවන් මිස්.යමු මම පෙන්නන්නම්…

පුංචි – මේවද තියෙන්නේ…(වේවැල් ගොඩවල් දෙස බලමින්)

අම්මෝ එක එක විදියේ වේවැල්.කඩේ ඇතුලේ කෙරවලේ තැන් තැන් වල බාස්කට් වල දාලා තිබ්බා.බිත්තියෙත් එල්ලලා තිබ්බා.මට ටිකක් ලැජ්ජත් හිතුනා.

#### – මිස් මොන වගේ වේවැල් ද බැලුවේ මිස්..?හීනි ම ඒවද?ක්ලාස් එකටද මිස්?

පුංචි – ඔව්..ක්ලාස් එකට නම් තමා.මට වේවැල් 5ක් වගේ ඕන සයිස් 5කින්.

#### – ආ..මිස් මේ සේරම 125cm දිග වේවැල් මිස්.මහත අනුපිලිවෙලට තමා මේ තියෙන්නේ මෙතන ඉඳන්..තව ඇතුලෙ තියෙනවා මිස් දිග 100cm මහත ඒවා..ඒවා ටිකක් ගනන්.පදම් කරපුවා ගොඩක් ඒවා මිස්.150cm දිග හීනිම ඒවා තියේ ඒවා නම් අර වැල් කෝටු වගේ මිස්.

පුංචි – ම්ම්ම්..මට මේ හීනිම එකෙන් 1යි,අර 100cm එකෙන් 2යි තව මේ ටිකක් මහත වැඩිවෙන පිලිවෙලට මේවගෙන් එක එක දෙන්න.සේරම 5ක්..

#### – හරි මිස්..ලමයි ටිකට රත්වෙන්න දෙන්න වගේ යන්නේ මිස්…(හිනාවෙමින් වේවැල් එක එක අතට ගන්න ගමන්)

පුංචි – ඔව් අනේ….වේවැල නැතුව හදන්න බෑ…(වේවැල වනමින් චෙක් කරන ගමන්)

#### – ඒක නම් ඇත්ත මිස්.මෙන්න මිස් සේරම ටික…

වේවැල් ටිකට සල්ලි දීලා අතේම අරගෙන පුංචි ඉස්සරහින් ගියා බයික් එක ගාවට.මාත් පස්සෙන් යනවා දැන්.මට නිකං මොකද්ද මොකද්ද වගේ.පුංචි වේවැල් 5ම එකට තියලා බැඳලා දුන්න වේවැල් මිටිය ගානක්වත් නැතුව අතේ අරන් බයික් එක ගාවට ගියා..”මොකෝ…යමු ලමයෝ ගෙදර” පුංචි හිනාවෙලා මට කතා කරා.මමත් බයික් එකට නැගලා ස්ටාර්ට් කරගෙන පුංචිලගේ ගෙදර ගියා.වේවැල් ටිකයි මාකට් එකෙන් ගත්ත බඩුටිකයි අරගෙන ගේ ඇතුලට ගිය පුංචි පස්සෙන් මාත් ගියා.”ක්ලාස් එකටද පුංචි වේවැල් ගෙනාවේ….?” මම වාඩිවෙන ගමන් ඇහුවා…
පුංචි – ඔව් පුතේ….කෙල්ලො ටිකක් ඉන්නවා කිසිම වැඩක් කරන්නේ නෑ.මගෙන් අල්ලට වේවැල් පාර කන එක පුරුද්දට ගිහින් බය නෑ දැන්…ගෙදරවැඩ බලනකොට අත දික් කරනවා ඉස්සරහට..

මම – ඇයි පුංචි ඉතිං පස්සට ගහනවනේ නේද…?ඒත් බය නැද්ද..?

පුංචි – ක්ලාස් එකේ කෙල්ලොන්ට පස්සට දීලම නෑ මේ වෙනකන්…වේවැලත් කැඩිලා තියෙන්නේ දැන්..හෙට ඉඳන් පටන් ගන්නවා ඉතිං බේත් වට්ටෝරුව..(හිනාවෙමින්)

මම – අම්මෝ පව් ලමයි….

පුංචි – ඇයි මොකෝ…ක්‍රිෂාන් පුතා දන්නවනේ ඉතිං මේ පුංචිගේ වේවැල් පාරෙ අමාරුව…(කට ඇද කරමින්)

මම – හ්ම්ම්..(ලැජ්ජාවෙන් බිම බලාගෙන)

පුංචි තේ එකක් හදලා දුන්නට පස්සේ ඒකත් බීලා මම ගෙදර ගියා.පහුවදා පුංචිගේ හවස 10වසරට ක්ලාස් එක.ගමේ ඉන්න තක්ෂිලා අක්කගේ නැටුම් ක්ලාස් එකට එන කෙල්ලෝ ඕකටත් එනවා..ඉංග්‍රීසි වලට පුංචි ගොඩක් දක්ෂ නිසා හොඳට උගන්නවා කියලා මමත් අහලා තිබ්බා.මට ආව ආසාව 10 වසරෙ කෙල්ලො ටික පුංචිගෙන් හොඳට ගුටි කන හැටි බලන එක……හෙට කොහොමද ඒ වැඩේ කරන්නේ…..

මතුසම්බන්ධයි….

කලින් කොටස ඉවර උන තැන හැමෝටම මතක ඇතිනේ.පුංචි එක්ක මාකට් යන්න උනා වේවැල් පාරවල් ටිකක් හොඳට වැදිලා ඉන්නකොට ඉස්කෝලෙන්.ඒ එන ගමන් වේවැල් ශොප් එකකට ගිහින් වේවැල් වගේකුත් ගත්තනෙ පුංචි.පහුවදා පුංචිගේ ඉන්ග්‍රීසි ක්ලාස් එකේ කෙල්ලෝ ටිකට වෙන දේ බලාගන්න තමා මට මාරම ආසාවක් ආවේ…රෝෂිනී මැඩම්ගෙන් ඉස්කෝලේ වෙන මැඩම්ලගෙන් කෙල්ලො ගුටිකනවා දැකලා තිබුනත් පුංචිගෙන් ගුටිකනවා බලන්න මාර ආසාවක් ආවා.ගමේ හිටිය ලස්සනම කෙල්ලෝ ටිකක් පුංචිගේ 10 වසරේ ක්ලාස් එකට එනවා කියල මම දැනන් හිටියා.කොටට ඇඳින්නේ ගොඩක් ඉතිං කෙල්ලෝ පුංචිගේ ක්ලාස් එනකොට ගෙවල් ලඟම නිසා.මම එදා ගෙදර ඇවිත් ගොඩක් කල්පනා කරා පහුවදා පුංචිලගේ ගෙදර ගිහින් කොහොමද ක්ලාස් එකේ වෙන දේවල් හොරෙන් බලාගන්නේ කියලා.පුංචිට මාට්ටු උනොත් ඉතිං ඉවරෙටම ඉවරයි.පුංචි ක්ලාස් කරේ ගෙදර ඇතුලේ නෙමෙයි.ගෙදරින් එලියේ කාමරයක් හදලා තිබුණා වෙනම ක්ලාස් කරන්නම.ජනේලෙන් බලන් ඉන්න පුළුවන් උනත් පුංචිට පේනවා අනිවාරෙන්…..
ඉතිං මම කොහොමහරි මගේ මොලේ කල්පනා කරලා හොරෙන් මේ සිද්දිය බලන් ඉන්න පුළුවන් විදියක් හොයාගත්තා.හැබැයි අවදානම් තැනක්.ක්ලාස් එක තිබ්බ කාමරේ ජනේලේ තමයි මේ තැන.මම කොහොමහරි එදා ඒ අවදානම අරගෙන භාගෙට ඇරලා තිබුණ ජනේලේ ගාව ඉඳන් මේ සිද්දිය බලන් ඉන්න පටන් ගත්තා…….

මේනකා මැඩම් – දුවලා පුතාලා කට්ටියම රවුමක් හැදෙන්න මං වටේට…..

ලමයි කට්ටියම මේනකා මැඩම් වටේට රවුමක් හැදුනා..කෙල්ලො ටික නම් කච කච ගානවා.වේවැල අරගෙන මේසෙට හයියෙන් එකක් ගැහුව මැඩම් “Shut up” කීවා විතරයි කට්ටියම සද්දේ අඩු කරා.”තේජානි..මොකද කුසු කුසුව…”මැඩම් තේජානි නංගි ගාවට ගිහින් ඇහුවා..”නෑ..මැඩම්.සොරි..” තේජානි නංගි බිමබලාගෙන කීවා.”Dictation ටික බලමු අපි….”මේනකා මැඩම් එදා ගත්ත හීනිම වේවැල අතට අරන් වනලා වනලා මුලින්ම තේජානි ගාවට ගියා…
මේනකා මැඩම් – පාඩම් කරාද දුව…?ම්ම්ම්.

තේජානි නංගි – ඔව් මැඩම් ටිකක්…..

මේනකා මැඩම් – හ්ම්ම්..එන්න බලන්න රවුම මැදට….අපි බලමු මතකය කොහොමද කියල එහෙනම්…

මැඩම් තේජානිව එක්කගෙන රවුම මැදට ගියා.මම ගුටිකනවා බලන්න ආසම කෙල්ල තමයි මේ.කෙට්ටුයි.හැබැයි පස්ස නම් අම්මෝ ඉතිං.ඇඳුම් අඳින්නෙම කොටට කොටේ.එදත් කොටම කොට සායක් ඇඳලා ටීෂර්ට් එකක් ඇඳලා ඇවිත් හිටියේ.නිල්පාට මල් මල් තිබ්බ කොට ස්කර්ට් එකක්.සේරටම වඩා දැඟලිල්ල.ක්ලාස් එකේ හිටියොත් වැඩේ ලඟ ඉන්න කෙනා එක්ක කතාව.කටකාරයි.හැබැයි රවුම මැද්දට ගියේ නම් ටිකක් බයෙන් කියලා මම මූණෙන්ම දැක්කා.කොන්ඩෙ කඩාදාගෙන හිටියේ නෑව ගමන්ම නිසා.තාම තෙතයි වගේ කොන්ඩේ.එදා මාරම ලස්සනක් තිබ්බේ ඇඟම.මුළු ක්ලාස් එකේම හිටියෙ ලමයි 10යි.කෙල්ලෝ 8ක් එක්ක කොල්ල 2යි.ගමේ ඉන්න 10 වසරේ ලමයි සේරම තමා ඒ.මැඩම් වේවැල අතේ තියාගෙන තේජානි නංගිගෙන් වචන ඇහුවා.පැටලි පැටලි උත්තර දුන්නා මිසක් එක වචනයක්වත් හරියට කියාගන්න බැරි උනා.10ක් ඇහුවා.සේරම බොරුවට කීව මිසක් එකක්වත් පාඩම් කරලා නෑ කියලා මූණෙන්ම කීවහැකි.”හ්ම්ම්ම්..බොහොම හොඳට පාඩම් කරලා තියෙන බව නම් පේනවා…අල්ලනවා වම් අත.” මැඩම් නංගිගේ වම් අත ඇදලා ඉස්සරහට දික් කරවන ගමන් කීවා.හීනිම වේවැල උඩටම උස්සලා කිස් කන්න ගැහුවා මැඩම් තේජානි නංගිගේ වම් අල්ල උඩට.බලාන ඉන්නකොට අල්ල රතු උනේ.අම්මෝ පාරවල් 6ක් ගැහුවා හරියටම.ඒකිට නම් එච්චර ගානක් නෑ වගේ.අල්ල ස්කර්ට් එකේම පිහ පිහ රවුමෙ හිටිය තැනට ගියා.මැඩම් ඒ විදියට මුළු ලමයි 10න්ම වචන පාඩම් ගත්තා.හැමෝම වගේ ගුටි කෑවත් තේජානි නංගිට තරම් නම් කාටවත් බැරි උනේ නෑ.අඩුම ගානෙ වචන 5ට වඩා හරියට කියාගන්න අනිත් ලමයි 9ටම පුළුවන් උනා.අල්ලවල් අතුල්ල අතුල්ල රවුමක් හැදිලා ඉන්නවා කට්ටිය.මැඩම් වාඩිවෙන්න අවසර දීලා ආයෙ පාඩම කරා.මගේ හිතට ආව දුක තමා මෙච්චර ආසාවෙන් පුංචි වේවැලෙන් කෙල්ලො ටිකේ පස්ස රත් කරනවා බලන්න ආවත් කිසිම කෙනෙක්ට පස්සට නොගැහුව එක.ක්ලාස් එක ඉවර වෙනකන්ම හිටියා මම.”අදට ක්ලාස් ඉවරයි ලමයි එහෙනම්…අනිත් දවසේ දුන්න වැඩ අමතක කරලා එන්න එපා..මම අදට කාටවත් ලොකුවට දඬුවම් කරේ නෑ ලමයි…ඊලඟ දවසේ සමාවක් නෑ…තේජානි දුව ඉතුරුවෙන්න අනිත් අය ගෙවල් වලට යන්න…” මැඩම් දේශනාවක් දීලා ලමයින්ට අවවාද කරන ගමන්ම ක්ලාස් එක ඉවර කරා.මගේ හිතට එකපාරම සතුටක් ආවෙ තේජානි නංගිට නවතින්න කීව එකෙන්.මම ඇස් ලොකු කරන් අට ඇරන් බලාන හිටියා මොකද වෙන්න යන්නේ කියලා.මැඩම්ට වැඳලා ලමයි සේරමටික ගෙදර යන්න ගියා.මැඩම් ක්ලාස් එකේ දොරත් වහලා එනකන් තේජානි ඉස්සරහට වෙලා ඉන්නවා බය ගෑවිලාවත් නෑ.අල්ලට වේවැල් පාර කාල පුරුද්දට ගිහින් මට හිතුනේ..පුංචිගේ හැටි දන්නේ නෑනෙ ඉතිං…
මේනකා මැඩම් – තේජානි..අවසානෙට තිබ්බ වාර විභාගෙ ඉංග්‍රීසි වලට ලකුණු කීයද?

තේජානි නංගි – 28යි මැඩම්..

මේනකා මැඩම් – ලැජ්ජාවක් නැතුව කියන හැටි.අම්මලා දෙන සල්ලි වලින් ක්ලාස් ෆීස් ගෙවලා මෙතන ඇවිල්ලා පුටුව රත්වෙන්න වාඩිවෙලා ඉඳලා තව දෙන ගුටියකුත් කාලා ගෙදර යනවා..උවමනාවක් නැද්ද ඉගෙනගන්න ආ.මගෙන් කී පාරක් ගුටිකාලා ඇතිද?දැන් පුරුදු වෙලා නේද..?අම්මා මට කතා කරලා කීවා ගෙදරත් පුදුම හිතුවක්කාරයිලු..එනවා බලන්න ඉස්සරහට…(සැරෙන්.)

අන්න ඒ පාර නම් තේජානිගෙ මූණ ටිකක් කළු උනා.මැඩම් කීවේ ටිකක් සැරෙන් නිසා කෙල්ලට බය හිතුනා.ඇඹරි ඇඹරි මැඩම් ගාවට ගියා තේජානි.උරපතු දෙකට අත්දෙක තියලා තදකරපු මැඩම් තේජානිගේ නිකටෙන් අල්ලලා මුණ උස්සලා මූණ දිහා බලාගෙනම “දුවට මම අද දඬුවම් කරනවා මුළු ජීවිතේටම පාඩමක් වෙන්න…මේ ගමේ ලමයෙක් විදියට ඔයාව හදාගන්න එක මගේ වගකීමක්.ලස්සන තිබුණට ඉගෙනීම නැතුව වැඩක් නෑ…”පුංචි මූණ දිහා බලාගෙනම කියනකොට නංගිගේ මූණ ඇඹුල් උනා.ඇස් දෙක උඩ ගියා.”මේ දඬුවම් කරන්නේ හොඳට හැදෙන්න දෙන බේතක් විදියට..ඒ නිසා දරුවෝ හොඳට හිතට ගන්න අද ඉඳන් උනන්දු වෙලා හිතුවක්කාර කම් අතෑරලා ඉගෙනගන්නවා කියලා…”මැඩම් ඔළුව අතගාලා තේජානිට කීවා.කරට අතදාගෙන ක්ලාස් එක මැද්දට එක්කන් ගියා තේජානිව මැඩම්.”මම එක්සයිස් ටිකක් දෙනවා දාඩිය දාලා එන්න හොඳට…මොකද ඒක දඬුවමට හොඳ වෝර්ම් අප් එකක් වෙයි…” මැඩම් පිටට තට්ටු කරන ගමන් කීවා.”අනේ..මැඩම්.දඬුවම් කරන්න එපා.මට යන්න දෙන්න මැඩම් ගෙදර..මම ආයෙ හොඳට වැඩ කරන්නම්.” කලින් චණ්ඩියා වගේ හිටිය කෙල්ල දැන් පිංසෙන්ඩු උනා.පුංචිට හිනත් එක්ක.”තේජානි දුව බයවෙන්න එපා…දුව මගෙ දරුවෙක් වගේනේ.මම මේ දේ කරන්නේ ආදරේට..” මැඩම් මේසෙ ගාවට ගිහින් ඊයෙ ගත්ත වේවැල් වලින් අර 100cm දිගයි කීව එකක් අරගෙන තේජානි ගාවට එන ගමන් කීවා..වේවැලත් එක්ක චෝක් කෑලි දෙකක් අරගෙන ආව පුංචි බිම සාමාන්‍ය රවුම් දෙකක් ඇන්දා අඩි 3ක වගේ පරතරේකින්.තේජානි බයවෙලා බලන් ඉන්නවා මොනවද මේ කරන්නේ කියලා.බිමට පාත්වෙලා රවුම් දෙක ඇන්ද පුංචි ආයෙ ඉස්සිලා සාය පාතට ඇදගත්තා.කළු පාට ටයිඩ් ස්කර්ට් එක දණිස්සේ ඉඳන් අඟල් 2ක් විතර උඩට තිබ්බේ.කොන්ඩේ පිටිපස්සට කඩාදාගෙන හිටියේ මේනකා පුංචි ඒවෙලේ.”සෙරෙප්පු දෙක ගලවලා තියලා මේ රවුම් දෙකේ කකුල් දෙක තියාගන්න දුව”පුංචි තේජානිට කීවා.තේජානි බයවෙලා සෙරෙප්පු දෙක ගලවලා තියලා ඇවිත් රවුම් දෙකේ කකුල්දෙක ඈත් වෙන්න තිබ්බා.කකුල් දෙක ඈත් කරගෙන ඉන්නවා දැන් මැඩම්ට පස්ස හරවලා.ස්කර්ට් එක දෙපැත්තට ගිහින් නිසා පස්සෙන් බාගයක් එලියේ.හැබැයි තාම පෑන්ටි එක නම් පේන්නේ නෑ.මගෙ ඇඟ නලියනවා දැන්.පුංචි නංගිගේ ඉස්සරහට ගිහින් හරි මැදින් ආයෙ චෝක් කෑල්ලෙන් රවුමක් ඇන්දා..”ම්ම්ම්ම්…තේජානි බලන්න මේ රවුමේ අත්දෙක තියාගන්න නැමිලා…ටිකක් අමාරුවෙයි.මම උදව් කරන්නම්..” පුංචි කියන ගමන් තේජානිගේ පිටිපස්සෙන් ඇවිත් වේවැල බිමින් තියලා ඉණෙන් නැමෙන්න උදව් කරා.කකුල් දෙක දෙපැත්තට දාලා ඉස්සරහට නැමුනා කියන්නේ ඉතිං පස්ස සම්පූර්ණයෙන් එලියේ.පුංචි තාම නංගිගේ පස්ස වැහෙන්න ඉන්න නිසා මට පේන්නේ පුංචිගේ සායට කිටි කිටියේ හිර උන පස්ස විතරයි.කොහොමහරි ටිකක් වෙලා ට්‍රයිකරලා කරලා ඒ විදියට නැමිලා රවුමෙන් අත්දෙක තියාගන්න තේජානිට පුළුවන් උනා.ටීෂර්ට් එකත් උඩට වෙලා වගේ දැන්.මට ඉණ හරිය පවා පෙනුනා.පුංචි නංගිගේ ටීෂර්ට් එක උඩට තව ටිකක් උස්සලා පස්ස ගාවින් අයින් උනා.මාව හිටිවැටුනා ඒ දැක්ක දර්ශනේට.නිල්පාට මල් මල් තිබ්බ පෑන්ටි එක බාගෙට බාගයක් එකියෙ.සාය හොඳටම ඉස්සිලා.පස්ස නිකං මට දික්කරගෙන ඉන්නවා වගේ හැඟීමක් මට ආවේ..පිටරට කෑනින් එකක වගේ පුංචිත් මිස්ට්‍රස් කෙනෙක් වගේමයි ඇඳුමෙන් පවා.බිම තිබුණ වේවැල අතට ගත්ත මේනකා පුංචි ආයෙ නංගිගේ ඉස්සරහින් ගියා.තේජානි නංගිගේ කොම්ඩේ බාගයක්ම බිම වැටිලා.දූවිලි ගැවෙනවා හොඳට.ඇයි ඔලුව බිමගෑවෙන ගානට නැමිලනේ ඉන්නේ.ටික ටික කකුල් දෙක ගැහෙනවත් පෙනුනා.දඩිය දාගෙන එනවා ටික ටික කකුල් වලට.කලව හරිය එහෙම එහෙමම එලියේ.සුදුම සුදුයි.බෝලයක් වගේ පස්ස පැත්ත දෙපැත්තට ඈත්වෙලා.ජංගිය ඉරෙන්න ඔන්න මෙන්න ගානට කිටි කිටියෙ පස්සට හිරවෙලා තියෙනවා.සාය උඩ ගිහින්.පස්ස මාරම හැඩයි.ඒ වයසේ කෙල්ලෙක්ගේ සාමාන්‍ය පස්සට වඩා ලස්සනට ලොකුවට හැඩට තේජානිගේ පස්ස හැදිලා තිබ්බා.පුංචිත් පිටිපස්සෙන් ඇවිත් බලන් ඉන්නවා ආයෙ ඉස්සරහට යනවා.ටික ටික නංගිගේ කකුල් වෙව්ලනවා.ඒ ඉන්න විදියට ලේසියෙන් එකපාරම කෙලින්වෙන්නත් බෑ.පුංචි නංගිගේ පෑන්ටි එක උඩින් පුංචිගේ වම් අත තිබ්බා නියපොතු එලියට හිටින්න හරවලා.රෝස පාට නේල් පොලිෂ් ගෑව පුංචිගේ හීනි ඇඟිලි මාර ලස්සනයි.වේවැල ආයෙ බිමට දාලා පෑන්ටි එකේ අයිනේ දාරෙ අස්සෙන් ඇඟිල්ල දාලා පුංචි පස්ස පිරිමැද්දා වගේ කරා.තට්ටම් දෙක පේන්නේ නෑ හොඳටම පෑන්ටි එකෙන් වැහිලා නිසා.පුංචි කට කොනෙන් හිනාවෙන ගමන් තේජානිගේ ටයිඩ් පස්ස අතින් ටික ටික අතගෑවා.කකුල් දෙක දිගේ දාඩිය පෙරෙනවා දැන්.විනාඩි 15ක් විතර අර විදියටම ඉන්නවා.කොහොම ඉන්නවද දන්නේ නෑ.මාරම අමාරුයි ඒ ඉන්න විදියට ඉන්න මට හිතෙන විදියට නම්.මැඩම් තේජානිගේ ටීශර්ට් එක ඉස්සුව හරියට අල්ල තියලා “හ්ම්ම්ම්ම්..ගුඩ්.හොඳට දාඩිය දාගෙන එන්නේ දරුවෝ..” කීවා.අනේ පෑන්ටි එකත් පාත් කරොත් නම් කියලා මගේ හිත නලියනවා දැන්.මුළු පස්සම ඈත්වෙලා එලියේ.පෑන්ටි එක නිකමට හරි පහලට ඇද්දා කියන්නේ ඉතිං දිව්‍යලෝකේ දැක්කා වගේ මට.සේරම එලියෙනේ.අනික් වේවැල් පාරක් කන්න බලාගෙන ඉන්නවා වගේ නිකං පස්ස පැත්ත.මැඩම් නංගි වටේ කැරකි කැරකි විනාඩි 20ක් වගේ ගතකරා කොහොමහරි.”අනේ මැඩම්..ඉන්න අමාරුයිනේ.කකුල් වෙව්ලනවා…මැඩම්ම්..”ඔන්න එකපාරම තේජානි කියන්න ගත්තා.ටිකක් බිමට නැමුන මැඩම් තේජානිගේ බත්කෙඳි හරියෙන් කකුල් අල්ලලා ටිකක් මිරිකුවා.”හොඳ දඬුවමකට කලින් හොඳ වෝර්ම් අප් එකක් ඕන තේජානි…තව විනාඩි 5ක් ඉන්න.මම ඊට පස්සෙ මෙන්න මේ පස්ස පැත්තට හොඳ වේවැල් කසායක් දෙනවා…” මැඩම් ඇඟිල්ල පස්සට තද කරන ගමන් කීවා.දැන් නම් දාඩිය පෙරෙනවා.ජංගිය පවා තෙත්වෙලා මට ඈතට පෙනුනා.කකුල් දිගේ දාඩිය බිංදු බිංදු පහලට වැක්කෙරෙනවා බලාන ඉන්නකොට.ඇඟ නිකං වතුරෙන් නාවලා වගේ..”හ්ම්ම්ම්.ඔය එන්නේ දාඩිය ගඳ…”පුංචි හිනාවෙලා කියන ගමන් වේවැල දකුණු අතට අරගෙන වම් පැත්තට වෙන්න හිටගත්තා.සාය පොඩ්ඩ්ක් උඩට උස්සගෙන හිටගන්න පහසුවෙන්න හදාගත්ත පුංචි කකුල් දෙක ටිකක් ඈත් කරලා ටික ටික පස්සට ගියා.වේවැල තේජානිගේ පස්ස කෙලින් ඈතට කරලා අල්ලගෙන හරියටම කෙරවල තේජානිගේ දකුණු තට්ටමේ කෙරවලම වදින්න ගානට පුංචි ඉස්සරහට පස්සට වෙලා ඉන්න තැන හදාගත්තා.පුංචිගේ පස්ස පිටිපස්සට දික් කරලා වගේ තමා වේවැල් පාර දෙන්න ලෑස්ති උනේ..තොල හපාගෙන මූණ කෙලින්ම පස්සට යොමුවෙලා තිබ්බේ..දාඩිය නිසා තේජානිගේ පස්ස ජංගියට ඇලිලා වගේ මට පෙනුනේ..”මාත් ඒ කාලෙ ඔහොම තමා.අපේ ඉස්කොලේ මිස් කෙනෙක් දවසක් මගේ වැරදි සේරම අල්ලලා දුන්න මේ වගේම වේවැල් කසායකින් තමා මම ඉගෙනගන්න යොමු උනේ දරුවෝ…ඒ නිසා අමාරුවෙන් ඔහොම ඉඳගෙන කන මේ වේවැල් පාරවල් ඔයාගේ ජීවිතේට ගොඩක් උපකාර වෙයි තේජානි..”පුංචි වේවැල හිමින් හිමින් වනන ගමන් කීවා.ඒ වනනකොට හුලං පාර ලාවට පස්සට වදින විදියට පුංචි වේවැල වැනුවේ.එකපාරම පුංචි වේවැල තේජානිගේ පස්සට තිබ්බා.ඒ තියනකොට මම හොඳටම දැක්කා පස්ස ගල් උනා වගේ උනා කෙල්ලගේ.මං හිතන්නේ පෑන්ටි එක උඩට කන ජීවිතේ පලවෙනි වේවැල් පාර වෙන්න ඇති.හොඳටම වදින බව දන්නවනේ.එකපාරම වේවැලෙන් පස්ස පුරාවටම ටිස් ටිස් ගාලා තට්ටු කරන්න ගත්තා.පස්සේ එක අඟලක් නෑර හැමතැනකටම වේවැලෙන් තට්ටු උනා මම දැක්ක විදියට.බයට කකුල් වෙව්ලනවා.කිටි කිටි ගාලා..එකපාරම පිටිපස්සට ගිය වේවැල කිස් ගාල වැදුනා තේජානිගේ පස්සේ.අම්මෝ ඒ සද්දෙට මාවත් නිකං විසිඋනා වගේ.ඒ නැවතුනේ නෑ පුංචි තප්පරේට එකගානෙ වගේ වදින විදියට පාරවල් 10ක් ගැහුවා එකම වේගෙන්.අම්මෝ රිදෙන්න නම් ඇති දෙයියෝ මතක් වෙන්නම.ජංගියේ මැද හරිය ටිකක් පැලුනා වගේ උනා.නූල් එහා මෙහා වෙලා ඉරිලා වගේ මම දැක්කා..වතුර බිංදු වගේ දෙකක් තුනක් සැරෙන් සැරේ බිමට වැටෙනවා දැක්කා මම.ගහලා විනාඩියක් වගේ හිටිය පුංචි වේවැල බිමින් තියලා පස්ස හොඳට අතගෑවා.කලින් වතුර වගේ වැටුන තැනින් චිරිස් චිරිස් ගාලා සැරට චූ විද්දා ඒ අතගානකොට දෙතුන් පාරක්ම.පුංචිට හිනා.”ම්ම්ම්….ඔය තියෙන්නේ ප්‍රතිඵල..මොකෝ තේජානි…” පුංචි පස්සට අතින් තට්ටු කරන ගමන් ඇහුවා..”අනේ මැඩම්.මට ඉන්න බෑ මැඩම්…”ගොත ගහ ගහ අමාරුවෙන් කීවා තේජානි..”පෑන්ටි එක ඉරිලා දරුවෝ මැදින්..”පුංචි ඉරුන තැන අතතියන ගමන් කියලා ඉණ ගාව ඉලාස්ටික් එකෙන් අල්ලලා හිමින් හිමින් පෑන්ටි එක පාතට ඇද්දා.දැන් පෑන්ටි එක දනිස්ස ගාව වගේ.ඇදිලා හිරවෙලා කකුල් දෙක දෙපැත්තට ඇදිලා නිසා.අම්මෝ සුදුම සුදු පස්ස එහෙමම එලියේ.මාව දිව්‍යලෝකෙට ගෙනිහින් වගේ.චු ගිහින් සමහර තැන් තෙමිලා.පස්ස පැත්තේ නිකං තින්තෙන් ඉරි ඇදලා වගේ.සුදු පස්ස මුළිමනින්ම රතුවෙලා දාර දාරවගේ හිටලා වේවැල් පාරවල්.පුංචි ඉස්සරහට ගිහින් කබඩ් එකෙන් ටිෂූ එකක් අරන් ඇවිත් චූ ගිය තැන් සේරම පිහලා දැම්මා.දාඩිය පෙරෙනවා කකුල් දෙකෙන් ගැහෙන අතරෙ.පුංචි තට්ටම් දෙක මැද්දට පුංචිගේ අත තියලා ඉස්සරහට නැමෙන ගමන් “පස්ස එලියේ දාගෙන ගුටිකන්න වැඩ ආයේ කරනවද තේජානි ඔයා…??”ඇහුවා..”අනේ නෑ…නෑ මැඩම් කවදාවත් නෑ…”නෑ කියන වචනේ ආයෙ ආයෙ කීවා තේජානි නංගි.පුංචි බිම තිබ්බ වේවැල මේසෙ උඩින් ගෙනිහින් තියලා මේසෙ උඩ තිබ්බ වේවැල් ගොඩෙන් ටිකක් හීනි අර 150Cm දිග වේවැල් වලින් එකක් අරගෙන ආයෙ නංගි ලඟට ගියා.කලින් වගේ හිටගත්ත පුංචි “ඔයාගේ පස්ස පැත්තෙ ඉඳන් කකුල් දෙක පහලට එනකන් වේවැල් කසාය වදින්න යන්නේ දැන්..හොඳේ…” පුංචි කියන ගමන් වේවැල ඇඳුම් මොකුත් නැති තට්ටම උඩින් තිබ්බා.තේජානි නිකං ඉස්සෙන්න වගේ හැදුවා.දැන් පැය බාගෙකටත් වඩා එකම විදියට ඉඳලානේ.”හා හා..අත්දෙක රවුමෙන් ගත්තොත් මුල ඉඳන් ගහනවා හොඳද…” පුංචි වේවැල අත්දෙක දිහාට දික් කරලා කියලා පස්සේ උඩටම හරියට වේවැල තිබ්බා.දෙපාරක් තට්ටු කරලා පස්සෙ උඩින්ම පටන් අරගෙන කෙලින්ම මුළු තට්ටමටම එක පේලියට පහලට එනකන් ගැහුවා පුංචි මැෂිමකින් වගේ.කිසිම විවේකයක් දුන්නේ නෑ..”අම්මෝ…..අනේ..මැඩම්…”කියලා විලාප දුන්නත් පුංචි නතර කරේ නෑ ගැහිල්ල නම්.පස්ස රතුවෙලා සමහර තැන් වල ලේ පුරලා වගේ දැන්.ඉවසන්න බැරිම තැන පස්සෙන් දුම් පිටවෙන්න අරගෙන.පස්සට ගහලා නැවැත්තුවේ නෑ කලව හරියට කකුල් දෙක පහලට වේවැලෙන් 6ක් විතර ගැහුවා.චූ ගියා ගංඟාවක් වගේ වෙන්න කාමරේ..නංගිගේ කොන්ඩේ පවා චූ ගොඩේ.කලව හරියේ සුදුම සුදු හම උඩ රතුම රතු වේවැල් පාර හිටලා.කකුල් දෙකෙත් ඉරි වගේ හිටලා වේවැල් පාර.පස්ස නම් ගන්නම දෙයක් නෑ.රතුවෙලා ඉදිමිලා වගේ.”අනේ මැඩම්..මට $$$ බරයි…මැඩම්..”වේවැල බිමින් තියනවත් එක්කම තේජානි අඬ අඬා කීවා.මැඩම් පස්ස අතගාන්න ගත්තා.ටිෂූ එකකින් පස්සේ ලේ වගේ ගැවුන තැන් පිහලා දනිස්සට පාත් කරලා තිබුණ ජංගිය කලින් වගේ පස්ස වැහෙන්න උස්සලා “හ්ම්ම්ම්..මට තෙරුනා….බර එන්න තමා ගැහුවේ මම…කෝ ඉස්සෙන්න දැන්..”ඉණට අතතියලා කෙලින් වෙන්න උදව් කරන ගමන් මැඩම් කීවා..”ස්කර්ට් එකයි ටීෂර්ට් එකයි ගලවන්න…”මැඩම් ඇඳුම් දෙක ගලවන්න උදව් කරන ගමන් කීවා.දැන් පෑන්ටි එකයි බ්‍රා එකයි පිටින් ඇඹරි ඇඹරි පස්ස මිරික මිරික අඬ අඬ ඉන්නවා තේජානි.මැඩම් තේජානිව බදාගෙන පස්සට අත්දෙක තියලා තදකරගෙන “ආයෙ නම් මේ පස්ස මට කියලා තලාගන්න විදියේ වැඩකරන්න එපා හොඳේ….” කිව්වා…තේජානි නංගි අපහසුවෙන් හිටියේ මට හොඳටම තේරුනා.වේදනාව නම් කොහොමත් උහුලන්න අමාරුයි.ඊටත් වඩා අවශ්‍යතාවයක් හැදිලා නංගිට ගුටි කාලම.පුංචි කෙල්ලට අමතක නොවෙන්න දඬුවම් කරා.ඇත්තටම බලනකොට එදා මට පුංචි ගහලා නෙමෙයි අතගාල තමා.පුංචිගෙ නියම වේවැල් කසායක් කෑවොත් මං ඉවරයි.රෝෂිනී මැඩම් පරාදයි.මගෙ හිත තනියම කල්පනා කරා.ඉදිමුන වට්ටක්කා ගෙඩියක සයිස් පස්ස පැත්ත පුංචි මිරිකනවා වේදනාව අඩුවෙන්න තේජානිව බදාගෙන.”අනේ..මැඩම් මට ටොයිලට් එකට යන්න ඕන..ඉන්න අමාරුයි…..”තේජානි අඬ අඬ කීවා.පුංචි කෙල්ලව හයියෙන් ඇඟට තදකරගෙන බදාගෙන හිටිය නිසා තේජානිට හෙල්ලෙන්න පවා අමාරුයි.ඇඟ තෙත්වෙලා පේනවා දාඩිය දාලම.සුදු පාටම නැති තලෙලු ඇඟ මාරම හැඩයි කෙල්ලගේ..මං මාර අමාරුවෙන් හැඟීම් පාලනය කරගෙන හිටියේ.මැඩම් අතගාන එක නවත්තලා හිමින් හිමින් පස්සට අල්ලෙන් තට්ටු කරන්න ගත්තා.ඇඹරෙනවා කෙල්ල පුංචිගේ ඇඟට තදවෙලා හිටියත්…විනාඩි 5ක් විතර තට්ටු කරා පස්සට පුංචි.ඒ කරලා පුංචි තේජානිව අත්දෙකෙන් අල්ලලා මූණ දිහා බලාගෙන “අද දුන්න කසාය ටික ජීවිතේ පුරාම මතක තියාගන්න දුව..හොඳට ඉගෙනගන්න උනන්දු වෙන්න අද ඉඳන්…”කීවා.”ඔව් මැඩම්.අනේ මම ආයෙ කිසිම වැරැද්දක් කරන්නෑ…” පස්ස මිරික මිරික ඇඹරි ඇඹරි කීවා.එක විදියකට ඉන්න බෑ දඟලනවා අමාරුවට දැන් තේජානි.මැඩම් කෙල්ලව තවත් ඇඟට තදකරගත්තා මට පෙනුනා.තේජානි නංගිට දැන් හෙල්ලෙන්න බෑ කලින් වගේවත්..පස්ස වෙව්ලනවා වගේ වෙන්න ගත්තා මං දැක්කා.”අනේ…..මැඩම්….ඉන්න බැ මැඩම්..ප්ලීස්ස්…” තේජානි නංගි ඇඹරෙන එකත් කරගන්න බැරි නිසා ආයෙත් කීවා.පුංචි වම් අතින් නංගිගේ පෑන්ටි එක පාත් කරා පස්සේ තට්ටම් දෙක පේන ගානට..අම්මෝ….මං ඒක දැකලා බය උන තරමක්.දැනුයි පලු මතුවෙලා තියෙන්නේ.පස්සේ ඉරි ඉරි වගේ ගන්න දෙයක් නෑ.රතුම රතු පාට වේවැල් පලු හිටලා පස්ස නම් ගන්න දෙයක් නෑ.පුංචි පස්ස දිහා බලලා හිනාවෙලා…”ම්ම්ම්ම්..ඔන්න දැන් තමයි ගානට පුක පැත්ත රත්වෙලා ඇවිල්ලා තියෙන්නේ…හොඳේ…..”කීවා ලැජ්ජා කරන්නම.මාවත් හිරිවැටුනා වගේ පුංචි එහෙම කියනකොට.”ම්ම්ම්ම්..දැන් ටොයිලට් ගිහින් ගෙදර යනවා….අම්මට කියලා තෙල් ටිකක් ගාගන්නවා…මං අම්මට කියන්නම්කෝ අද දුවට බර හැදෙන්නම දීලයි එව්වේ කියලා…” පුංචි තේජානිව අතෑරලා පස්සට අතින් එකක් ගහන ගමන් කීවා..නංගි ඉක්මනට ජංගිය උස්සගෙන දිව්වා වොශ්රූම් එක පැත්තට…

මම මෙතන ඉඳන් මේ සේරම බලාගෙන.තේජානි නංගි එන්නෙත් මං පැත්තටමයි.මොකද වොශ්රූම් එක තියෙන තැන ඉඳගෙනනේ මම ඉන්නේ.ක්ලාස් එකේ ලමයින්ගෙ පාවිච්චියට හැදුව වොශ්රූම් එක.නංගි දුවගෙන ආව පිම්ම එකපාරම වොශ්රූම් එකේ දොර අරිනවත් එක්කම මම ජනේලෙ ගාව හොරෙන් බලන් ඉන්නවා දැක්කා…එකපාරම අත්දෙකෙන් කට වහගෙන “දෙයියනේ…අයියේ…ඔයා…..” කීවා.කෙල්ලට යන්න ආව ගමනත් අමතක වෙලා මාව දැක්ක පාර.මමත් කලබල උනපාර දුවගෙන යන්න යනකොට කවුරුහරි ඇඟේ හැප්පුනා හයියෙන්….දෙයියනේ…..මේනකා පුංචි…….

මතුසම්බන්ධයි ..

මේවත් කියෙව්වද?

අනූෂා (වෙනස් වූ පවුල් දිවිය​) – Sinhala Wal katha

   

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *